Szukacie najlepszych metalowych gitarzystów na YouTube?

Już nie musicie. Przygotowałem dla Was czołową dziesiątkę.

Z oglądaniem gitarzystów pokazujących swoje umiejętności w sieci mam pewien problem. Z jednej strony potrafię wkręcić się tak mocno, że praktycznie przez cały dzień przygrywają mi ich utwory. Z drugiej często jest mi przykro, że nigdy nie będę już w stanie dorównać im umiejętnościami. Na szczęście gram już sporadycznie (tak, tym się zasłaniam), ale gdybym przeznaczał długie godziny na ćwiczenia, pewnie niejednokrotnie chciałbym odstawić instrument na stojak i dać sobie spokój. Jasne, oglądanie lepszych motywuje – ale to tylko teoria.

Wybrałem dla Was dziesiątkę moich ulubionych gitarzystów na YouTube. W mojej opinii najlepszych. Niektórzy z nich są tylko odtwórcami, choć prezentują świetny poziom. Inni poza klasycznym przygrywaniem do gotowych już utworów albo tworzą swoje, niejednokrotnie lepsze, wersje cudzych utworów, albo kreują coś zupełnie swojego. A skoro YouTube to nie tylko dźwięk, przygotowałem filmowy materiał pokazujący ową dziesiątkę.

Jedni kontynuują swoją gitarową przygodę na YouTube, inni zawinęli się lata temu, zostawiając po sobie materiały – najczęściej w średniej jakości, z której słynął niegdysiejszy YT. Warto jednak poświęcić chwilę na pierwszą trójkę, bo to w tej chwili absolutny top jeśli chodzi o metalowych gitarzystów w serwisie. Co ciekawe, ich aktywność nie skupia się jedynie na publikowaniu materiałów wideo w sieci, choć właśnie od tego zaczynali. Z takiej aktywności można zrobić niezły sposób na życie, jeśli oczywiście dopisze zarówno szczęście jak i umiejętności pozyskiwania zainteresowania firm.

Erock

Eric Calderone jako jedyny z pierwszej trójki nie gra w żadnym zespole. Produkuje natomiast sporo filmików, z czego praktycznie każdy ma w tytule słowa „Meets Metal”. I właśnie takie są materiały Erocka – bierze na warsztat wszystko. Motywy z gier, anime, filmów, a następnie aranżuje ich metalowe wersje. Ze świetnym skutkiem, wplatając przy okazji techniczne smaczki i pokazy swoich umiejętności. Ostatnio przed każdym materiałem jawnie reklamuje przystawki EMG, gitary ESP i struny D’Addario, załapał się również na profesjonalny materiał filmowy na kanale pierwszej z firm. Jedna solowa płyta na koncie, do tego dwie EP-ki. Przesympatyczny gość, którego znakiem firmowym stało się puszczanie widzom „oczka” na początku każdego materiału. Jeśli oglądacie jego filmy regularnie, zapewne zauważyliście, że niedługo nie będzie miał już na przedramionach miejsca na nowe tatuaże. A sprawne oko zauważy, że również w tym temacie, Eric jest maniakiem gier.

Charlie Parra del Riego

Urodzony i rezydujący w Peru, sympatyczny młodzieniaszek ma już na swoim solowym koncie 10 wydawnictw, choć nie nagrał jeszcze pełnoprawnej płyty. Na YouTube zasłynął przede wszystkim fajnymi, metalowymi coverami motywów z gier, choć nie brakuje tam jego autorskich kompozycji. Peruwiańczyk najczęściej gra i nagrywa na gitarze firmy Kramer, na jego youtube’wym profilu można znaleźć zdjęcia przystawek EMG. Na niektórych materiałach zakłada na głowę słuchawki Kraken firmy Razer. Podejrzewam, że to nie przypadek. Ostatnio Charlie więcej czasu spędza jednak w trasie – od 2012 roku jest gitarzystą kanadyjskiej grupy Kobra and the Lotus.

Swego czasu Charlie nagrał metalową wersję hymnu Peru. W dużej mierze to właśnie on zaważył na jego popularności w kraju, choć przysporzył mu również sporo przeciwników, a sam utwór był mocno krytykowany. Głównie dlatego, że wykonano go w nieperuwiańskim gatunku muzycznym.

Andy James

Prawdziwa gitarowa gwiazda YouTube’a, która zaliczyła naprawdę udaną sesję na kanale firmy EMG. I chyba nie jest dla nikogo zaskoczeniem, że jednocześnie reklamuje w ten sposób dość popularne w metalowym światku przystawki wspomnianego koncernu. Andy zachwyca zarówno techniką jak i wyczuciem melodii. Głównie w swoim solowym projekcie, gdzie wydał już 3 duże płyty i 2 EP-ki. Jeśli lubicie czasem posłuchać dobrej gitarowej nuty, to „Andy James” z 2011 roku będzie kręcił się w Waszym odtwarzaczu do oporu.

James grał również w Sacred Mother Tongue. Całkiem sympatyczny zespół, jak na mój gust było w nim jednak za dużo metalcore’a. Czemu piszę w czasie przeszłym? Otóż w tym roku SMT zakończyło swoją działalność, mając na koncie 2 duże płyty i 2 EP-ki.

W opisie filmu znajdziecie linki do profili każdej z pokazanych postaci.