Czy warto kupić Oddworld: Stranger's Wrath HD?

Niektóre gry docenia się po latach – Zachód miał już tak z Planescape, z Vagrant Story czy z Earthbound. Ten tekst także jest o takiej grze. I o pewnym nieznajomym w dzikich krainach, który jest najlepszy w tym, co robi – a to, co robi, nie jest miłe. Stranger's Wrath, jedna z najciekawszych gier z szóstej generacji konsol, powrócił w HD. I jest to powrót nad wyraz udany.

Niektóre gry docenia się po latach – Zachód miał już tak z Planescape, z Vagrant Story czy z Earthbound. Ten tekst także jest o takiej grze. I o pewnym nieznajomym w dzikich krainach, który jest najlepszy w tym, co robi – a to, co robi, nie jest miłe. Stranger's Wrath, jedna z najciekawszych gier z szóstej generacji konsol, powrócił w HD. I jest to powrót nad wyraz udany.

Ten zapomniany Oddworld, który pojawił się w końcowej fazie popularności pierwszego Xboxa, dostał właśnie swoją drugą szansę na PlayStation 3 - w lepszej oprawie. Nie miałem okazji dokończyć oryginału na Xboksie, a konwersja na PC jak na złość miała spore problemy z moim komputerem. Jednak nic straconego, bo to wciąż świetna rozgrywka, której czas nie zaszkodził.

Ta gra wybija się także na tle innych kolekcji HD – zwłaszcza że dotychczas było o niej cicho i nigdy nie została należycie doceniona. To również bardzo dobra gra, ponieważ podoba się wielu osobom, które oryginału nie widziały na oczy.

Stranger jest silnie inspirowany postaciami odgrywanymi przez Clinta Eastwooda – to równie cichy, groźny, lecz także równie skuteczny typ o nie do końca odgadnionej moralności, który mimo wszystko ma własny kodeks etyczny. Jedną z jego zasad jest nieużywanie broni palnej. Jego wrogowie, chociaż nie tak bardzo ciekawi, również intrygują – mają ciekawy arsenał, walczą różnorodnie i przedstawiają westernowe archetypy na pokręcony sposób Oddworlda.

Przede wszystkim jest to kolejny Oddworld – i jako taki musi mieć nietypową mechanikę. Otóż Nieznajomy dużo skacze i uderza w trybie TPP, jednak nie jest to istotą  rozgrywki. Stranger także sporo strzela, lecz to nie czyni z gry zwykłego shootera. To mieszanka gatunkowa, w której sporo się dzieje i w której zmienia się często perspektywę – od radosnej rozróby po skradanie, od szaleńczego pędu ze skakaniem po rozwiązywanie zadań logicznych w sosie akcji. Faktem jest, że Stranger zawsze dużo strzela, ale nie byle czym. W końcu nie używa broni palnej.

Niektóre z nich służą bezpośrednio jako amunicja – to odpowiedniki bomb lub ciężkiej artylerii. Inne wywabiają wroga lub ogłuszają go w określony sposób, pozwalając wciągnąć go bez większych problemów. Jeszcze inne zachowują się jak miny, tylko że mobilne i gryzące. Różnorodność jest spora, a gra pozwala strzelać z dwóch typów amunicji naraz.

Łowca walczy głównie z wrogami wykorzystującymi broń palną i otoczonymi pomniejszymi oprychami – ale radzi sobie całkiem nieźle. Stranger mocno zaznacza konflikt natury i techniki, zasadniczo ma silne przesłanie ekologiczne, mocno zahacza o temat problemów z wodą w pewnych rejonach świata. Dlatego używa żywej amunicji i taranuje wrogów, zamiast strzelać do nich z ostrej amunicji – i nawet jeżeli Stranger tego początkowo nie wie, to jest posłańcem natury. Jest kimś ważnym w tym ekosystemie, dlatego to pierwszy Oddworld, w którym to GRACZ atakuje, jest stroną silną, a nie uciekającą ofiarą.

Gra logiczna?

Bogaty arsenał oraz struktura etapów powodują, że Stranger w pewien sposób wymaga główkowania – grę da się przejść, strzelając, ale znacznie łatwiej oraz przyjemniej jest kombinować: sprawdzać elementy otoczenia (np. głaz do aktywowania prądem), zastawiać pułapki na wrogów, skradać się, atakować z daleka, znajdować sposoby na bossów, tak żeby wziąć ich żywcem, czy wreszcie zdobywać nowe dla tej wersji trofea, które wymagają od gracza zaangażowania.

Jeżeli już jestem przy ogłuszaniu, to wspomnę, że jest to równie ciekawa cecha tej gry – Stranger oferuje możliwość ogłuszenia wroga zamiast zabicia go. Ogłuszeni i wciągani przez kudłacza (Nieznajomy ma coś w stylu specjalnego odkurzacza) wrogowie – zarówno szeregowe istoty, jak i bossowie – są lepiej opłacani w nagrodach, co motywuje do myślenia, jak wroga załatwić, ale nie zabić. Ważne jest to szczególnie w pojedynkach z bossami, którym należy w takim przypadku zbić pasek staminy, co nie jest wcale takie proste. Stranger nie ma również apteczek, tylko staminę, która pozwala mu odnawiać energię. A pieniądze przydają się choćby do ulepszeń ekwipunku.

Pomiędzy misjami są bazy wypadowe, można wtedy zrobić kilka rzeczy – jednak nie jest to sandbox na wzór Jaka II lub inFamous, lecz mocno liniowa pozycja oferująca po prostu momenty, w których można odetchnąć i przejść się w spokoju po mieście. Nie brakuje akcji, bo po przejściu 2/3 gry tytuł mocno zmienia swój środek gameplayowy, stając się bardzo dynamicznym FPS-em, ale nie tracąc na wartości. Po prostu rozmach zajmuje czołowe miejsce, co ma swoje uzasadnienie w fabule.

Słabość z racji wieku

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=j4JL5lVarzk[/youtube]

Prawdą jest, że wzorem wielu starszych gier, czy raczej wzorem gier z poprzedniej generacji, początek Strangera może zniechęcić – gracz jest zasypywany masą tutoriali oraz dwiema misjami treningowymi, co buduje nieciekawy obraz. Warto jednak się przemęczyć, ponieważ nagrodą jest nie tylko wspaniały gameplay, ale także fantastycznie wykreowany świat Oddworlda – plastyczny, nietypowy, ale pięknie pokazujący świat ludzi w nieco krzywym zwierciadle.

Abe poruszał się w fabrykach, walcząc z krwawą wersją kapitalizmu, Munch był ofiarą przemysłowego podejścia do świata, w którym każda rasa musi mieć zastosowanie pragmatyczne – można by stąd wnioskować, że Stranger uderza w podobne klimaty. Nic bardziej mylnego. Stranger pokazuje kolejne oblicze świata Oddworld – oblicze w zasadzie dotychczas najmniej znane, ponieważ akcja rozgrywa się na tamtejszej wersji Dzikiego Zachodu. Prezentuje przede wszystkim przyrodę, faunę i florę, spokojniejsze, jeszcze nie zdobyte przez humanoidalne i mniej humanoidalne inteligentne rasy zakątki wielkiej krainy.

Grafika z racji wieku

Stranger HD jest tytułem niezwykłym graficznie – nie ma w nim przepychu w stylu Uncharted czy milionów obiektów naraz na ekranie, ale za to jest płynna animacja, 60 klatek i własna wizja świata. Są ciekawe etapy i trochę bardziej otwarta struktura leveli niż w korytarzowych pozycjach, jakich teraz masa na rynku. Grafika w 720p, nowe modele postaci, ulepszone udźwiękowienie i piękne lokacje, które szokowały w 2005 roku, to zabójcze połączenie. New Yolk City, Kaniony, lecz także wrogowie – ta gra pokazuje klasę, ale zgodnie z zasadą „im dalej, tym lepiej”. To kreatywny shooter, jakich niewiele na rynku – i dobra konkurencja dla Portala 2.

Oczywiście Stranger ma własne poważne wady, nawet poza nieszczęsnym początkiem – gra momentami jest bardzo toporna, a sterowanie bohaterem oraz jego możliwości odstają choćby od umiejętności Jaka. Kilka elementów mechaniki jest już przestarzałych (część filmów pokazuje, jak otwierają bramę, brak podpisów w czasie samej rozgrywki), głos bohatera jest bardzo bełkotliwy, ale odświeżenie fantastyczne – grafika zrobiła duży skok i chociaż widać, że to konwersja HD, to również można zauważyć, że nie była to gra projektowana na PlayStation 2.

Opowieść Strangera wymaga kilku dobrych godzin, żeby w pełni ją uchwycić, oraz uważnego grania, żeby w pełni się zachwycić, co mi się bardzo podoba. To wielki miks wielu innych gier, ale nie widzę tutaj kopiowania, raczej mały przełom, który miał szanse namieszać na rynku.

Czy to najlepszy Oddworld? Nie. Ten tytuł - jak dla mnie - wciąż należy do Abe's Odyssey, która na zawsze skradła moje serce. Nie zmienia to jednak faktu, że Stranger jest jedną z najlepszych gier tej generacji i pokazuje, jak robić dobre remake’i. Podróż obcego w tym świecie jest grą wartą świeczki. To historia widziana cudzymi oczami, tym razem dostępna również dla nowego pokolenia graczy. Shooter dla kombinatorów, platformer dla dorosłych, action-adventure dla znużonych grami. Miło powitać Cię ponownie, Nieznajomy.

PS Stranger HD na razie jest dostępny na PlayStation Network, jednak wszyscy posiadacze oryginału w wersji PC mają dostać go za darmo również na Steamie.

http://www.oddworld.com/