Podejdź do plakatu i obejrzyj film. To polska, legalna alternatywa dla torrentów

Jak walczyć z piractwem? Zamiast karać i szukać winnych, można inaczej: udostępnić w zgodzie z prawem jak najwięcej filmów i muzyki. Polacy mają świetny pomysł na udostępnianie cyfrowych, legalnych treści. Jak to działa?

Był copyright trolling, były próby masowego stawiania zarzutów i były projekty drakońskich przepisów, które surowo karałyby nawet drobne naruszenia praw autorskich. Wszystko na nic – oparta na nieskutecznym prawie walka z piractwem przypomina w Polsce walkę z wiatrakami.

Doświadczenia innych krajów pokazują, że same restrykcje nie wystarczą – oprócz kija potrzebna jest również marchewka, najczęściej w postaci łatwego i taniego dostępu do dóbr kultury. Nie ma sensu tracić czasu na torrenty, gdy to samo możemy zdobyć bez łamania prawa.

Wygląda na to, że ta prosta zasada została dostrzeżona – w końcu! – również w Polsce. Zorganizowana przez Legalną Kulturę akcja Kultura na widoku ma na celu pokazanie, że wbrew powszechnym opiniom istnieją legalne, darmowe źródła filmów, książek czy muzyki. Co więcej, Kultura na widoku nie tylko informuje, ale również udostępnia różne, cyfrowe treści.

Co istotne, nie są to jedynie jakieś smętne odrzuty, których nikt nie chciał puścić w kinie, radiu czy telewizji. 900 utworów nie jest może wielkim zbiorem, ale raczej każdy znajdzie tam dla siebie coś ciekawego – od nowych, polskich filmów (tytuły z ostatnich 10 lat), poprzez muzykę, po ebooki czołowych polskich pisarzy, czy audiobooki ze światową literaturą.

Dostęp do tych treści jest możliwy nie tylko przez stronę akcji, ale również dzięki plakatom z kodami QR, rozwieszanym m.in. podczas różnych imprez.

Jeśli to nie jest wyjście nam wszystkim naprzeciw, to nie wiem, co mogłoby nim być. Bardziej prokonsumenckie może być chyba tylko wciśnięcie nam ukradkiem tych treści do smartfonów i komputerów, ale – jak pamiętamy po aferze z iTunes i albumem U2 „Songs of Innocence” – nie każdy jest z takiego rozwiązania zadowolony.

Dlatego pomysłodawcom tej akcji, którzy ze swoją ofertą objeżdżają różne imprezy, a także pojawiają się w centrach miast w całej Polsce, należą się naprawdę wielkie brawa. Jedynym zgrzytem jest tu trochę niefortunne informowanie o możliwości ściągnięcia filmów, bo większość treści jest oferowana w formie dostępu online.

Mile widziane byłoby również rozszerzenie oferty, choć zapewne pogodzenie interesów twórców dystrybutorów i właścicieli praw autorskich bywa karkołomnym wyzwaniem.

Całe przedsięwzięcie zwraca uwagę na jeszcze jedną kwestią – plakatami, jako łącznikiem pomiędzy odbiorcą i cyfrową treścią. Nie linkami, wiadomościami push, komunikatami w darmowych hotspotach, ale znanymi od setek lat plakatami, które w ruchliwych miejscach czy w czasie różnych imprez wciąż wydają się bezkonkurencyjne.

Widać tu analogię choćby z pierwszym, wirtualnym sklepem, jaki w 2011 roku uruchomiło Tesco na peronie jednego z dworców metra w Seulu. Na ścianach naklejono tam zdjęcia, przedstawiające różne towary, a przechodnie mogli – dzięki kodom QR – wypełnić swój koszyk, złożyć zamówienie online i cieszyć się zakupami, dostarczonymi później do domu.

Dzisiaj takie rozwiązania nikogo nie dziwią, a podobne sklepy uruchomiono również w Polsce – prekursorem, tym razem w stołecznym metrze, było w 2013 roku Frisco.pl.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na to, jak zmieniła się funkcja plakatu – jeszcze niedawno jego zadaniem było tylko informowanie. Dzisiaj mamy do czynienia z nową i ciekawą sytuacją: reklama może być jednocześnie sklepem. Znikła granica, rozdzielająca miejsce, gdzie ktoś przekonuje nas do zakupu od tego, gdzie nasza decyzja jest finalizowana.