Jak dziękować pracownikom (i innym ludziom)?

Gniewomir napisał jakiś czas temu o tym, że zwykłe dziękuję, jest dla pracownika niekiedy więcej warte niż premia finansowa. A dla pracodawcy to najtańsza forma motywowania pracowników. I ma w tym 100% rację - w światku HR od dawna zresztą wiadomo że nic nie działa tak mocno jak motywacja pozafinansowa. A ?dziękuje" to jedna z opcji. Jest w tym jednak pewna pułapka. Nie każde "dziękuję" jest bowiem "dziękuję" odpowiednim, które wywrze taki efekt, jakiego oczekujemy. Jak zatem dziękować?

Gniewomir napisał jakiś czas temu o tym, że zwykłe dziękuję, jest dla pracownika niekiedy więcej warte niż premia finansowa. A dla pracodawcy to najtańsza forma motywowania pracowników. I ma w tym 100% rację - w światku HR od dawna zresztą wiadomo że nic nie działa tak mocno jak motywacja pozafinansowa. A ?dziękuje" to jedna z opcji. Jest w tym jednak pewna pułapka. Nie każde "dziękuję" jest bowiem "dziękuję" odpowiednim, które wywrze taki efekt, jakiego oczekujemy. Jak zatem dziękować?

Za co można podziękować pracownikowi?

Podziękowania nie muszą odnosić się stricte do obowiązków służbowych czyli de facto wykonania danego zadania. Tak naprawdę im szerzej będziemy patrzeć na działanie pracownika w firmie i dziękować za różne jego przejawy, tym mocniej wpłyniemy na motywację pracownika do rozwoju. I to nie tylko rozwoju jednokierunkowego, skoncentrowanego na efektywności czy szybkości ?realizacji planu".

Dziękujemy więc za:

• wykonane zadanie
• pomóc innemu współpracownikowi
• zajęcie się nowym pracownikiem
• znalezienie kreatywnego sposobu na przyspieszenie pracy
• zorganizowanie imprezy pracowniczej
• zaangażowanie w firmę

Innymi słowy, za wszystko w czym pracownik się wykazał i co było przekroczeniem jego standardu - w ten sposób motywujemy go do dalszej pracy. (Pracownik, który poświęcił dwa dni na wdrożenie nowego pracownika z własnej inicjatywy, a nie usłyszał ani słowa podziękowania, na drugi raz nie podejmie się takiego trudu).

Jak podziękować?

Dziękować można indywidualnie i grupowo. Personalnie i publicznie. Osobiście i poprzez inne narzędzia (telefon, mail). Możliwości jest wiele, zawsze jednak, podziękowania muszą:

• **być szczere **(wiemy dlaczego i za co dziękujemy, kiedy dziękujemy patrzymy w oczy rozmówcy, uśmiechamy się- jeśli jesteś zawstydzony lub zażenowany tym że dziękujesz, poćwicz w domu na żonie, zanim pójdziesz do pracownika)
• być kierowane wprost i personalizowane (zwracamy się do osoby, nie przekazujemy podziękowań przez inne osoby)
• **mieć swoje miejsce i czas **- błędem jest dziękowanie na pięć minut przed końcem pracy, kiedy pracownik marzy o tym by wyjść z roboty i tak naprawdę, wezwanie do gabinetu szefa jest dla niego ryzykiem, że będzie musiał zostać dłużej. Także Ty musisz mieć na podziękowania czas. Kolejny częsty błąd to podziękowania rzucane w pośpiechu, między jednym a drugim telefonem.
• zawierać temat podziękowań (czyli trzeba się przygotować- inaczej poczułbyś się słysząc ?Dziękują Kowalski za załatwienie tej sprawy z tym klientem Nowakiem\ a inaczej ?Dziękuję za profesjonalne podejście i bardzo dobrą obsługę naszego trudnego klienta. Wykazałeś się dużym taktem, odpowiedzialnością i wiedzą. Naprawdę cieszę się, że mam w zespole takiego profesjonalistę.)
• być dostosowane do sytuacji - kolejnym błędem jest pławiący się w podziękowania szef, który dzieje nawet za to, że pracownik w ogóle przyszedł do roboty. Aby podziękowania mogły być skuteczne, muszą być udzielane adekwatnie do sytuacji.

Nie masz pracowników ani nawet własnego zespołu? Nie szkodzi - stosuj ?dziękuję" w kontaktach ze znajomymi, profesorami na uczelni, a nawet barmanami którzy leją ci piwo w pubie. Nie tylko wytrenujesz sobie tą umiejętność na przyszłe okoliczności zawodowe, ale również znajomi chętniej pożyczą Ci notatki czy kasę, profesorowie pozytywnie cię zapamiętają, a barman zawsze będzie lał ci kilka milimetrów ponad kreskę.

A tak poza tym jest jeszcze jedno magiczne słowo klucz które otwiera serca i umysły pracowników (i kolegów) - to słowo brzmi ?proszę".