W leczeniu jaskry znajdzie zastosowanie nanomateriał, który obecnie jest wykorzystywany do produkcji powłok pokrywających łopaty turbin wiatrowych lub kadłuby samolotów.
W leczeniu jaskry znajdzie zastosowanie nanomateriał, który obecnie jest wykorzystywany do produkcji powłok pokrywających łopaty turbin wiatrowych lub kadłuby samolotów.
Wielu z Was westchnie pewnie z rezygnacją: znowu te węglowe nanorurki...
Tak, znów okazało się, że owe cieniuteńkie włókienka są zwyczajnie niezastąpione. Tym razem umieszczone w oku zajętym przez jaskrę będą pełnić rolę drenów odprowadzających nadmiar płynów i regulatorów ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Do tej pory do oka zaatakowanego przez jaskrę, wobec której leki były już nieskuteczne, wszczepiano dreny silikonowe. Mają one jednak poważną wadę: pobudzanie procesów proliferacji fibroblastów. Pisząc bardziej zrozumiale: silikonowe dreny są tak biokompatybilne, że dość szybko obrastają je komórki. Narastająca tkanka zatyka ujścia silikonowych drenów, co sprawia, że misterny system odprowadzania nadmiaru płynów z oka staje się niewydolny i trzeba dreny wymienić na nowe. Kolejne operacje nie uszczęśliwiają, niestety, ani pacjentów, ani lekarzy.
Zastąpienie włókien silikonowych węglowymi nanorurkami daje zaś gwarancję, że nanodreny się nie zatkają i nie dojdzie do zastoju płynów w chorym oku. No i operację wykona się tylko raz.
Khalid Lafdi, wynalazca sposobu na „oszukanie” fibroblastów, uważa, że wchodzimy w erę kompozytów wielofunkcyjnych. Czyli takich, które z powodzeniem można stosować w różnych dziedzinach życia - od produktów typowo przemysłowych po opatrunki i środki medyczne.
Nanorurki węglowe z uwagi na swoje właściwości już teraz znajdują się w ścisłej czołówce materiałów o uniwersalnych zastosowaniach. Jednak o tym, że będzie się je wstawiać do oka, do tej pory pewnie nie wiedzieliście.
Źródło: Nanotechwire
