Powrót do przeszłości – początki telewizji

Odpocznijmy na chwilę od wojny HD, targów CES 2008, MacWorld 2008, telewizorów wielkich jak domy i domów inteligentnych jak nowe telewizory. Przenieśmy się na chwilę do przeszłości i zerknijmy na początki telewizji. Pierwsze odbiorniki nie oferowały co prawda wysokiej rozdzielczości, dźwięku przestrzennego czy chociażby kolorów, ale to właśnie od nich wszystko się zaczęło.

Początki telewizji datuje się na rok 1884. Właśnie wtedy Paul Nipkow niemiecki student inżynierii zgłosił do biura patentowego projekt urządzenia zwanego tarczą Nipkowa. Obracający się dysk ze spiralnie ułożonymi dziurkami i selenowa komórka fotoelektryczna pozwalały na przetwarzanie obrazu w impulsy elektryczne oraz impulsy elektryczne z powrotem w obraz.

Wynalazek ten był przełomem, ale nigdy nie zawojował świata. Mechaniczna telewizja nie miała przyszłości, o czym przekonano się na początku XX wieku wraz z badaniami nad elektronowymi lampami oscyloskopowymi. Jak często bywa w przypadku rewolucyjnych wynalazków nad telewizją pracowało wielu badaczy z całego świata. Philo Farnsworth z San Francisco, który już w 1928 pokazywał swoje pierwsze filmy telewizyjne prasie. Rosyjski wynalazca Vladimir Zworykin, który walczył z Farnsworth o uznanie jako pioniera telewizji.

Odpocznijmy na chwilę od wojny HD, targów CES 2008, MacWorld 2008, telewizorów wielkich jak domy i domów inteligentnych jak nowe telewizory. Przenieśmy się na chwilę do przeszłości i zerknijmy na początki telewizji. Pierwsze odbiorniki nie oferowały co prawda wysokiej rozdzielczości, dźwięku przestrzennego czy chociażby kolorów, ale to właśnie od nich wszystko się zaczęło.

Początki telewizji datuje się na rok 1884. Właśnie wtedy Paul Nipkow niemiecki student inżynierii zgłosił do biura patentowego projekt urządzenia zwanego tarczą Nipkowa. Obracający się dysk ze spiralnie ułożonymi dziurkami i selenowa komórka fotoelektryczna pozwalały na przetwarzanie obrazu w impulsy elektryczne oraz impulsy elektryczne z powrotem w obraz.

Wynalazek ten był przełomem, ale nigdy nie zawojował świata. Mechaniczna telewizja nie miała przyszłości, o czym przekonano się na początku XX wieku wraz z badaniami nad elektronowymi lampami oscyloskopowymi. Jak często bywa w przypadku rewolucyjnych wynalazków nad telewizją pracowało wielu badaczy z całego świata. Philo Farnsworth z San Francisco, który już w 1928 pokazywał swoje pierwsze filmy telewizyjne prasie. Rosyjski wynalazca Vladimir Zworykin, który walczył z Farnsworth o uznanie jako pioniera telewizji.

Czy angielski badacz Isaac Shoenburg, który dopracowując pomysły Zworykina stworzył serca przyszłych kamer telewizji BBC.

Polska przygoda z telewizją zaczęła się wcześniej niż można by przypuszczać bo już w roku 1934. To właśnie 22 marca 1934 roku w Monitorze Polskim ukazało się Rozporządzenie Ministra Poczt i Telegrafów powołujące Państwowy Instytut Telekomunikacyjny (PIT).

W skład PIT-u wchodził między innymi Wydział Radiotechniki który poza kon­trolą nadawań, działem lamp elektronowych, działem probierczym, materiałów piezoelektrycznych i magnetycznych, posiadał też dział telewizji. To tu opracowano telewizyjne urządzenia nadawczo-odbiorcze 90, 120 i 343-liniowe, urządzenia telefonii nośnej, wzmacniaki telefoniczne i wiele innych cudów techniki.

Prace nad telewizją rozpoczęto w 1935 roku. Jeszcze przed II Wojną Światową, 5 października 1938 r. dokonano pierwszego odbioru wizji drogą radiową filmów kinematograficznych.

Później wszystko poszło już szybko. Czwartego lutego 1939 roku szkocki inżynier John Logie Baird nadał pierwszą w historii transmisję kolorowej telewizji.

Mniej więcej w tym samym czasie w USA nad kolorową telewizja pracowało laboratorium Bella. Rozpowszechnienie wynalazku powstrzymała jednak wojna. Od 22 kwietnia 1942 roku do 20 sierpnia 1945 zakazano w stanach produkcji urządzeń radiowych i telewizyjnych dla użytku cywilnego.

W Polsce II Wojna Światowa też zahamowała prace nad telewizją. Wznowiono je dopiero w roku 1947. Pierwszy program został wyemitowany 25 października 1952 roku o godz. 19:00 (w przeddzień wyborów do Sejmu). Wówczas z Instytutu Łączności nadano 30-minutowy program muzyczno-baletowy, który był odbierany na 24 odbiornikach rozmieszczonych w klubach i świetlicach.

Trzy miesiące później – 23 stycznia 1953 – zainicjowano regularną emisję programu polskiej telewizji. W odróżnieniu od dzisiejszych setek kanałów nadających 24 godziny na dobę siedem dni w tygodniu, wtedy można było obejrzeć zaledwie pół godziny materiału raz w tygodniu..

Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że słowo „telewizja” zostało użyte po raz pierwszy w roku 1900 na International Congress of Electricity w Paryżu. Osobą, która wyraziła się o tym zacnym medium w ten sposób był rosyjski naukowiec Constantin Perskyi.

Źródło i fot.: inventors.about.com, pit.edu.pl, Wikipedia