Tego politycy nie powiedzą: zniesienie roamingu to zamach na neutralność Sieci

Zniesienie opłat roamingowych? Świetnie, ale ciekawsze jest to, o czym politycy milczą: przy okazji wprowadzili przepisy, znoszące neutralność Internetu,

Roaming międzynarodowy – czyli korzystanie z usług telefonicznych poza zasięgiem macierzystej sieci - już niebawem przestanie być problemem. Do niedawna opłaty, jakie ponosiliśmy korzystając z własnego numeru podczas pobytu za granicą potrafiły być bardzo dotkliwe, a płaciliśmy zarówno za wykonywanie połączeń, jak i za ich odbieranie.

Co prawda w ostatnich latach ceny znacząco spadły, ale chyba każdy, komu zdarza się opuszczać granice Polski z zadowoleniem przyjął niedawną wiadomość: Komisja Europejska w porozumieniu z operatorami telekomunikacyjnymi ustaliła zniesienie opłat roamingowych, które nastąpi do 15 czerwca 2017 roku. Zanim do tego dojdzie, do kwietnia 2016 roku, opłaty mają być ograniczone do 0,05 euro za minutę rozmowy, 0,02 euro za SMS i 0,05 euro za MB danych.

Wiadomość brzmi bardzo dobrze, ale… no właśnie, tu również jest jakieś „ale”. Politycy chętnie opowiadają o zniesieniu opłat, ale nie chwalą się szczegółami. Nic dziwnego, bo wygląda na to, że ponad głowami obywateli doszło tu do ubicia szemranego interesu: w zamian za to, że politycy mogą pochwalić się zniesieniem opłat, telekomy dostały od nich cenny prezent – zgodę na zniesienie neutralności Sieci.

Czym jest neutralność Sieci? W dużym skrócie to zasada, która zabrania dostawcom Internetu ingerowanie w przesyłane treści i sposób, w jaki się to odbywa. Dane to po prostu dane, a telekomu nie powinno interesować, czy przeglądam właśnie serwis z pogodą czy może np. stronę konkurenta z atrakcyjną ofertą, zachęcającą do zmiany operatora. Wiele wskazuje na to, że przy okazji prac nad roamingiem ta zasada została właśnie zniesiona.

Dokument, udostępniony przez Komisję Europejską jest zbyt ogólny, by na jego podstawie można było jednoznacznie stwierdzić zamach na neutralność Internetu. Być może politycy działali w dobrej wierze, a moje podejrzenia to wynik nadinterpretacji – każdy może wyrobić sobie własne zdanie, sprawdzając oryginalne brzmienie na stronie Komisji Europejskiej (w chwili pisania tych słów dokument jest dostępny po angielsku, francusku i niemiecku).

Jestem jednak sceptyczny co do przedstawionych zmian prawa. Poza zniesieniem opłat roamingowych w dokumencie znajdziemy bowiem akapit, poświęcony neutralności Sieci. Z pozoru brzmi on uspokajająco, jednak znajdziemy w nim zapis o dwóch warstwach usług – usługach podstawowych (czyli o otwartym Internecie), które mają być w równym stopniu dostępne dla każdego, oraz o usługach specjalnych, które mogą być traktowane priorytetowo pod warunkiem, że nie zakłócą działania otwartych, podstawowych usług.

Mam wrażenie, że to prawna furtka do niebezpiecznego precedensu, bo przecież jako usługę specjalną będzie można potraktować nie tylko wymieniony w dokumencie streaming, ale cokolwiek, tworząc w praktyce Internet dwóch prędkości.

Od tego tylko krok dzieli nas od utrudnionego dostępu do treści, które – np. według naszego operatora internetowego – są dla niego niekorzystne. Albo niekorzystne dla rządu kraju, w którym znajduje się centrala firmy.

To moja nadinterpretacja? Być może. Sądzę jednak, że warto patrzeć politykom na ręce. Zwłaszcza, gdy chwaląc się nowymi przepisami o części z nich nie wspominają ani słowem.