Takiego makaronu świat nie widział. Powstał w laboratorium

Naukowcy z Carnegie Mellon University opracowali makaron, który po ugotowaniu zmienia swój kształt. Jego płaskie kawałki pod wpływem temperatury przekształcają się w rurki, świderki, skręty i fale. Zdaniem ekspertów odkrycie stwarza nowe możliwości dla projektowania żywności i umożliwia zmniejszenie wielkości opakowań makaronu.

Badania przeprowadzone przez zespół badawczy pod kierownictwem Morphing Matter, dowodzą, że nauka czasami zajmuje się bardziej przyziemnymi sprawami. W tym przypadku chodzi o makaron, który posiada wielu fanów na całym świecie.

W zależności od kształtu makaronu potrzebne są różnej wielkości opakowania i pudełka, które go pomieszczą. Niesłabnący popyt na makaron sprawia, że powstaje ich bardzo dużo. Część z nich nie podlega recyklingowi lub rozkłada się przez długi czas. W ten sposób generowane jest dodatkowe obciążenie dla środowiska. Zdaje się jednak, że rozwiązanie badaczy z Carnegie Mellon University może pomóc, chociaż częściowo rozwiązać ten problem.

Makron opracowany przez naukowców powstaje z semoliny i wody. Jego różne kształty można osiągnąć poprzez drobne nacięcia i rowki w cieście. Warto zaznaczyć, że w wyglądzie, smaku i dotyku niczym nie różni się od tradycyjnych makaronów. Można go jednak pakować na płasko, co pozwala na zmniejszenie wielkości opakowań, zaoszczędzenie miejsca podczas jego przechowywania i transportu, a także skrócenie czasu oraz ilości energii potrzebnych do ugotowania makaronu, o czym informuje serwis Tech Xplore.

• Zainspirowały nas spakowane na płasko meble i sposób, w jaki oszczędzają one miejsce, ułatwiają przechowywanie i zmniejszają ślad węglowy związany z transportem – powiedział w rozmowie z Tech Xplore Lining Yao, dyrektor laboratorium Morphing Matter Lab w Human-Computer Interaction Institute.

Zdaniem ekspertów makaron pakowany na płasko może mieć pozytywny wpływ na środowisko, bo przyczyni się m.in. do zmniejszenia śladu węglowego podczas gotowania. Jak podaje Tech Xplore "we Włoszech około 1 proc. emisji gazów cieplarnianych pochodzi z gotowania makaronu". Uwzględniając dane pochodzące z całego świata, poziom emisji może być znacznie wyższy. Dlatego naukowcy dążą do popularyzacji ich badań i wdrożenia rozwiązania.