Niezłe kino online: wybór legalnych filmów pełnometrażowych do obejrzenia w sieci
Każdy internauta zna przynajmniej jeden portal udostępniający wideo w sieci. Niestety prawdziwy kinoman z trudnością znaleźć może miejsca, gdzie publikowane są pełnometrażowe, legalne filmy. Dla wszystkich oglądających filmy na komputerowym monitorze przygotowałem więc wybór tytułów, które bez problemu odtworzycie za pomocą swojego domowego "peceta" bez obawy o policyjny nalot. Taki wybór, choć nie jest łatwy, chcielibyśmy aby ukazywał się co tydzień. Dlatego jeżeli któreś z was chce pomóc Niezłemu Kinu w poszukiwaniach prosimy o kontakt na redakcyjnego maila. Zobaczcie moje propozycje na najbliższy tydzień.
Każdy internauta zna przynajmniej jeden portal udostępniający wideo w sieci. Niestety prawdziwy kinoman z trudnością znaleźć może miejsca, gdzie publikowane są pełnometrażowe, legalne filmy. Dla wszystkich oglądających filmy na komputerowym monitorze przygotowałem więc wybór tytułów, które bez problemu odtworzycie za pomocą swojego domowego "peceta" bez obawy o policyjny nalot. Taki wybór, choć nie jest łatwy, chcielibyśmy aby ukazywał się co tydzień. Dlatego jeżeli któreś z was chce pomóc Niezłemu Kinu w poszukiwaniach prosimy o kontakt na redakcyjnego maila. Zobaczcie moje propozycje na najbliższy tydzień.
Przy każdym z wybranych filmów znajduje się ocena jakości obrazu, informacja dotycząca wersji językowej, krótkie streszczenie fabuły oraz nasz komentarz. Każdą z produkcji ściągnąć możecie na swój twardy dysk (m.in. program Download Helper), jednocześnie wszystkie z nich można obejrzeć bezpośrednio na naszej stronie. Aby przełączyć film do widoku pełnoekranowego należy użyć opcji znajdującej się w prawym dolnym rogu playera.
Pan od muzyki (Les Choristes)
rok produkcji: 2004
reżyseria: Christophe Barratier
gatunek: dramat, romans, muzyczny
język: francuski
napisy: angielskie
jakość obrazu: 3/5
Fabuła: Pierre'a Morhange, słynnego dyrygenta odwiedza Pépinot - kolega z dzieciństwa i przynosi dziennik, prowadzony przez ich nauczyciela - Clément Mathieu. Akcja filmu przenosi się do 1949 roku, gdy do szkoły dla trudnych dzieci Fond de l'Étang (pol. "Dno Stawu") przybywa właśnie Clément Rachin, którego naczelną zasadą jest hasło "Akcja, reakcja!", zgodnie z którym każde przewinienie jest natychmiastowo i bezlitośnie karane. Nowy nauczyciel, któremu nie podoba się takie traktowanie dzieci, postanawia zainteresować swoich uczniów muzyką i zakłada chór. U jednego z uczniów - Pierre'a Morhange odkrywa wybitny talent muzyczny. To właśnie dzięki Clément Mathieu chłopiec otrzymuje wykształcenie muzyczne i zostaje dyrygentem.
Nasz komentarz: Całkiem nowy, a przede wszystkim bardzo ważny dla kinematografii francuskiej (5 mln widzów w ciągu 8 tygodni od premiery!) film. Urzeka bezpretensjonalnością oraz niejednoznacznością. Znakomite kino dla wszystkich fanów Amelii Jeuneta, pełen muzyki i optymizmu.
Noc żywych trupów (Night of the living dead)
rok produkcji: 1961
reżyseria: George A. Romero
gatunek: horror
język: angielski
jakość obrazu: 2/5
Fabuła: Barbara i Johnny wybrali się w dość daleką podróż, aby złożyć kwiaty i pomodlić się na grobie ich ojca. Johnny był bardzo niechętny tej podróży, dał się jednak przekonać. Gdy docierają na miejsce, John próbuje nastraszyć Barbarę, opowiadając jej straszne historie. W pewnym momencie dostrzegają dziwnie idącego człowieka, który powoli zbliża się do nich. Mężczyzna atakuje Barbarę, ale ratuje ją Johnny, który po chwili ginie z rąk napastnika. Barbarze udaje się uciec, chroni się w opuszczonym domu. Niedługo później dom zapełnia się ? trafiają do niego m.in. czarnoskóry Ben i małżeństwo Cooper z córką, która została pogryziona przez zombie i młodzieniec Tom ze swoją dziewczyną Judy. Zapada noc, a hordy zombie kierują się w kierunku domu, w którym znajduje się ich pożywienie.
Nasz komentarz: Kultowe dzieło twórcy horrorów z zombie w roli głównej. Nawet dzisiaj ogląda się je z dużym niepokojem. Noc żywych trupów jest jednak czymś więcej niż płytką historią o krwiożerczych nieumarłych - to film który analizować można również jako ostrą krytykę amerykańskiego społeczeństwa. Romero, co wtedy było wydarzeniem bez precedensu, w jednej z głównych ról obsadził czarnoskórego aktora, przełamał również kilka innych pokutujących od wielu lat konwencji (np. konieczny happy end).
[źródło opisów filmów: Wikipedia, na licencji CC]