Dzięki tym zwariowanym bransoletkom, szukanie odpowiedniej partnerki stanie się jeszcze prostrze niż zamieszczanie profili na internatowych stronach społecznościowych.
Wkładamy bransoletkę na nadgarstek, programujemy wprowadzając dane typu, przedział wiekowy, upodobania, nielubiane rzeczy, cechy charakteru i jedyne co musimy zrobić to podążać za wskaźnikiem na nadgarstku. Dziwne i nie naturalne, ale o to właśnie chodzi.Specjalny system zainstalowany w klubie, przeanalizuje każdą osobę i zacznie prowadzić nas w stronę drugiej połówki, lub jak kto woli nazwać to komputerową randkę.
Później jeśli tylko się uda w ciemnym i niekiedy błyskającym otoczeniu ocenić wyselekcjonowany przez komputer obiekt. Umawiamy się, poznajemy rodziców i w mgnieniu oka zostajemy zaobrączkowani. Może i mija się to z wierzeniami i postępowaniami jakie poczynali nasi rodzice i my, ale może nasze pokolenie tak właśnie będzie się umawiać. Pytania w sprawie detali mozna kierować do projektanta Bena Greene.
Źródło: yankodesign
Ten artykuł ma 2 komentarze
Pokaż wszystkie komentarze