Windows 7 Service Pack 1 wydany. Jak go zainstalować (i przy tym nie osiwieć)?
W chwili, gdy piszę te słowa, jest pierwsza w nocy. Próbuję zainstalować Service Packa 1 dla systemu Windows 7. Od półtorej godziny.
W chwili, gdy piszę te słowa, jest pierwsza w nocy. Próbuję zainstalować Service Packa 1 dla systemu Windows 7. Od półtorej godziny.
Oficjalna i finalna wersja Service Packa 1 jest dostępna od kilku dni. We wtorek wieczorem Microsoft wypchnął aktualizację do usługi Windows Update i umieścił w swoim Centrum pobierania.
Uruchomiłem więc Windows Update ok. 23.30 i zacząłem pobierać plik. 90-megabajtowe archiwum (wersja dla systemów 64-bitowych) zaczęło się zapisywać na dysku mojego laptopa.
Po 30 minutach wskaźnik postępu wskazywał 19%. Po 45 minutach - 24%. W tym momencie moja cierpliwość się skończyła ;). Rozumiem, że sporo osób zaczęło pobierać plik jednocześnie, ale Redmond powinien być na to przygotowany.
Zajrzałem do Centrum pobierania i znalazłem samodzielną wersję Service Packa 1.
Zajmowała, bagatela, 900 MB. Nie wiem, dlaczego była 10 razy większa od paczki w Windows Update :D. Tak czy siak pobrała się na dysk w 5 minut, a usługa Windows Update została przeze mnie wyłączona.
Zaufany instalator
Uruchomiłem plik windows6.1-KB976932-X64.exe. W Menedżerze zadań pojawił się nowy proces - TrustedInstaller.exe, który natychmiast pożarł 50% procesora Core 2 Duo i 600 MB RAM-u.
Poza tym nie pojawiło się jednak nic. Żadne okienko, żaden pasek postępu. Przez kolejne 30 minut jedyną oznaką działalności instalatora był pracujący dysk i zajęty RAM.
W tym momencie zrozumiałem, co miał na myśli Microsoft, zalecając instalację przez Windows Update ze względu na "lepsze wrażenia dla użytkownika" :D.
Wreszcie, po ok. 45 minutach, TrustedInstaller.exe zakończył pracę. Po ponownym uruchomieniu systemu jeszcze trochę działał, tym razem zajmując raptem 10-70 MB RAM-u (dodam, że była wtedy 1.45 w nocy).
Rozdwojenie jaźni
Windows Update stwierdził jednak, że SP1 nadal nie jest zainstalowany! Uruchomiłem ponownie paczkę z Centrum pobierania. Tym razem - o dziwo - pojawiło się okno i rozpoczęła się normalna instalacja.
Ta trwała ponad godzinę. Na ekranie było w tym czasie widać pasek postępu. Gdy ten doszedł do 100%, pojawił się... drugi pasek postępu. Gdy i ten doszedł do 100%, utknął tam na dobre na piętnaście minut :D.
W końcu komputer zaczął się wielokrotnie ponownie uruchamiać, co trwało ponad godzinę. Ostatecznie po czwartej nad ranem pojawił się komunikat: Sevice Pack został zainstalowany!
Przez moment miałem nawet ochotę sobie ten screen wydrukować i oprawić w ramkę - jak w dawnych czasach z dyplomem ukończenia "Might and Magic VI" ;):
Powrót czasów Visty
Redmond nie zapewnił odpowiednio mocnych serwerów dla swoich klientów. Niefachowo przygotował także instalator samodzielnej wersji SP1. Nie zapewnił pełnej informacji na temat tego, ile czasu pozostało do końca instalacji.
Moją frustrację spotęgował fakt, że Service Pack zawierał tak naprawdę raptem kilka nowych rzeczy. Ten pakiet to przede wszystkim starsze aktualizacje, które i tak miałem już zainstalowane. Po co wałkować je jeszcze raz?
Odpowiedź na postawione w tytule pytanie jest prosta. Kup sobie książkę albo włącz film na drugim komputerze. A najlepiej znajdź frajera, który zainstaluje paczkę za Ciebie.
Rób cokolwiek, tylko nie patrz w trakcie setupu na komputer. Może przeżyjesz :P.
Aha, spać poszedłem o 4:30.
Aktualizacja
W komentarzach na naszej facebookowej stronie pojawiła się opinia, że SP1 spowalnia komputer. U mnie na szczęście jest dobrze, a nawet lepiej niż przed instalacją. Czy przy okazji setup "uporządkował" Windowsa?
Warto pamiętać o tym, że Microsoft wydał "Zestaw narzędzi blokujących dostarczanie dodatków Service Pack dla systemu Windows". Wyłącza on automatyczną instalację SP1 za pośrednictwem Windows Update na 12 miesięcy.