Technologiczne spiski [cz. 3]. Montauk i HAARP

W świecie spisków bardzo łatwo trafić na ewidentne oszustwo. Eksperyment Filadelfia jest przykładem na to, jak opowieść jednego człowieka potrafi zawładnąć umysłami rzesz domorosłych badaczy i osób dociekliwych (choć jest to ewidentny humbug). Innym przykładem jest wyjątkowo popularna u nas teoria chemtrails, która nie ma nawet cienia wiarygodności. Ale od reguły są odstępstwa.

W świecie spisków bardzo łatwo trafić na ewidentne oszustwo. Eksperyment Filadelfia jest przykładem na to, jak opowieść jednego człowieka potrafi zawładnąć umysłami rzesz domorosłych badaczy i osób dociekliwych (choć jest to ewidentny humbug). Innym przykładem jest wyjątkowo popularna u nas teoria chemtrails, która nie ma nawet cienia wiarygodności. Ale od reguły są odstępstwa.

Technologia to władza i olbrzymie pieniądze. Nie trzeba szczegółowo znać historii, by wiedzieć, jak olbrzymią rolę odgrywała technologia w najnowszych dziejach ludzkości i jak często była elementem decydującym. Szczególne zainteresowanie technologią wykazywało i wykazuje wojsko. Zainteresowanie to było najbardziej intensywne podczas zimnej wojny, gdy uruchamiano szalone projekty z pogranicza SF.

Projekt Montauk

Nie wiadomo dokładnie, kiedy ogłoszono nowy zakres badań dla baz Camp Hero i Montauk Air Force Station. To właśnie te dwie placówki były przez pewien czas polem doświadczalnym dla całkowicie egzotycznych pomysłów i technologii. Dwa elementy stały się (wedle doniesień) motywem przewodnim: wojna psychologiczna i podróże w czasie.

Głównym źródłem informacji i iskrą zapalną, która spadła na beczkę prochu z napisem Montauk, był Preston Nichols. Odkrył on w swojej pamięci częściowo wymazane wspomnienia z prac nad różnymi projektami. Wspomniana wcześniej wojna psychologiczna skupiała się przede wszystkim na wykorzystaniu pola magnetycznego do manipulacji umysłem. Początkowe zabiegi o pozyskanie finansowania na badania, kierowane do kongresu, spełzły na niczym. Dopiero dłuższe i całkowicie tajne pertraktacje z departamentem obrony pozwoliły pozyskać środki na naukowe eskapady w nieznane.

Mundurowym zależało tylko na jednym. Chcieli pozyskać broń, która wywoływałaby zachowania psychotyczne u wroga. Gdy okazało się, że cel ten jest uchwytny, postarano się o dodatkowe środki finansowe. Miały one pochodzić z odnalezionego niemieckiego złota przy granicy Szwajcarii i Francji. Żołnierze zaangażowani w jego odkrycie i transport zostali zamordowani w celu wyciszenia sprawy.

Eksperymenty przeprowadzano często na okolicznej ludności. Mieszkańcy Montauk mają setki opowieści związanych z działalnością bazy. Jedną z nich jest uczestnictwo w podprogowym transferze poleceń za pomocą fal radiowych. Eksperyment polegał na skłonieniu ludzi do zadzwonienia na konkretny numer telefonu - centrala telefoniczna zarejestrowała ponad 6000 prób wywołania pojedynczego numeru w Montauk. Inną, często opowiadaną historią są nagłe zniknięcia bezdomnych i wysoki odsetek zaginięć dzieci. Osoby te miały być porywane i wykorzystywane w eksperymentach.

Głównym elementem projektu był radar w bazie Montauk. Został uruchomiony w ramach programu Phoenix i stanowi obecnie główny argument dla poparcia teorii spiskowej. SAGE pracuje w zakresie częstotliwości od 400 MHz do 425 MHz, co daje dostęp do wąskiego pasma 410-420 MHz, wykorzystywanego rzekomo do wpływania na ludzki umysł.

Pomijając chwilowo teorie spiskowe dotyczące HAARP, już samo oficjalne zastosowanie jest niezwykle ciekawe. U jego podwalin leży przekonanie, że na jonosferę można wpływać za pomocą przeróżnych, wysokoenergetycznych urządzeń - jednym z osiągnięć stosowanej aparatury było stworzenie w 2005 r. sztucznej zorzy polarnej za pomocą fal radiowych.

Głównym narzędziem HAARP jest IRI, czyli potężny nadajnik radiowy składający się ze 180 anten. Jego zadaniem jest energetyzowanie jonosfery ziemskiej i zbieranie danych o zachodzących w tym czasie zmianach. Sygnał ma moc 3,6 MW i jest emitowany w paśmie 2,8-10 MHz HF. Główna placówka projektu znajduje się w Gakona na Alasce.

Ale czy badania jonosfery to jedyne zastosowanie HAARP? Jeden z fizyków, Bernard Eastlund, autor kilku patentów wykorzystywanych przez projekt, twierdzi, że możliwości urządzenia są o wiele większe, niż się przypuszcza. Według jego relacji HAARP może modyfikować pogodę na dużym obszarze, niszczyć sztuczne satelity lub wpływać na ich działanie.

Nick Begich, autor książki o projekcie, zwraca uwagę na jeden z najciekawszych elementów teorii spiskowych - możliwość generowania trzęsień ziemi, wywoływania tsunami oraz wytworzenia w atmosferze olbrzymiej soczewki skupiającej, która może być użyta jako broń energetyczna.

Niezastąpiony fascynat spisków - Jesse Ventura - poprosił o dostęp do placówki, ale został zawrócony tuż przed bramą. Projektem zainteresował się także Parlament Europejski oraz jeden z organów administracyjnych Alaski, gdy oba zostały zaalarmowane o potencjalnie niebezpiecznej działalności HAARP.

Dlaczego HAARP tak silnie przyciąga zwolenników spisków? Powód jest bardzo prosty: mimo teoretycznie otwartego i publicznego charakteru jego działalności HAARP funkcjonuje w bardzo dyskretnej, niemalże tajnej postaci. Osoby chcące odwiedzić placówkę (także naukowcy zainteresowani badaniami) są odsyłane z kwitkiem, a sam teren wokół HAARP jest patrolowany dzień i noc przez nieoznaczone samochody. Co więcej, HAARP nigdy tak naprawdę nie pokusił się o dokładne wyjaśnienie zasad funkcjonowania IRI. Pierwsze informacje pojawiły się dopiero po serii nacisków ze strony osób prywatnych i instytucji. Smaczku całej sprawie dodaje postać głównego wykonawcy anten. Jest nim BAE, koncern zajmujący się produkcją zbrojeniową. Dodatkowo wszelkie badania muszą być zatwierdzone (lub zlecone) przez Departament Obrony USA.

Bernard Eastlund zmarł w tajemniczych okolicznościach w 2007 roku.

PS Poniższy film należy potraktować z przymrużeniem oka.