10 najdziwniejszych uzależnień, z jakimi zmagają się ludzie

Niemal każdy ma jakieś nałogi, czasem zupełnie nieszkodliwe, czasem niszczące dla siebie i wszystkich dookoła, a czasem po prostu takie, których zaspokojenie sporo kosztuje. Nieliczni z nas zmagają się z uzależnieniami tak głupimi, złośliwymi i dziwacznymi, że aż trudno uwierzyć w ich istnienie.

Nałóg, który wcale nie jest fajny ani zabawny. I nie, nie chcielibyście go mieć, a jeszcze bardziej nie chcielibyście związać się z osobą, która na niego cierpi. Osoby, które są uzależnione od seksu, nie potrafią żyć w stabilnym związku, bo czują potrzebę utrzymywania kontraktów seksualnych z wieloma partnerami. Zdarza im się masturbować się w miejscach niekoniecznie do tego przeznaczonych, są też wśród nich gwałciciele.

"U seksoholików poczucie satysfakcji jest jednak krótkotrwałe. Odczuwają oni silną potrzebę powtórzenia kontaktu seksualnego, co przeradza się w przymus" – tłumaczy dr Andrzej Depko, prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Seksualnej, w "Polsce the Times". Jak wyniszczający potrafi być to nałóg, pokazał ostatnio Lars von Trier w "Nimfomance", przełamując przy okazji kolejne tabu, to znaczy głośno mówiąc, że dotyczy to nie tylko mężczyzn.

Uzależnienie od seksu można leczyć tak jak każdy inny nałóg. Na odwyk miał się udać golfista Tiger Woods, po tym jak media zaczęły się rozpisywać o jego romansach.

Uzależnienie od ślubów – to jeszcze da się (powiedzmy) zrozumieć. Ale od pogrzebów!? A jednak coś takiego istnieje. 43-letni Brazylijczyk Luis Squarisi, który mieszka w Batatais, w ciągu ostatnich 20 lat (od dnia, kiedy musiał pochować własnego ojca) był obecny na każdym pogrzebie, jaki odbył się w jego mieście. Każdym! Aby być w stanie zaspokajać swój nałóg, musiał zrezygnować ze stałej pracy.

Każdy dzień tego człowieka zaczyna się tak samo: włącza lokalne radio, by dowiedzieć się, czy ktoś przypadkiem nie umarł. Jeśli w radiu nic nie mówią, zaczyna dzwonić po szpitalach i domach pogrzebowych, wypytując, czy nie szykuje się żaden pogrzeb.

Luis teoretycznie mógłby iść się leczyć, ale zdaje się, że nikt tego nie chce. Etatowy uczestnik pogrzebów stał się po prostu lokalną atrakcją. "Nie chcemy, żeby szedł na terapię, bo wszyscy spodziewają się, że będzie na pogrzebie" – powiedział mediom przedstawiciel jednego z domów pogrzebowych. Czyli pies pogrzebany.

Wampiry są w serialach, są też wśród nas. Julia Caples, 46-letnia matka dwójki dzieci mieszkająca w stanie Pensylwania, od 30 lat pije ludzką krew, pochodzącą od osób, które jej użyczają. Czy jest to nałóg, który bardzo utrudnia życie? Kobieta twierdzi, że wypija dwa litry krwi miesięcznie – co brzmi koszmarnie, ale chyba nie aż tak koszmarnie.

Gorzej to wygląda w przypadku 30-letniej Michelle, artystki z Kalifornii. Kobieta pije litr krwi dziennie, czasem prosto z żył przyjaciela. A kiedy pije Krwawą Mary, zawsze znajduje się w niej prawdziwa krew. Michelle wyjaśnia, że to nałóg, który działa dokładnie tak jak każdy inny. Jedni nie potrafią zwalczyć pragnienia, by zapalić papierosa, ona nie potrafi zwalczyć pragnienia, by napić się ludzkiej krwi.

Brzmi jak wygodna wymówka, ale czasem to po prostu choroba. Notoryczni kłamcy zmyślają nieprawdziwe historie, bo uważają, że jeśli powiedzą prawdę, to nikt im nie uwierzy. W efekcie żyją non stop w kłamstwie, jedne bzdurne historyjki usprawiedliwiając drugimi. Jeśli ktoś w ich kłamstwa wierzy, to ich motywuje, by wymyślać kolejne.

I tak budują cały świat oparty na fikcji, wkładając w to wysiłek zupełnie nieadekwatny do celu, który chcą osiągnąć. Zdarza się, iż patologiczni kłamcy sami zaczynają w swoje kłamstwa wierzyć tak mocno, że przestają odróżniać rzeczywistość od stworzonej przez siebie fikcji.

Od kłamstwa najłatwiej uzależniają się osoby o niskiej samoocenie, które próbują leczyć kompleksy, sprzedając wszystkim dookoła swój lepszy wizerunek.

Do takiego uzależnienia przyznała się brytyjska prezenterka telewizyjna Esther Rantzen. 72-letnia kobieta powiedziała, że od 30 lat ciągle nosi peruki. Zaczęła je kupować, bo nie podobały jej się własne włosy – aż w końcu doszła do takiego etapu, że nie była w stanie się od nich uwolnić. Nie zamierzała się do tego przyznawać, ale w końcu uznała, że najlepiej powiedzieć prawdę i z tym skończyć.

Okazuje się, że pani Rantzen nie jest taka osamotniona; do uzależnienia od peruk przyznaje się w Internecie mnóstwo osób. Jest też grupa pomocy dla takich ludzi - Wig Addicts Anonymous.

Wybielanie zębów to nic złego, niektórym z nas taki zabieg wręcz by się bardzo przydał. Ale są ludzie, którzy nie potrafią przestać. A ponieważ zabiegi wybielania są proste i nie aż tak drogie, łatwo można wpaść w nałóg.

Oglądając amerykańskie filmy i seriale, można odnieść wrażenie, że takie uzależnienie dotyczy większości osób, które w nich występują. W komedii "Suburgatory" dobrze znany fanom "Firefly" Alan Tudyk przez dwa sezony grał dentystę z zębami tak przerażająco białymi, że można było oślepnąć od samego patrzenia.

A jako dentysta powinien wiedzieć, że to szkodliwy nałóg – zbyt częste wybielanie zębów sprawia, że stają się one nadwrażliwe.

Kobietę z takim nałogiem pokazano w programie My Strange Addiction stacji TLC. Bianca sama nie pali, ale jej mama i starsza siostra palą, stąd też papierosy zawsze były obecne w jej otoczeniu. Cztery lata temu zaczęła wyjadać popiół. Nie jest to jej pierwszy dziwny nałóg, wcześniej zdarzało jej się pogryzać fragmenty ceramiki.

Co takiego jest w popiele, że nie może się powstrzymać? "Jest trochę słony, trochę piaszczysty i lubię sposób, w jaki rozpuszcza się na moim języku" – mówi kobieta. Stały dostęp do ulubionego przysmaku zapewnia jej starsza siostra, którą też możecie zobaczyć w filmiku poniżej. Co ciekawe, siostra uważa nałóg Bianki za odrażający i chciałaby, aby to się skończyło – ale wyraźnie nie pomyślała, że może wystarczyłoby po prostu przestać palić.

Ta kobieta naprawdę lubi swoje piersi. A im są większe, tym bardziej jest do nich przywiązana. Od 19. roku życia przechodzi więc kolejne operacje powiększenia biustu, po to by jej "dzieci" były jeszcze bardziej dorodne. Po 22 zabiegach piersi osiągnęły imponujący rozmiar 38 KKK, ale to dla niej wciąż za mało. Lekarze odmawiają dalszych operacji, twierdząc, że zagrażałyby one jej życiu.

Właścicielka gigantycznego biustu nie jest w stanie biegać ani skakać, nie jest też w stanie zawiązać własnych butów. Trudno też jest czasem znaleźć pasujące ubrania. A do tego dochodzą reakcje innych osób. "Kiedy wychodzę, wszyscy się za mną obracają. Niektóre reakcje są naprawdę nieprzyjemne. Kobiety są zawsze zazdrosne, bo ich mężowie nie są w stanie oderwać wzroku od moich piersi" – opowiada kobieta.

Wydawałoby się, że coś takiego może spotkać tylko Polaka, a tu niespodzianka: od kiełbasy uzależniony jest księgowy David Harding, mieszkaniec Greenwich, o którego związkach z Polską nic nie wiadomo. Mężczyzna średnio zjada do 13 lasek kiełbasy dziennie.

Jak wyliczył, ten dziwny nałóg kosztuje go jakieś 700 funtów rocznie. Kiedy to wyliczył, złapał się za głowę i zaczął szukać specjalistycznej porady. Ale to tylko spowodowało kolejne, jeszcze większe wydatki. Żaden psycholog nie był w stanie mu pomóc. Brytyjczyk zdaje sobie sprawę z tego, że jest po prostu uzależniony – tak jak inni nie mogą się powstrzymać od sięgnięcia po papierosa czy alkohol, on nie potrafi żyć bez kiełbasy.

Czy można uzależnić się od muzyki? Oczywiście że można. Ale chyba tylko w Szwecji można zostać z tego powodu uznanym za niezdolnego do pracy i wywalczyć świadczenia ze strony państwa.

Roger Tullegen walczył z systemem 10 lat i w końcu się udało. Sąd wydał specjalne orzeczenie, w którym jest wyraźnie napisane, że Szwed musi ciągle słuchać heavy metalu, bo jest od niego uzależniony. Dzięki niemu żaden pracodawca nie będzie go już dyskryminował, kiedy powodowany nałogiem zechce na przykład udać się na koncert zamiast do pracy. Ach, mieszkać i pracować w Szwecji!