Nowocześni technoemeryci. To właśnie... my?!

Dość często mówi się o szczęśliwym współczesnym pokoleniu, które wychowuje się, mając obok siebie gadżety. Zapomina się jednak o tym, że także my mamy szczęście – za kilkanaście lat nie będziemy technologicznie wykluczeni.

Z tym dzisiaj jest problem. Sporo czterdziesto- lub pięćdziesięciolatków zna tylko podstawy związane z obsługą komputera czy nowoczesnych smartfonów. Owszem, powoli się to zmienia, sprzęt jest coraz tańszy i powszechny, więc ludzie się uczą.

Są jednak też tacy, którzy już dawno machnęli ręką i powiedzieli, że to nie dla nich. Mają braki, które trudno nadrobić, bo są one związane z technologicznym myśleniem. Da się, jednak niektórzy w siebie wątpią i odpuszczają.

A skoro zrobili to ludzie mający daleko do emerytury, to co powiedzieć o współczesnych emerytach, dla których komputer to czarna magia?

Żyjemy w czasach, kiedy technologia jest obok nas, ale nie zawsze bywa łatwa w okiełznaniu. To nie tylko wina projektantów, ale też samych ludzi, którzy nie interesowali się zmianami i dziś są technologicznie wykluczeni.

Nie dla nich Facebook, nie dla nich smartfony, nie dla nich Internet. Tyle że to... ostatnie takie pokolenie.

Gdy dzisiejsi trzydziestolatkowie, nie mówiąc już o rocznikach urodzonych w latach 90., będą mieć pięćdziesiąt czy sześćdziesiąt lat, wciąż będą na bieżąco z nowinkami. Czemu? Bo mają to już we krwi.

Wychowywali się, mając pierwsze komputery. To oni kupowali pierwsze komórki. To oni szybko przerzucili się na tablety i smartfony. Oni, a nie na przykład studenci mogą sobie pozwolić na kupno Google Glass czy innych nowości.

Trzydziestolatkowie dziś mają odpowiednią wiedzę i pieniądze, by kupować wszystkie technologiczne gadżety. Nie tylko dlatego, że to ich zachcianka - coraz częściej powiązane jest to z pracą.

Dlaczego nagle mieliby wypaść z tej karuzeli sprzętów, które tworzone są z myślą o nich? I które towarzyszą im od zawsze?

Bo zmieni im się cyferka z przodu? Nie, przyzwyczajeń nie da się tak łatwo porzucić. A my dziś jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że technologia ułatwia nam życie i że warto z niej korzystać.

Marta, pisząc o dzieciach, które po raz pierwszy zobaczyły walkmana, stwierdziła:

A my, stare pryki, możemy tylko zazdrościć tym dzieciom. Mają wszystko, co najlepsze, świat nowych technologii ich nie przeraża, nawet jeśli mają tylko kilka lat.

Ale dokładnie tak samo jest z nami! Co z tego, że nie mieliśmy iPada w wieku czterech lat, skoro ze sprzętem i tak zetknęliśmy się wcześnie. To dla nas norma, która najprawdopodobniej będzie towarzyszyć już nam do śmierci. Nowe telefony, komputery, konsole – to wszystko będzie dla nas.

To efekt postępu. Technologia wkracza na salony. A skoro już jest, to z nami zostanie.