W zeszłym roku pisałam o pomyśle Amerykanów, by czipować odpady. Pomysł podchwyciła firma Waste Technologies for Green Environment działająca na razie w krajach Beneluxu. Już niedługo na wysypiska trafią pierwsze partie znakowanych elektronicznie odpadów.
Tak szybkie wprowadzenie technologii na rynek jest konsekwencją kilku zdarzeń:
W zeszłym roku pisałam o pomyśle Amerykanów, by czipować odpady. Pomysł podchwyciła firma Waste Technologies for Green Environment działająca na razie w krajach Beneluxu. Już niedługo na wysypiska trafią pierwsze partie znakowanych elektronicznie odpadów.
Tak szybkie wprowadzenie technologii na rynek jest konsekwencją kilku zdarzeń:
- miniaturyzacji chipów
- rozwoju technologii giętkich podzespołów elektronicznych
- opracowania wysokowydajnych baterii słonecznych, o których mogliście już przeczytać na Ekoblogii.
Jak to ma działać w praktyce? Teoretycznie prosto: konsument otrzyma elektroniczny identyfikator oraz swój indywidualny numer. Od tego momentu nabywając jakikolwiek produkt, będzie musiał wylegitymować się swoim identyfikatorem. Podczas realizowania transakcji, automatycznie na kartę konsumenta trafią informacje o nabytym produkcie zawierające m.in. dane identyfikujące ów nabytek. Czyli produkt zostanie niejako przypisany do nabywcy. Jeśli temu ostatniemu wpadnie do głowy, by zużyty produkt zamiast do śmietnika wyrzucić np. do mijanego po drodze lasku, dość szybko okaże się, że służby porządkowe zapukają do jego drzwi.
Teoretycznie pomysł jest świetny - ponieważ może wreszcie skończy się problem obrzydliwych dzikich wysypisk. Czy sprawdzi się w praktyce - trudno na razie cokolwiek sugerować.
Ciekawe tylko, jak rozwiązany zostanie problem ochrony środowiska naturalnego przed zaśmiecaniem samymi czipami? Czyżby miały być to czipy biodegradowalne?
Źródło: WTfGE
