Najwyższa na świecie konstrukcja z drewna stoi w Polsce. Poznajcie śląską wieżę Eiffla
Pamiętacie „Sztukę spadania” Tomasza Bagińskiego? W tym świetnym filmie można było zobaczyć gigantyczną wieżę skleconą z desek, służącą jako podest startowy dla biednych poborowych. Okazuje się, że konstrukcja o podobnym kształcie, choć innym przeznaczeniu i znacznie lepszym wykonaniu rzeczywiście istnieje, ustanawiając przy okazji światowy rekord wysokości. Co więcej, znajduje się w Polsce.
Pamiętacie „Sztukę spadania” Tomasza Bagińskiego? W tym świetnym filmie można było zobaczyć gigantyczną wieżę skleconą z desek, służącą jako podest startowy dla biednych poborowych. Okazuje się, że konstrukcja o podobnym kształcie, choć innym przeznaczeniu i znacznie lepszym wykonaniu rzeczywiście istnieje, ustanawiając przy okazji światowy rekord wysokości. Co więcej, znajduje się w Polsce.
Imponująca konstrukcja powstała jeszcze na początku XX wieku. W 1925 roku Gliwice znajdowały się po niemieckiej stronie ówczesnej granicy, a Niemcy postanowili zwiększyć zasięg własnych rozgłośni radiowych, stawiając jeden z nadajników w nadgranicznym mieście. Dlaczego jednak, wznosząc tak wysoki maszt, zdecydowali się na drewnianą konstrukcję?
Na pierwszy rzut oka może wydawać się to anachronizmem – od 1889 roku istniała wieża Eiffla, a sposób budowy stalowych konstrukcji nie stanowił żadnej tajemnicy. Na wyborze budulca zaważyły kwestie praktyczne – wieża miała służyć jako podstawa pionowej anteny, zawieszonej wewnątrz konstrukcji, a drewno nie zakłócało nadawanego sygnału.
Wieża radiostacji gliwickiej stała się świadkiem tragicznego wydarzenia. 31 sierpnia, tuż przed wybuchem drugiej wojny, Niemcy podjęli akcję, która miała uzasadniać atak na Polskę. W tym celu sfingowali napad na swoją własną rozgłośnię, jako sprawców napaści wskazując Polaków – była to tzw. prowokacja gliwicka, nazwana przez Niemców Unternehmen Tannenberg (tak samo, jak operacja mordowania polskiej inteligencji, działaczy społecznych i polityków w 1939 roku).
Drewniana konstrukcja na przekór wszystkiemu, co przez najbliższe kilka lat działo się w Europie, przetrwała drugą wojnę, a w wyniku zmiany granic znalazła się na terytorium Polski.
Po wojnie wieża, nazywana śląską wieżą Eiffla, służyła do nadawania programów radiowych, ale szybko zmieniono jej przeznaczenie. Już od 1950 roku wieża radiostacji w Gliwicach zaczęła działać jako zagłuszarka, próbująca zakłócić odbiór radia Wolna Europa. W kolejnych latach umieszczano tam różne nadajniki telewizyjne i radiowe, a od 2002 roku właścicielem wyjątkowej wieży stały Się Gliwice.
Wieża radiowa w Gliwicach mierzy prawie 111 metrów wysokości i jest obecnie najwyższą drewnianą budowlą na świecie, co zostało poświadczone wpisem w Księdze Rekordów Guinnessa. W całości została wykonana z drewna modrzewiowego bez użycia ani jednego gwoździa – za połączenie belek odpowiada ponad 16 tys. śrub.
Choć wieża, wraz z przyległymi budynkami dawnej rozgłośni radiowej weszła w skład Muzeum w Gliwicach, to mimo swojego wieku wciąż jest użyteczna i zarabia na siebie. Umieszczono na niej około 50 różnych anten, w tym m.in. sprzęt operatorów komórkowych i miejski hotspot.
Szacuje się, że konstrukcja wieży jest w stanie przetrwać jeszcze 15-20 lat.