MorpHex – robotyczna zabawka z krainy wikingów [wideo]

Gdy pierwszy raz zobaczyłem MorpHexa, wiedziałem, że to robot i tylko tyle. Nie byłem pewien, jak się porusza. Jak wygląda złożony, a jak rozłożony? Do czego służy? Tylko na część z tych pytań znalazłem odpowiedź. Na pewno chciałbym mieć MorpHexa, a nawet kilka.

Tak prezentuje się wnętrze MorpHexa, jego mózg, serce i szkielet. Składa się on z 25 serwomechanizmów przytwierdzonych do wspólnej ramy, do której przymocowane są także sterujące podzespoły elektroniczne oraz źródło zasilania. Jest też, jak łatwo dostrzec, akumulator litowo-polimerowy o pojemności 5000 mAh.

Skoro znamy już serce, warto poznać też mózg. Jest nim popularny w amatorskiej robotyce serwokontroler ARC32 firmy Basic Micro. Jego 32-bitowy mikrokontroler umożliwia sterowanie nawet 32 serwomechanizmami w ciągu 1% czasu procesora.

Można powiedzieć, że w swym rdzeniu MorpHex jest kroczącym heksabotem. Ale określenie go w ten sposób byłoby krzywdzącym uproszczeniem.

Wewnętrzne mechanizmy zostały obudowane skorupą profilowanych, trójkątnych osłon z bardzo lekkich poliwęglanów (jak płyty CD), elastycznych i dość wytrzymałych, aby jako swoisty egzoszkielet służyć też za odnóża. Każdy płat przy krawędzi wzmocniony jest poliwęglanową listwą przymocowaną na klej i 3-mm nylonową śrubkę.

Dla większego efektu wnętrze ma być podświetlone za pomocą 36 diod Starlite RGB LED.

Jak widać, MorpHexa uaktywnia się kluczem w postaci szpikulca. Sterowanie jest zdalne. MorpHex wykorzystuje do komunikacji modem radiowy serii XBee. Płynność ruchu tego gadżetu jest hipnotyzująca. Ile opisów MorpHexa, tyle różnych zwierzęcych skojarzeń. Moim pierwszym był krab.

Zakres i płynność ruchu są imponujące. Jak można było przeczytać, docelowo MorpHex będzie miał kształt idealnej kuli, aby móc swobodnie toczyć się we wszystkich kierunkach.

Konstruktorem MorpHexa jest Norweg Kåre Halvorsen vel Zenta, inżynier-konsultant pracujący w centrum technologii dla osób upośledzonych w okręgu Rogaland. Ojciec 3 brzdąców (fajne mają zabawki), prywatnie pasjonat robotyki. Wśród źródeł inspiracji wymienia projekty Jima Frye’a z Lynxmotion (na zdjęciu Zenta trzyma heksapoda Lynxmotion Phoenix) i Matta Dentona z Micro Magic Systems, a także makrofotografie owadów autorstwa Alexandra Wilda.

Źródło: engadget.com, robot-kits.org