LOFAR (LOw Frequency ARray) to wieloelementowy projekt-teleskop, który pozwoli nam na dokładniejsze badania widzialnego Wszechświata. Jako że łącznie będzie w nim działać 25 TYSIĘCY małych anten, liczba danych płynących do centrum projektu (znajduje się pod Asen w Holandii) będzie gigantyczna.
LOFAR (LOw Frequency ARray) to wieloelementowy projekt-teleskop, który pozwoli nam na dokładniejsze badania widzialnego Wszechświata. Jako że łącznie będzie w nim działać 25 TYSIĘCY małych anten, liczba danych płynących do centrum projektu (znajduje się pod Asen w Holandii) będzie gigantyczna.
Trzeba powiedzieć dwie rzeczy o tych antenach. Po pierwsze - mają one średnice od 50 do 200 cm. Po drugie - znajdują się na terenie całej Europy - od Holandii przez Niemcy, Szwecję i Wielką Brytanię. Dane z nich ściągane są łączem o przepustowości 3 Gb/s i przetwarzane przez potężny komputer, który znajduje się na uniwersytecie Groningen. Powstały specjalnie do analizy danych program przetwarza je tak, jakby pochodziły od jednego, olbrzymiego talerza o średnicy... 1000 km (dlatego właśnie we wstępie do tego wpisu użyłem sformułowania "projekt-teleskop"). Główne cele działań to zbadanie pozostałości Wielkiego Wybuchu, kosmicznych cząstek oraz lepsze poznanie Drogi Mlecznej.
Jednak LOFAR prócz obserwacji astronomicznych służy również do badań czegoś bardziej bliskiego. Czego mianowicie? Ano naszej własnej planety. Podziemne sensory pod antenami zbierają dane o strukturze Ziemi, dzięki czemu gromadzimy informacje dotyczące jej budowy, przepływu wód gruntowych czy też podziemnych gazów. Można więc rzec, że LOFAR łączy niebo z ziemią.
Źródło: www.france24.com
