Paryska kawiarenka XXI wieku - awangarda tymczasowości

Praeterit enim figura huius mundi* - ta sentencja musiała przyświecać francuskim architektom ze studia 1024, gdy tworzyli swój projekt nowoczesnej kawiarni. 1024 pojmuje nowoczesność nie tylko w formie budynku, ale i jego funkcji, doborze materiałów i zdolności adaptacji do otoczenia.

Praeterit enim figura huius mundi* - ta sentencja musiała przyświecać francuskim architektom ze studia 1024, gdy tworzyli swój projekt nowoczesnej kawiarni. 1024 pojmuje nowoczesność nie tylko w formie budynku, ale i jego funkcji, doborze materiałów i zdolności adaptacji do otoczenia.

1024 to biuro architektoniczne, którego siła napędowa to François Wunschel i Pierre Schneider. Według nich samych, 1024 w swoich projektach eksploruje obszary przenikania się i interakcji pomiędzy „Przestrzenią, Dźwiękiem, Obrazem, Światłem, Ciałem, Architekturą, Miastem”. Dla paryskich architektów istotne jest nie jak wielkie piętno na otoczeniu odcisną ich projekty, tylko wręcz odwrotnie. Jak łatwo zaprojektowany przez nich budynek może zniknąć z krajobrazu. Tak ujęta ekologia bije też od kawiarni Les Grandes Tables de l'île.

Efektowne oświetlenie dodaje po zmroku konstrukcji nie tylko kubatury, ale i solidności.

Światło dnia pozwala lepiej dostrzec detale. Szkieletowa konstrukcja sprawia, że ten budynek jest całkowicie składany. Wszędzie gdzie stoi może być traktowany, jako obiekt tymczasowy.

Materiały budowlane to recyklingowane w ten sposób rusztowania, kontenery spedycyjne, panele ze sklejki.

Na piętrze umieszczono pomieszczenia restauracyjne, kawiarniane. Podczas, gdy parter świetnie nadaje się na przestrzeń typowo imprezową.

Wystrój wnętrza jest równie minimalistyczny, co wygląd elewacji.

Surowa, szkieletowa bryła otoczona jest duża ilością zieleni o [ogrodowym](http://Surowa, szkieletowa bryła otoczona jest duża ilością zieleni o ogrodowym, ogródkowym wręcz charakterze.), ogródkowym wręcz charakterze.

Nie może to dziwić, kawiarnia została zaprojektowana z myślą o swej lokalizacji - wyspie na Sekwanie. Z duża ilością zieleni, głównie ogrodów. Równie płynnie tymczasowych, jak architektura wpleciona między nimi.

Czy będzie to miejsce spotkań postnowoczesnej bohemy Paryża? Czas pokaże.

Jednak na pewno wizja architektów z 1024 bardzo dobrze wpisuje się w targaną niepokojami społeczno-ekonomicznymi Europę. Tymczasowość tej architektury koresponduje z atmosferą niepewności obecnych czasów.

• Przemija bowiem postać tego świata.