W odpowiedzi na ogłoszenie dotyczące pracy, przesyłamy zazwyczaj dwa dokumenty: CV, czyli życiorys zawodowy, oraz list motywacyjny. Tym drugim zajmiemy się nieco później - CV jest od niego o tyle istotniejsze, że w przeciwieństwie do listu motywacyjnego, może funkcjonować samodzielnie.
Jest kilka popularnych błędów, które często powtarzają się w wysyłanych przez kandydatów życiorysach zawodowych - a które znacznie zmniejszają ich szanse, a czasem w zasadzie już na starcie ich dyskwalifikują.
W odpowiedzi na ogłoszenie dotyczące pracy, przesyłamy zazwyczaj dwa dokumenty: CV, czyli życiorys zawodowy, oraz list motywacyjny. Tym drugim zajmiemy się nieco później - CV jest od niego o tyle istotniejsze, że w przeciwieństwie do listu motywacyjnego, może funkcjonować samodzielnie.
Jest kilka popularnych błędów, które często powtarzają się w wysyłanych przez kandydatów życiorysach zawodowych - a które znacznie zmniejszają ich szanse, a czasem w zasadzie już na starcie ich dyskwalifikują.
Zbyt rozwlekły i chaotyczny życiorys
Często zwłaszcza młodzi kandydaci próbują w swoim CV zawrzeć dokładnie wszystko, co tylko wpadnie im do głowy w trakcie pisania. Kończy się to tym, że życiorys zajmuje kilka stron A4, nie idzie jednak z niego wyciągnąć żadnych konkretnych, przydatnych rekrutującemu informacji.
Takie CV ląduje zwykle w koszu zaraz po pierwszym na nie spojrzeniu.
[u]Rada:[/u] po napisaniu CV weź kolorowy flamaster i zaznacz w nim te informacje (doświadczenie, kursy, studia, zajęcia, zainteresowania), które są przydatne na stanowisku, na które aplikujesz. A potem przepisz CV zostawiając tylko i wyłącznie zakreślone przed chwilą fragmenty.
Kompletny brak formatowania treści
Życiorys zawodowy musi wyglądać nie tylko estetycznie, ale też być idealnie czytelny. Jeden rzut oka powinien wystarczyć do znalezienia interesującej rekrutującego informacji. Tymczasem często zdarza się, że tekst jest ledwie podzielony na bloki, nie ma w nim wydzielonych sekcji informacyjnych, a nawet zwykłego "wyboldowania" najważniejszych informacji.
[u]Rada:[/u] daj swój życiorys do przeczytania komuś znajomemu i zadaj mu po przeczytaniu pytanie o coś, co znajduje się w CV. Sprawdź, ile czasu zajmie mu znalezienie odpowiedzi.
Nieodpowiednia chronologia
Czytający są przyzwyczajeni do chronologii odwróconej - oczekują, że zajęcie, które wymieniasz jako pierwsze, jest tym najnowszym. To samo dotyczy zresztą przebytych kursów czy ukończonych szkół i uczelni. Owszem, jeśli rekruter zobaczy na szczycie listy "praca w barze szybkiej obsługi" to pewnie spojrzy zaraz na daty i domyśli się, że kolejność szwankuje. Ale jeśli lista obejmuje podobne stanowiska, może to wprowadzić zamieszanie.
[u]Rada:[/u] przeredaguj całość tak, żeby kolejność była odpowiednia: najnowsze - najwyżej.
Pomijanie istotnych informacji
Oprócz tego, ukończyłeś uczelnię X i pracowałeś w firmie Y, podaj również inne, istotne dla danego stanowiska informacje. Mogą to być: znajomość języków obcych, posiadanie (i używanie!) prawa jazdy, dodatkowe umiejętności nabyte np. w czasie wolontariatu, czy też zainteresowania pokrewne do zadań na stanowisku. To są bardzo ważne sprawy, budujące twój obraz jako człowieka, który lubi to, co ma robić - i potrafi to robić.
[u]Rada:[/u] zastanów się, czym będziesz się zajmować w tej pracy i co będzie do tego potrzebne - a potem dodaj odpowiednie punkty CV.
Brak atutów i osiągnięć
Jako naród mamy tendencję do umniejszania siebie i swoich osiągnięć. Nie wiem czemu tak jest, ale tak jest - kiedy ktoś mówi o sobie dobrze, to słyszy "e, przechwala się...". Tymczasem CV to właśnie miejsce, gdzie TRZEBA mówić o sobie dobrze. Oczywiście - prawdziwie, jak najbardziej. Ale pozytywnie. Pomijanie swoich atutów i osiągnięć jest dużym błędem.
[u]Rada:[/u] oprócz tego, co robiłeś na danym stanowisku, napisz, co udało ci się osiągnąć - np. wzrost sprzedaży o 150%. Dodaj też informację, jakie twoje umiejętności sprawiają, że jesteś kandydatem lepszym, niż 50 pozostałych kandydatów. Nie przechwalaj się, ale i nie bądź fałszywie skromny.