Długa historia płyty CD. Czy srebrny krążek ma jeszcze przyszłość?

1 października 1982 roku na sklepowych półkach pojawił się pierwszy album na płycie CD. Tego samego dnia na sklepowych półkach w Japonii pojawił się Sony CDP-101 - pierwszy komercyjnie dostępny odtwarzacz kompaktów.

Pierwszym albumem na płycie CD był "52nd Street" Billy'ego Joela. Tytuł ten wydano już wcześniej, w 1978 r., więc edycja z roku 1982 była wznowieniem wykorzystującym nowy standard zapisu.

W krótkim czasie na rynku było już 50 albumów dostępnych w formacie CD. Wszystkie pochodziły z wytwórni Sony. Wspomniany wyżej odtwarzacz kosztował z kolei 168 tys. jenów, czyli ok. 6700 zł wg dzisiejszego kursu.

Historia płyty CD zaczęła się oczywiście wcześniej. Prace nad standardem trwały już w latach 70. Bezpośrednim poprzednikiem był tzw. Laserdisc. Miał 30 cm średnicy i zapisywał wideo w systemie analogowym, a audio - w analogowym lub cyfrowym.

Nowa płyta miała 12 cm, była mniejsza od typowych winyli i Laserdisców, stąd określenie "kompaktowa". Pierwsze CD mieściły 650 MB nieskompresowanych danych, co odpowiadało 74 minutom muzyki.

Płyta CD błyskawicznie podbiła serca miłośników muzyki. Oferowała znakomitą jakość dźwięku, była stosunkowo wygodna w użytkowaniu (choć na pewno mniej wygodna od kasety kompaktowej/magnetofonowej).

Rezultat? W 2004 r. sprzedano na świecie 30 mld płyt kompaktowych (w tym płyt CD-ROM i CD-R). W 2007 r. było to już 200 mld. W ciągu ostatnich lat popularność krążków CD zaczęła jednak spadać.

Wszystkiemu winne są oczywiście cyfrowe formy dystrybucji muzyki, filmów i programów komputerowych, które rozwinęły się wraz ze zwiększeniem prędkości łącz i możliwości współczesnych komputerów. Do tego dochodzi piractwo.

Sam jestem fanem płyt CD. Też lubię mieć na półce pudełko z książeczką. Ale jednocześnie wkurzają mnie kosmicznie wysokie ceny krążków w Polsce.

Problem ten rozwiązuję, robiąc zakupy w brytyjskim Amazonie, gdzie jest taniej, a wybór jest większy. Ale i tak nie stać mnie na wszystko, co chciałbym kupić. Zakupione krążki ripuję do MP3, bo chcę mieć kopie w smartfonie.

Nigdy jednak nie kupiłem żadnego cyfrowego albumu w internetowym sklepie. I chyba jeszcze trochę czasu upłynie, zanim to zrobię. Wiem, że za kilka lat CD stanie się takim samym rarytasem dla kolekcjonerów, jakim dziś są winyle. Ale na razie wolę o tym nie myśleć.