Nie znam nikogo, kto nie lubiłby arbuza. Ten owoc ma szansę zacząć cieszyć się zasłużonym szacunkiem również wśród kierowców. A to dlatego, że sok z arbuza można by wykorzystać do produkcji biopaliwa.
Nie znam nikogo, kto nie lubiłby arbuza. Ten owoc ma szansę zacząć cieszyć się zasłużonym szacunkiem również wśród kierowców. A to dlatego, że sok z arbuza można by wykorzystać do produkcji biopaliwa.
Amerykańscy naukowcy uważają, że marnotrawstwem jest wyrzucanie 20% światowych plonów arbuzów tylko dlatego, że owoce wykazują niewielkie uszkodzenia lub zniekształcenia. Sok z arbuzów łatwo fermentuje i nie nadaje się do dłuższego przechowywania. Ale skłonność do szybkiej fermentacji jest bezcenna, kiedy mowa o produkcji bioetanolu. I tak od arbuza przeznaczonego na odrzut dochodzi się do arbuza przeznaczonego do produkcji biopaliwa. Arbuzowy bioetanol nie byłby dostępny w dystrybutorach stacji jako nowy rodzaj paliwa, ale są plany, by wzbogacać nim skład innych mieszanek.
Wg wyliczeń z hektara można by uzyskać ok. 220 litrów czystego etanolu.
Sok arbuzowy jest też nośnikiem dwóch ważnych związków: działającego antyrakotwórczo likopenu oraz energiotwórczej i oczyszczającej organizm cytruliny. Na oba związki - jako suplementy diety - jest duży popyt. Istnieje ekonomiczne uzasadnienie, dla którego opłacałoby się odzyskiwać te substancje z soku arbuzowego, a pozostały po ekstrakcji roztwór przeznaczać do produkcji bioetanolu.
Dyniowate zawsze fascynowały rodzaj ludzki. Arbuz zaś został swego czasu okrzyknięty owocową Viagrą. Miejmy tylko nadzieję, że jeśli technologia arbuzowego biopaliwa zostanie wdrożona do powszechnego zastosowania, cena tych owoców nie będzie się kształtować na poziomie ceny baryłki ropy naftowej.
Źródło: Eco-Trees
