Tkankowe hodowle ubrań ze skóry

Wyobraźcie sobie zaciszne laboratorium, gdzie w sterylnych warunkach, w mniejszych i większych kolbach rosną... płaszcze skórzane lub buty. Fantazja? Nie. To dzieje się naprawdę.

Wyobraźcie sobie zaciszne laboratorium, gdzie w sterylnych warunkach, w mniejszych i większych kolbach rosną... płaszcze skórzane lub buty. Fantazja? Nie. To dzieje się naprawdę.

Większość z nas deklaruje, że kocha zwierzęta. Ale równie mocno kochamy wyroby ze skóry. Nie czarujmy się: nowoczesne eko-materiały skóropodobne są wspaniałe, lecz... nigdy nie zastąpią prawdziwej, zwierzęcej skóry. Tak samo nie ma co liczyć na to, iż ludzkość kiedykolwiek i w 100% zrezygnuje z noszenia odzieży skórzanej.

Problemem jest nie to, że nosi się odzież, która pochodzi ze skór zwierząt zabijanych dla pozyskania mięsa (i gdyby jej nie wykorzystać, to stawałaby się odpadem - szalenie cennym odpadem), ale to, iż zwierzęta zabija się JEDYNIE z powodu pozyskania ich skóry. Takie ujęcie problemu stawia pod znakiem zapytania morale tak przyszłego użytkownika, jak i szeregu ludzi, odpowiedzialnych za wytworzenie odzieży skórzanej, która w tym przypadku nigdy by pewnie nie powstała, gdyby nie czyjś kaprys.

Dlatego powstają programy badawcze, wykorzystujące najnowsze osiągnięcia biotechnologii, których celem jest humanitarne wytworzenie odzieży skórzanej. Humanitarne, bo nie okupione śmiercią zwierząt. Jeden z nich, Victemless Leather, wykorzystuje hodowle tkankowe z totipotencjalnych komórek macierzystych, prowadzone na polimerycznym podłożu, i kształtowane według obranego wzorca fasonu przyszłej odzieży, np.  płaszcza skórzanego a la redingot. Maleńki płaszczyk rośnie zgodnie z harmonogramem podziałów komórkowych i według ustalonego schematu modelarskiego.

Dla jednych projekt na granicy szaleństwa; dla innych realne rozwiązanie problemu zaopatrywania ludzkości w skórę. A dla Was? Podzielcie się swoimi przemyśleniami na ten -  było, nie było - kontrowersyjny temat.

Źródło: Environmental Graffiti