Chrome mimo dość symbolicznego udziału w rynku przeglądarek internetowych, w pewien sposób na nowo wyznaczył standardy m.in szybkości, czy sposobu działania. Jedną z rzeczy, którą bardzo się chwali przeglądarce Google jest fakt traktowania każdej karty w przeglądarce jako oddzielnego procesu. Efekty? Stabilność, oszczędniejsze radzenie sobie z zasobami. Co ma w tym temacie do powiedzenia np. Mozilla?
Chrome mimo dość symbolicznego udziału w rynku przeglądarek internetowych, w pewien sposób na nowo wyznaczył standardy m.in szybkości, czy sposobu działania. Jedną z rzeczy, którą bardzo się chwali przeglądarce Google jest fakt traktowania każdej karty w przeglądarce jako oddzielnego procesu. Efekty? Stabilność, oszczędniejsze radzenie sobie z zasobami. Co ma w tym temacie do powiedzenia np. Mozilla?
Mozilla może pochwalić się naprawdę niezłą przeglądarką. Wkrótce pojawi się kolejne wydanie Firefoksa 3.5, które wniesie nowy szybki silnik JavaScript dający w efekcie jeszcze większe wrażenie szybkości. Pozostaje jednak pewien problem z jakim boryka się spora część użytkowników - jest nim duża "zasobożerność" tej przeglądarki. Firefox z zainstalowanymi kilkoma dodatkami, otworzonymi kilkoma kartami potrafi dość solidnie spowolnić komputer. Sytuacja ta wygląda jeszcze gorzej w przypadku systemów takich jak Mac OS X, czy Linux.
Sporym krokiem na przód byłoby zastosowanie rozwiązania jedna karta=jeden proces. Oznaczałoby to poprawę stabilności, gdyż ewentualne problemy z wyświetleniem strony z jednej karty nie oznaczałyby zawieszenia całej aplikacji. Przy okazji mielibyśmy do czynienia ze znacznie ostrożniejszym radzeniem sobie z obsługiwaniem RAMu czy CPU.
Okazuje się, że Mozilla planuje takie rozwiązanie w kolejnych wersjach Firefoksa. Wiąże się to jednak z dość poważnymi i pracami. Ze wstępnych zapisów w "harmonogramie" widać, że nie mamy nawet co liczyć na takiego "multiprocesowego" Firefoksa przed końcem tego roku.
Rzuć także okiem na naszą listę najlepszych dodatków do Firefoxa, które ułatwiają wyszukiwanie informacji w Sieci.
Źródło: LifeHacker
