Sony rezygnuje z napędów DVD, a my z kontroli nad danymi

Żegnamy się z fizycznymi nośnikami danych. Zmiany, jakie dokonują się za sprawą chmury, zostały dostrzeżone również przez Sony - japońska firma rezygnuje z produkcji komputerowych napędów DVD. Mogłoby się wydawać, że to niewielka strata, ale czy zastanawialiście się, co w ostatnich latach dzieje się z naszymi danymi?

Żegnamy się z fizycznymi nośnikami danych. Zmiany, jakie dokonują się za sprawą chmury, zostały dostrzeżone również przez Sony - japońska firma rezygnuje z produkcji komputerowych napędów DVD. Mogłoby się wydawać, że to niewielka strata, ale czy zastanawialiście się, co w ostatnich latach dzieje się z naszymi danymi?

Zgodnie z upublicznioną przez Sony informacją w marcu 2013 roku ofiarą cięć stanie się Sony Optiarc, utworzony w 2005 roku wspólnie z firmą NEC, dział odpowiedzialny za produkcję komputerowych napędów DVD.

O ile komentowanie biznesowego sensu takiej decyzji mija się z celem – przecież menedżerowie Sony wiedzą, a przynajmniej powinni wiedzieć, co robią - to rezygnacja z rynku fizycznych napędów wydaje się dobrym pretekstem do refleksji. Co stało się z danymi, które jeszcze nie tak dawno zalegały na naszych półkach?

Trudno o bardziej symboliczny gest. To właśnie Sony przed wieloma laty opracowało napęd dla komputera Macintosh, dokładając swoją – niemałą – cegiełkę do sukcesu firmy Steve’a i Stephena. Choć prowadzona w tamtych latach walka Sony o popularyzację własnego standardu wideo została przegrana, to japoński gigant przez długie lata pozostawał potentatem na rynku nośników danych.

Czasy się jednak zmieniają, a fizyczne nośniki danych stają się coraz bardziej pamiątką dawnych czasów, kojarzoną z ZUS-em (tu znajdziecie test internetowej platformy ZUS-u), PKP i innymi tego typu wielkimi innowatorami. Z tego punktu widzenia decyzja Sony to dobitne potwierdzenie technologicznej zmiany, jaka dokonała się w ostatnich latach na naszych oczach.

Pisanie o tym, że coraz częściej korzystamy z chmury, coraz rzadziej słuchamy muzyki z CD, a kolekcja kaset wideo jest dziś równie osobliwa jak powszechne przed wiekiem spluwaczki, byłoby banałem. Dużo istotniejsza jest inna zmiana – nasze dane przestały mieć fizyczny wymiar.

Dane uwolnione od nośnika

Patrzę właśnie na swój komputer i zastanawiam się, kiedy ostatni raz korzystałem z jego napędu. Być może moja pamięć jest zawodna, ale w ciągu wielomiesięcznej eksploatacji jestem w stanie przypomnieć sobie tylko dwa takie momenty. Choć od każdej reguły znajdą się wyjątki, to przepytani przeze mnie znajomi stwierdzili, że z napędu dysków optycznych korzystają albo bardzo sporadycznie, albo wcale.

W takim kontekście decyzja Sony wydaje się trafna. Fizyczny nośnik stracił rację bytu, a jego powszechność zatrzymała się na pamiętającym miniony wiek standardzie DVD. Jego następca, Blu-ray, mimo wygranej walki z HD-DVD i możliwościach większych od poprzednika nie jest żadnym przełomem. Potwierdza to sztucznie pompowany przez konsole, ale i tak umiarkowany sukces tego standardu, wynikający z prostego faktu –mało kto go potrzebuje.

Z drugiej strony sami wpędziliśmy się w pułapkę, z której na razie nie widać wyjścia. Cyfrowa dystrybucja oznacza, że tracimy kontrolę nad tym, w jaki sposób wykorzystujemy produkt, za który zapłaciliśmy. Dawniej sytuacja wydawała się prosta – kupując np. grę, kupowaliśmy fizyczny przedmiot, którego zabezpieczenia - o ile istniały - były związane z nośnikiem lub zawartością pudełka. Mogliśmy postawić go na półce, pożyczyć, sprzedać albo użyć w roli podstawki pod talerz pierogów.

Odejście od tego modelu jest całkiem wygodne, ale niekoniecznie musi być dla nas korzystne. Dobitnym przykładem tego stanu rzeczy są choćby ostatnie zmiany w regulaminie Steam, które jasno pokazują, gdzie jest miejsce klienta – ma bez szemrania zaakceptować niekorzystne zmiany regulaminu (jeśli tego nie zrobi, może stracić konto z grami bez żadnej refundacji), a następnie płacić i bić dziękczynne pokłony za możliwość subskrybowania gier.

Podałem przykład gier, ale dotyczy to niemal wszystkiego. Gdy zamiast lokalnego klienta poczty korzystamy wyłącznie z webmaila czy innych narzędzi, udostępnianych w podobny sposób, to błogosławiąc zalety chmury, nie zdziwmy się, gdy któregoś pięknego dnia nasze maile, kontakty czy dokumenty po prostu wyparują. Znikną i… nic na to nie poradzimy. „Warunki korzystania z usług Google” i większość regulaminów innych webowych usług stwierdzają jasno, że musimy się liczyć z taką możliwością.

Mimo tej niezbyt kuszącej perspektywy dane lądują w chmurze, a my cieszymy się możliwością korzystania z nich niezależnie od miejsca i tego, czy używamy laptopa, tabletu czy smartfona. W takim kontekście decyzja Sony nabiera trochę innego wydźwięku. Choć może być opisywana z czysto biznesowego lub technologicznego punktu widzenia, jest zarazem znakiem czasu – pokazuje, jak w imię wygody pozbywamy się kontroli nad naszymi danymi, dobrowolnie oddając je komuś innemu.

Źródło: Cnet