Francuski zespół naukowców zdołał stworzyć jeden z najwierniejszych modeli mózgu wczesnego człowieka - Cro Magnon 1. Z odkrycia wynika, że nasi przodkowie sprzed tysięcy lat dysponowali mózgami do 20% większymi niż my. Czyżby byli mądrzejsi?
Francuski zespół naukowców zdołał stworzyć jeden z najwierniejszych modeli mózgu wczesnego człowieka - Cro Magnon 1. Z odkrycia wynika, że nasi przodkowie sprzed tysięcy lat dysponowali mózgami do 20% większymi niż my. Czyżby byli mądrzejsi?
Rzecz jasna, naukowcy nie twierdzą wobec tego, że wczesny człowiek był inteligentniejszy od współczesnego, gdyż badania wykazują, że wielkość mózgu nie ma większego wpływu na poziom inteligencji. W związku z tym uznano, że ludzki mózg z czasem nauczył się pracować coraz sprawniej i efektywniej, ulegając jednocześnie "miniaturyzacji", zupełnie jak podzespoły komputerowe!
Czaszka Cro Magnon 1 (mająca ok. 28 tys. lat) znajduje się we francuskim Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu wraz z ludzkim szkieletem od 1868 roku. Sądzi się, że kości należały do dobrze zbudowanego człowieka, mającego ok. 182 cm wzrostu. Prof. Antoine Balzeau stworzył komputerowy model 3D na podstawie endocastu, czyli skanowania wewnętrznej warstwy mózgoczaszki (neurocranium), na której mózg zostawia odcisk. Następnie zewnętrzna firma przekształciła obraz w maksymalnie dokładny odlew mózgu właściciela Cro Magnon 1.
Co ciekawe, Balzeau twierdzi jednak, że wprawdzie ogólny rozmiar mózgu był w przeszłości większy, to jednak obecnie obszary odpowiedzialne za mówienie i koncentrację są większe. Być może oznacza to, że niektóre obszary mózgu są bardziej podatne na "kompresję".
Jak na razie istnieje kilka teorii dotyczących powodów zmniejszania się ludzkiego mózgu na przestrzeni wieków. Jedna z nich mówi, że wielka głowa pomagała w przeżyciu trudnego okresu wczesnego paleolitu - trybu życia prowadzonego głównie na zewnątrz, w niesprzyjających warunkach pogodowych.
Inna z teorii mówi, że rozrośnięta czaszka była wynikiem diety złożonej z pożywienia trudnego do pogryzienia, wymagającego długotrwałego żucia. W jej skład wchodziło mięso z królików, reniferów, lisów, czy koni. Gdy pożywienie stało się łatwiejsze do zjedzenia, duża głowa nie była już tak potrzebna. Inni naukowcy twierdzą zaś, że w wyniku dużej śmiertelności niemowląt, przeżywały tylko te najsilniejsze i najtwardsze - a te zwykle posiadały duże głowy.
Czyżby więc człowiek przyszłości dysponował ogromnym ciałem i malutką głową? Rozwinięte cywilizacje z kosmosu zwykle wyobrażamy sobie jako dzieci z wodogłowiem...
Źródło: DailyMail