O niebezpieczeństwach związanych z nadmiernym i nieodpowiedzialnym użyciem antybiotyków napisano już tomy. Niewielu jednak wie o implikacjach wynikających z szafowania antybiotykami i związanej z tym odporności bakterii żyjących w glebie. Tymczasem sytuacja pod naszymi stopami wcale nie wygląda różowo.
O niebezpieczeństwach związanych z nadmiernym i nieodpowiedzialnym użyciem antybiotyków napisano już tomy. Niewielu jednak wie o implikacjach wynikających z szafowania antybiotykami i związanej z tym odporności bakterii żyjących w glebie. Tymczasem sytuacja pod naszymi stopami wcale nie wygląda różowo.
Bakterie glebowe już teraz wykazują bowiem oporność na najczęściej stosowane antybiotyki. Właściwość ta wzrasta w tempie niepokojąco szybkim. Badania próbek gleby względem czterech najpopularniejszych grup antybiotyków: penicylin, tetracyklin, makrolidów oraz aminoglikozydów wykazały, że w ciągu ostatnich siedmiu lat oporność bakterii na te substancje znacznie wzrosła. Ewentualne skutki takiego stanu rzeczy w odniesieniu do zdrowia publicznego na pewno byłyby mocno nieciekawe, gdyby doszło do masowych zakażeń drobnoustrojami zamieszkującymi w glebie. I nie trzeba tu czekać na wyniki prowadzonych wciąż badań, które mają przynieść odpowiedź na pytanie o to, JAK bardzo niebezpieczne mogą być oporne drobnoustroje glebowe dla człowieka, by domyślić się, że odpowiedź będzie brzmieć: BARDZO. Nie oznacza to, oczywiście, że mamy od razu zakładać skafandry astronautów, by wystrzegać się kontaktu z naturalnym środowiskiem. Oznacza to jednak, że pora podjąć zdecydowane kroki w kierunku bardziej rozważnego stosowania antybiotyków.
Jedną z najbardziej kontrowersyjnych metod jest drastyczne zmniejszenie ilości używanych antybiotyków lub ich całkowita eliminacja - metoda radykalna, ale skuteczna, którą zdecydowali się wprowadzić Norwegowie w... szpitalach; i której pozytywne skutki już odczuwają. Podobnie jest w hodowli bydła: jest nieźle pomimo wykreślania antybiotyków z diety zwierząt.
Wzrost oporności u bakterii glebowych notuje się od 1940 r. Zjawisko dotyczy aż 78% wszystkich genów odpowiedzialnych za wytwarzanie oporności względem wymienionych czterech grup antybiotyków, przy czym najsilniejszą niewrażliwość zanotowano na tetracykliny.
Może więc warto zdecydowanie przykręcić antybiotykowy kurek, zanim będzie za późno na zupełnie proste rozwiązanie problemu narastającej oporności?
Źródło: EcoWordly
