Przetwarzanie informacji to sposób w jaki gromadzimy dane z otoczenia i porządkujemy otrzymane informacje. To w jaki sposób przetwarzamy ma wpływ de facto na całe nasze życie - to jak filtrujemy informacje, jakie nadajemy im znaczenie, jak podejmujemy decyzje i tak dalej...
Cała zabawa polega na tym, że każdy z nas ma swój własny styl przetwarzania informacji - stąd częste nieporozumienia z partnerami czy współpracownikami którzy mają zupełnie odmienne style. Dość jednak tego naukowego bełkotu, który nic nie wyjaśnia - przejdźmy do konkretów.
Przetwarzanie informacji to sposób w jaki gromadzimy dane z otoczenia i porządkujemy otrzymane informacje. To w jaki sposób przetwarzamy ma wpływ de facto na całe nasze życie - to jak filtrujemy informacje, jakie nadajemy im znaczenie, jak podejmujemy decyzje i tak dalej...
Cała zabawa polega na tym, że każdy z nas ma swój własny styl przetwarzania informacji - stąd częste nieporozumienia z partnerami czy współpracownikami którzy mają zupełnie odmienne style. Dość jednak tego naukowego bełkotu, który nic nie wyjaśnia - przejdźmy do konkretów.
Jednym z programów, w które wyposażony (niczym PC) jest każdy z nas, jest program sposobu uzyskiwania informacji. Jeśli chcemy coś kupić, podjąć jakąkolwiek decyzję, zawsze musimy zgromadzić jakieś informacje, które pozwolą nam decyzję podjąć (nawet jeśli wydaje nam się że podejmujemy decyzję ad hoc).
Jak możemy gromadzić informacje?
Program ?ja" - Ci którzy mają jako dominujący program ?ja", jako najbardziej wiarygodne źródło informacji wykorzystują ...samego siebie. To ich własne przekonania są najważniejsze i doprowadzają do podjęcia decyzji. W praktyce to są te osoby, które przykładowo kupując buty, przymierzają je, chwilę w nich pochodzą, przyglądną się im i podejmują decyzję zakupową.
Program ?inni" - osoby korzystające z programu ?inni" rozpoznamy po tym, że potrzebują innych osób do podejmowania decyzji. Są to osoby, które często odwołują się do zdania i opinii innych i u nich poszukują informacji. W przykładzie z butami, osoba taka, najpierw zadzwoni do znajomego z pytaniem o markę bądź dobry sklep z butami, potem namówi drugą osobę do wyjścia na zakupy, a po przymierzeniu butów zapyta tą osobę czy jej podobają się buty i co o nich sądzi. To te osoby, które nawet jak kupują buty same, zapytają o opinie sprzedawcę.
Program ?dane" - osoby o takim programie potrzebują mieć poczucie, że pozyskały obiektywne dane. Najczęściej wyszukują informacji w źródłach zewnętrznych, które wydają się im obiektywne - w internecie, w gazetach, książkach, raportach itd. Kupując buty, taka osoba może bardziej ufać markom które otrzymały nagrodę typu ?najwygodniejszy but 2008", markom o których dużo słyszała (nawet poprzez reklamę). Jeśli Twój znajomy zwykł mówić ?muszę to sprawdzić" i ?poszukam w Internecie" to najprawdopodobniej najczęściej korzysta w programu ?dane".
Po co nam wiedza o własnych i cudzych standardach poszukiwania informacji?
Otóż znając je możemy zarówno łatwiej podjąć decyzję jak i unikać niektórych konfliktów z innymi. Na przykładzie? Proszę bardzo:
Załóżmy że jesteś facetem, który najczęściej opiera się na programie ?dane" i chcesz kupić nową sofę do mieszkania. Siedzisz więc w Internecie i czytasz - ile kosztują sofy, jakie firmy produkujące sofy są uznane na rynku, jaki materiał jest najlepszy na pokrycie. Robisz listę sklepów do których możesz pojechać i obejrzeć sofę itd. W tym czasie, Twoja dziewczyna, której sposób przetwarzania informacji opiera się na programie ?inni", dzwoni do mamy lub przyjaciółki aby zapytać, czy znają jakiś sklep z fajnymi sofami. Ty z listą, ona z jednym sklepem. Ona mówi jedziemy tam, ty wolisz metodycznie ?odhaczać" sklepy z listy. Ona upiera się że ten właśnie sklep który wskazała mama, będzie najlepszy. Ty masz całą listę sklepów i tłumaczysz jej że nie warto się ograniczać do jednego. Po pięciu minutach zamiast po sofę, nie jedziecie nigdzie. Znamy to?
Teraz - wiedza na temat tego, jaki program ma Twoja dziewczyna mógłby zaowocować tym, że to Ty pytasz ją, jaki sklep poleciła jej mama czy przyjaciółka a następnie mówisz jej o swoich odkryciach (ty też jesteś przecież dla niej źródłem informacji skoro ma program ?inni"). Zgadzając się na wizytę w ?jej" sklepie uzyskujesz zgodę na wizytę w Twoich - bez krzyków i kłótni.
Takich przykładów w życiu codziennym znajdziesz mnóstwo.
Oczywiście, nie jest tak, że mamy tylko jeden program na wszystkie sytuacje i na całe życie - prawda jest jednak taka, że zawsze któryś dominuje. Bywa też tak, że w niektórych obszarach używamy jednego, w innych drugiego programu.
I jak? rozpoznajecie własne style?
