Crowdfunding najlepszy dla muzyka: Pustki pokazują, że da się! Polskie zespoły idą z duchem czasu

“Jesteśmy więc bardziej niezależni niż kiedykolwiek” - mówi Radek Łukasiewicz, gitarzysta zespołu Pustki w wywiadzie z wyborcza.pl. Ich najnowsza płyta, która w plebiscycie “Wyborczej” na najlepszy polski krążek roku zajęła 5 miejsce (powinna być wyżej), powstała dzięki fanom. I właśnie stąd ta niezależność.

Zespół nie skorzystał z takich serwisów jak polakpotrafi.pl czy wspieram.to, tylko stworzył własną platformę dla słuchaczy. Ci mogli wpłacić co najmniej 100 zł, żeby przyczynić się do powstania płyty. Ale bycie “mecenasem” to nie jedyna nagroda - wpłacający dostawali między innymi informacje i materiały z pierwszej ręki, zostali wpisani na specjalną listę, otrzymali płytę przed premierą, mogli dostać niedostępne w sprzedaży epki. I jak mówi sam Łuukasiewicz: stali się prawdziwymi współtwórcami kultury.

Przykład Pustek pokazuje jeszcze jedną ciekawą rzecz - to wcale nie muszą być głośne, efektowne zbiórki, żeby zespół na nich skorzystał. Na “Safari” złożyło się ponad 200 fanów, ¼ wpłaciła więcej niż 100 zł. Nie są to sumy rzucające na kolana, wyglądają bardzo skromnie przy ponad 30 tysiącach złotych na teledysk, ale są… potrzebne. Bardzo potrzebne.

“W pewnym sensie to dzięki temu Safari brzmi tak jak brzmi. Nie musieliśmy iść na żadne ustępstwa” - mówił Łukasiewicz w wywiadzie z spodkopca.pl, zdradzając, że to dzięki fanom udało się zaprosić do współpracy takich producentów, jakich chciał zespół. Wcześniej nie było to możliwe ze względu na niewielki budżet od wytwórni. Teraz nikt nie dyktował warunków, nikt się nie wtrącał, robiło się po swojemu.

Pustki z crowdfundingu nie zrezygnują. Na ich stronie można teraz kupić winyl, który dostępny jest tam i tylko tam - ekskluzywnie, dla fanów. Na dodatek z podpisami i numerkiem, żeby fan wiedział, że ta płyta jest jego i wyłącznie on posiada ten egzemplarz.

To jest nowoczesne podejście. Wyjście do fanów. Danie im czegoś, czego nie dostaną na Spotify czy YouTube. Bez relacji zespół - wytwórnia - fan. Pustki rozumieją, że Internet to nie tylko zło w postaci Spotify czy piractwa (a tak przecież wielu na to patrzy), ale przede wszystkim dobro, jakim jest lepszy kontakt z fanem. Zresztą ciekawie o tym mówi Barbara Wrońska, wokalistka Pustek:

Czasy się zmieniają, my też musimy. Odbiorcy oczekują nowych doświadczeń, więc trzeba je im zapewniać.

Piękne, prawda? Normalne, zdrowe podejście - jest inaczej niż kiedyś, ale to nie znaczy, że źle. Jest… no właśnie, inaczej. I trzeba się do tego dostosować, korzystając z zastanej sytuacji.

Oczywiście można powiedzieć, że Pustki szukają nowych rozwiązań, bo… muszą. Gdyby zespół miał taką rangę co Kult, to raczej nie nagrywałby innych stylistycznie płyt, nie bawiłby się w crowdfunding, tylko korzystał z marki. Ale takiej jeszcze nie ma i moim zdaniem - lepiej dla Pustek! Bo się rozwijają. I pokazują innym polskim muzykom, że da się funkcjonować w ten sposób.

Pustki to przykład na dobre, zdrowe myślenie współczesnego artysty. Który nie obraża się na Internet i złe czasy, tylko szuka okazji do tworzenia i dotarcia do fanów, słuchaczy. Ale takich zespołów w Polsce jest więcej.

Mój nowy ulubiony, łódzki Alles, nie wydał płyty na CD - jest dostępna tylko w Sieci lub… na winylu albo kasecie. To przecież także świetny sposób, żeby słuchacz ci zapłacił - bo dostaje coś wyjątkowego, czego już nie ma. A przy okazji ma muzykę na współczesnym nośniku, czyli w pliku. Obie strony zadowolone.

Młode (choć nie tylko), polskie zespoły, mają profile na Bandcamp i w prosty, szybki sposób dzielą się swoją twórczością. A my w szybki i prosty sposób za ich robotę możemy zapłacić. A często dostajemy coś, czego w normalnej dystrybucji byśmy nie dostali.

Może zamiast skupiać się na tych nierozsądnych muzykach ze starego pokolenia, warto wspierać właśnie takie zespoły - które mają świetne narzędzia i wiedzą, co z nimi zrobić. Pustki kruszą mur, pokazują, że da się współpracować z fanami i być niezależnym. W Sieci.

Pustki pokazują nową twarz polskiego muzyka. Warto tę twarz jak najczęściej pokazywać.