10-metrowy teleskop Keck II pozwolił na wykonanie zdjęcia młodego układu planetarnego HR 8799. Jego wiek szacuje się na jakieś 30 milionów lat - czyli w skali kosmicznej jest tuż po narodzinach. Co ważne, naukowcy twierdzą, że prawdopodobnie będzie można tam znaleźć planetę podobną do Ziemi.
10-metrowy teleskop Keck II pozwolił na wykonanie zdjęcia młodego układu planetarnego HR 8799. Jego wiek szacuje się na jakieś 30 milionów lat - czyli w skali kosmicznej jest tuż po narodzinach. Co ważne, naukowcy twierdzą, że prawdopodobnie będzie można tam znaleźć planetę podobną do Ziemi.
Zdjęcie zostało wykonane w bliskiej podczerwieni. Układ jest odległy o 129 lat świetlnych od Ziemi. Do tej pory wiadomo było, że wokół gwiazdy HR 8799A krążyły trzy planety, oznaczone jako HR 8799b, HR 8799c oraz HR 8799d. Najnowsze zdjęcie ujawniło obecność czwartej planety, która otrzymała oznaczenie HR 8799e.
Jest ona duża, ma masę siedmiokrotnie większą niż Jowisz, a pozostałe planety w układzie również należą do planetarnych olbrzymów. System ten ma jednak cechę, która czyni go dość podobnym do naszego układu planetarnego: wielkie planety znajdują się daleko od gwiazdy. Co w związku z tym? Bruce Macintosh z Lawrence Livermore National Laboratory wyjaśnia:
Myślę, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że w tym układzie planetarnym jest więcej planet, niż możemy obecnie wykryć. Cechą odróżniającą ten system od wielu innych znanych planet pozasłonecznych jest to, że w HR 8799 olbrzymie planety znajdują się w zewnętrznych częściach układu - tak jak to ma miejsce w Układzie Słonecznym - a więc pozostaje przestrzeń dla mniejszych planet typu ziemskiego.
Jakby tego było mało, wokół gwiazdy HR 8799 znajdują się dwa dyski zbudowane z pyłu i małych skał. Przypomina to pas planetoid między orbitami Marsa i Jowisza oraz pas Kuipera (za orbitą Neptuna). Stabilność obcego układu zależy od synchronizacji orbit między planetami - to cecha odróżniająca od Układu Słonecznego.
Nowa planeta musi wykonać cztery okrążenia wokół gwiazdy, druga z planet robi w tym samym czasie dwa okrążenia, a kolejna z planet tylko jedno. Tego typu właściwość została po raz pierwszy zaobserwowana w przypadku księżyców Jowisza, ale do tej pory astronomowie nie widzieli, żeby występowała ona na tak dużą skalę.
Źródło: keckobservatory.org