Najgorętsza planeta w galaktyce zabijana przez gwiazdę

Dni najgorętszej znanej planety naszej galaktyki są policzone. Według najnowszych obserwacji wykonanych przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a, niebawem zostanie ona ostatecznie pochłonięta przez swoją gwiazdę macierzystą.

Dni najgorętszej znanej planety naszej galaktyki są policzone. Według najnowszych obserwacji wykonanych przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a, niebawem zostanie ona ostatecznie pochłonięta przez swoją gwiazdę macierzystą.

"Niebawem" w astronomicznej skali oznacza mniej więcej 10 milionów lat.

Planetę pozasłoneczną WASP-12b odkryto w 2008 roku. Obiega ona odległą o ok. 600 lat świetlnych od Ziemi gwiazdę WASP-12, znajdującą się w gwiazdozbiorze Woźnicy. WASP-12b jest jednym z kilkudziesięciu znanych tzw. „gorących jowiszów” - planet o rozmiarach porównywalnych z Jowiszem krążących bardzo blisko wokół swojej gwiazdy macierzystej.

W planecie WASP-12b nie byłoby pewnie nic szczególnego, gdyby nie fakt, że jest ona oddalona od swojej gwiazdy macierzystej średnio o ok. 0,02 AU, tj. 17 razy mniej niż Merkury od Słońca. Bliskość gwiazdy jest na tyle ekstremalna, że WASP-12b obiega ją w zaledwie 26 godzin, ulegjąc znacznemu spłaszczeniu wskutek potężnych sił pływowych. Co więcej, teoretycy przewidzieli, że w związku z ogromną temperaturą rzędu 1500 °C, do której rozgrzana jest planeta, jej atmosfera jest dosłownie „rozdmuchiwana”, a następnie wsysana przez gwiazdę macierzystą.

Ostatnio przewidywania teoretyków potwierdził Kosmiczny Teleskop Hubble'a, dokonując dokładnych spektroskopowych obserwacji układu WASP-12.

Dostrzegamy ogromną otoczkę wokół planety, przechwytywaną przez gwiazdę [macierzystą]. Sama otoczka zawiera pierwiastki chemiczne, na które nie natknęliśmy się nigdy wcześniej badając planety pozasłoneczne.

Carole Haswell - 'The Astrophysical Journal Letters'

Zjawisko „pożerania” składnika układu podwójnego przez jego partnera jest znane astronomom od wielu lat, jednakże to pierwszy tak dobrze zbadany przypadek układu, gdzie owym „pożeranym” składnikiem jest planeta.

Na dzień dzisiejszy znanych jest 455 planet pozasłonecznych.

Autorem wpisu jest Tomasz Miller.

Źródło: NASA