Wtorkowy Kurier Kosmiczny. Polski sprzęt bada plazmę, Justin Bieber odlatuje, a Mars promieniuje

Serdecznie witam Was w nowym cyklu artykułów. Będzie on poświęcony eksploracji kosmosu i wszystkiemu, co z tym zagadnieniem związane. Co tydzień – oprócz innych, poruszających pokrewne tematy artykułów, które pojawiają się na łamach Gadżetomanii - dostaniecie w tym miejscu skondensowaną wiedzę na temat najnowszych kosmicznych odkryć i podsumowanie najważniejszych wydarzeń ostatnich dni.

Czego wypatrywać na czerwcowym niebie?

Co ciekawego dzieje się nad nami? O tym, co możemy dostrzec, kierując oczy ku niebu, piszą serwisy AstroVision i Tylko Astronomia, a Mateusz Borkowicz opowiada, jak, kiedy i czego wypatrywać na czerwcowym niebie.

Będzie to zarazem ostatnia misja do modułu Tiangong-1. W 2015 roku na orbicie znajdzie się bowiem stacja kolejnej generacji Tiangong-2 (poprzednio oznaczana numerem 3). Chińska misja stała się tematem ciekawej dyskusji na Polskim Forum Astronautycznym, gdzie znajdziecie m.in. takie ciekawostki:

Nie, nie rzucamy wyzwania Pudelkowi. Przyszłoroczny lot w Kosmos muzycznej gwiazdki o spojrzeniu bitego spaniela jest jednak istotny z innego powodu. Pokazuje, że turystyka kosmiczna staje się dostępna dosłownie dla każdego, niezależnie od przygotowania i predyspozycji.

W roli właściciela kosmicznej taksówki wystąpi Richard Branson z Virgin Galactic ze swoim SpaceShipTwo. Więcej o kosmicznych aspiracjach celebrytów w TVN 24:

Trwająca misja łazika Curiosity dostarcza nie tylko danych dotyczących powierzchni Marsa, ale również - dzięki urządzeniu o nazwie RAD (Radiation Assessment Detector) - informacji na temat warunków przelotu. A te nie są – delikatnie rzecz ujmując – optymalne. Podróż na dystansie 560 milionów kilometrów będzie trwała około 210 dni, a każdy z nich będzie oznaczał dla astronautów pochłonięcie dawki promieniowania równej 1,8 mSv.

Na pozór to nic strasznego, jednak po zsumowaniu dziennych dawek podczas całego przelotu dawka rośnie do 0,66 Sv. Ponad sześciokrotnie przekracza ona roczne normy promieniowania, które zostały uznane za bezpieczne dla człowieka.

(…) dobór odpowiedniego czasu misji, związanego z aktywnością słoneczną, może wpłynąć na przetrwanie podróży przez astronautów. I nie jest to łatwa decyzja. Im Słońce jest aktywniejsze, tym magnetosfera Układu Słonecznego jest większa i lepiej chroni jego wnętrze przed wysokoenergetycznymi cząstkami promieniowania kosmicznego.

Z drugiej strony istnieje ryzyko silnego rozbłysku słonecznego, który mógłby doprowadzić do śmierci niechronionych astronautów. Być może lepiej zdecydować się na podróż w trakcie słabej aktywności słonecznej, narażając załogę na większą sumaryczną dawkę, ale niegroźną dla życia?