Po pół roku od ukazania się poprzedniej oficjalnej wersji openSUSE, wydana została kolejna oznaczona tym razem numerem 11.1. Jest to jedna z najpopularniejszych dystrybucji Linuksa na świecie. Według nieoficjalnych danych plasuje się na trzecim miejscu po Ubuntu i Fedorze (oczywiście tylko jeśli chodzi o domowych użytkowników).
Po pół roku od ukazania się poprzedniej oficjalnej wersji openSUSE, wydana została kolejna oznaczona tym razem numerem 11.1. Jest to jedna z najpopularniejszych dystrybucji Linuksa na świecie. Według nieoficjalnych danych plasuje się na trzecim miejscu po Ubuntu i Fedorze (oczywiście tylko jeśli chodzi o domowych użytkowników).
Sześć miesięcy to dość sporo, więc i nowości w openSUSE nie brakuje. Najważniejszym elementem każdego systemu opartego o Linuksa jest jądro. Tym razem zaryzykowano umieszczając w systemie bardzo świeże jądro z gałęzi 2.6.27.7, które wspiera znacznie większą ilość sprzętu niż to zastosowane we wcześniejszej wersji. Uaktualniono też wersje środowisk graficznych, którymi są teraz GNOME 2.24 oraz KDE 4.1.3. Niestety nadal nie zdecydowano się na dodanie któregoś z lżejszych środowisk takich jak LXDE czy XCF z których korzystali by posiadacze słabszych maszyn.
Od strony aplikacji, system prezentuje się nadzwyczaj dobrze. Znajdziemy w nim wszystkie najpopularniejsze aplikacje dla Linuksa takie jak Amarok 2.0 (szkoda, że nie wydany kilka dni temu Amarok 3), OpenOffice 3, najnowszy Firefox 3.04, Digikam oraz interfejs do instalacji pakietów Zypper, które są stosowane w openSUSE.
Niestety tak dobre wyposarzenie systemu jest okupione koniecznością przechowywania systemu na płycie DVD a nie CD jak to ma miejsce w innych popularnych dystrybucjach. Podsumowując, zespół twórców openSUSE stara się zapewnić jak najlepsze oprogramowanie ale nie ryzykuje umieszczaniem eksperymentalnych pakietów. Według mnie to dobrze, widać że system ten jest kierowany do posiadaczy mocniekszych komputerów, którzy znajdą na dysku miejsce by zainstalować system i zasoby dla działania systemu.
