Gry komputerowe dla dzieci cieszą się coraz większą popularnością. Już dwulatki mogą korzystać z wielu programów i gier dla najmłodszych. Jeszcze kilka lat temu można było usłyszeć poglądy, że gry komputerowe niekorzystnie wpływają na rozwój dziecka, gdyż uczą agresji i przemocy oraz wypaczają dziecięcą psychikę. Okazuje się jednak, że gry komputerowe wcale nie muszą być jednoznacznie złe. Wiele gier dla najmłodszych zawiera aspekt edukacyjny. Zaleca się je jako nowoczesne metody dydaktyczne. Czy gry komputerowe to rzeczywiście niebezpieczna rozrywka, czy dobry sposób na spędzenie wolnego czasu?
Za czy przeciw grom komputerowym?
Nie warto generalizować, że każda gra komputerowa jest „be”. Gra grze nierówna. Istnieje wiele typów gier komputerowych, np.: gry strategiczne, gry logiczne, gry przygodowe z niezbyt skomplikowaną fabułą, gry wyścigowe, gry sportowe imitujące określoną dziedzinę sportu, strategie ekonomiczne, w których należy osiągać cele finansowe, cRPG itp. Zanim wrzucimy gry komputerowe do jednego worka i zabronimy maluchowi grania na komputerze „na wszelki wypadek”, warto się zorientować, czy nasz szkrab wybiera „strzelanki” pełne rozlewu krwi, czy raczej woli grać w gry, które pozytywnie wpływają na jego rozwój wyobraźni. Wiele programów multimedialnych i gier komputerowych odpowiada programowi nauczania na poszczególnych etapach edukacji wczesnoszkolnej i szkolnej. Niejednokrotnie gry takie mają rekomendację Ministerstwa Edukacji Narodowej lub Polskiego Towarzystwo Dysleksji i są wykorzystywane jako pomoc naukowa.
Dzięki grom edukacyjnym dzieci mogą nauczyć się rozpoznawać figury geometryczne, litery i cyfry. Zwykle gry dla najmłodszych podzielone są na kilka poziomów trudności i przeznaczone dla konkretnej grupy wiekowej – inne rzeczy ciekawią przecież trzylatka, a jeszcze inne – sześciolatka. Gry edukacyjne ćwiczą pamięć, koncentrację uwagi, orientację przestrzenną, stymulują rozwój emocjonalny – uczą, na czym polega empatia, kształtują wartości, jak przyjaźń, solidarność, pomoc innym itp. Nierzadko przewodnikami po programach edukacyjnych są ulubieni bohaterowie dzieci, np. Kubuś Puchatek, Franklin czy Nemo. Gry komputerowe łączą zatem w sobie aspekt zabawowy i edukacyjny. Oprócz gier edukacyjnych wyróżnia się też gry tematyczne, które mają za zadanie zainteresować dziecko określoną dziedziną – ekologią, przyrodą, matematyką, anatomią itp. Inne gry komputerowe mogą służyć szlifowaniu języków obcych. Multimedialne programy do nauki języków obcych mają przewagę nad tradycyjnymi kursami językowymi, gdyż kształcą wszystkie aspekty języka – czytanie, rozumienie, mówienie i pisanie. Ponadto, zawierają interesujące słowniczki obrazkowe i testy sprawdzające poziom opanowania danego materiału.
Część gier komputerowych służy po prostu rozrywce. Nie musi to być jednak bezmyślna rozrywka. Gry komputerowe bowiem ćwiczą refleks i koordynację wzrokowo-ruchową, uczą podejmowania decyzji, rozbudzają ciekawość i wyobraźnię, prowokują do logicznego myślenia, przewidywania konsekwencji i obrania taktyki działania. Co zatem jako rodzic zrobić – pozwolić maluchom grać czy raczej zabronić? Wszystko zależy od rodzaju gry komputerowej. Są bowiem takie gry, np. survival horrory, które zabijają wrażliwość, wywołują nocne koszmary i pokazują, że łamanie prawa może być fascynujące. Inne natomiast rozbudzają zbyt wcześnie seksualność i epatują niesmacznymi i wulgarnymi scenami erotycznymi. Zatem to głównie od rodziców zależy, w jakie gry komputerowe będą grały ich pociechy.
Czym się kierować przy wyborze gry dla dziecka? Trzeba pamiętać, by gra była odpowiednia do wieku malucha. Najlepiej zwracać uwagę na ikonki umieszczone na opakowaniu gry. Każda gra dopuszczona do sprzedaży na terenie Europy ma oznaczenia w systemie PEGI (Pan European Game Information), które informują o niepożądanych treściach zawartych w grze i dla jakiego wieku jest przeznaczona dana gra. Ponadto, warto zastanowić się, jaka tematyka gry zainteresuje nasze dziecko. Jak widać, gry komputerowe mogą mieć zarówno pozytywne, jak i negatywne oddziaływanie na rozwój dziecka. Nie traktujmy komputera jako niani! Świadomie dobierajmy programy i gry komputerowe dla własnych dzieci! Obserwujmy, jakie strony internetowe odwiedza dziecko i starajmy się surfować po Internecie rodzinnie, pokazując nowe możliwości i ciekawe strony przestrzeni wirtualnej. Komputer może prowadzić do uzależnienia, ale mądrze użytkowany może być pomocą dydaktyczną i sprzyjać rozwojowi maluchów.
Kamila Krocz