Żadnych tabu i świętości! Najbardziej kontrowersyjne gry wszech czasów

W Sieci można znaleźć niejeden ranking kontrowersyjnych gier, jednak to, co dla jednych jest sufitem, dla innych bywa podłogą. Kontrowersyjny Duke Nukem 3D, GTA IV czy Call of Duty: Modern Warfare 2? Wolne żarty! Obok gier, które znajdziecie w tym zestawieniu, wyglądają niczym „Gumisie” przy „Salo, czyli 120 dni Sodomy”.

Gotcha (1973 r.)

Zestawienie otwiera prawdziwa weteranka branży, która z dzisiejszego punktu widzenia jest całkowicie niewinna, jednak przed laty budziła skrajne emocje. Gotcha to banalna labiryntówka ze szczątkową grafiką. Co w niej kontrowersyjnego?

Problemem okazała się nie sama gra dostępna na automatach, tylko kontrolery służące do sterowania rozgrywką. Ktoś w Atari wpadł bowiem na pomysł, że prekursor joysticka ma zbyt falliczny kształt, co mogłoby wywołać niepożądane skojarzenia. Na wszelki wypadek kontrolery zmieniono tak, że… przypominały kobiece piersi. Wybuchł niebywały skandal, a Atari powróciło do klasycznego kształtu joysticka, który można zobaczyć m.in. na powyższym filmie.

Custer’s Revenge (1982 r.)

Podpułkownik George Custer to amerykańska legenda – po ukończeniu akademii West Point jako zaledwie 22-latek wziął udział w wojnie secesyjnej, a w wieku 23 lat na czele brygady ochotników wsławił się jako utalentowany dowódca kawalerii. Wojenna sława nie pomogła mu jednak w starciu z Indianami; w 1876 roku pod Little Bighorn został pokonany przez Siedzącego Byka.

W 1983 roku powstała gra, w której można wziąć odwet za wybicie przez Indian amerykańskiego oddziału. Gracz, wcielając się w nagiego podpułkownika Custera, musi przebiec pod gradem strzał do przywiązanej do pala Indianki, a następnie ją zgwałcić. A wszystko to w oprawie uroczej 8-bitowej grafiki.

Chiller pozwala graczowi na wcielenie się w rolę niedoszłej ofiary kata – rozgrywka rozpoczyna się w sali tortur i polega na masakrowaniu przeciwników, co – jak na rok powstania – zostało przedstawione w sugestywny i widowiskowy sposób. I tak przez kolejne poziomy…

Sakusaku Daigoutou Returns (1994 r.)

Platforma PC-98 to japońska odmiana standardu PC, opracowana w 1982 roku przez firmę NEC. Dlaczego o niej wspominam? W 1994 roku ukazała się przeznaczona na platformę PC-98 gra Sakusaku Daigoutou Returns.

Gracz przejmuje w niej kontrolę nad napakowanym bohaterem, który wędruje sobie przez świat i zabija. Nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby nie poziom brutalności. Niech Was nie zwiedzie niewinnie wyglądająca grafika – wielkim młotem wybija się całe wioski, a utraconą energię odzyskuje, gwałcąc napotkane kobiety. Całość urozmaicona jest przerywnikami hentai.

Efekt jest oczywisty – orgia morderstw i ulice spływające krwią niewinnych mieszkańców. Choć przez media przetoczyła się tradycyjna fala oburzenia, nie to było w grze najgorsze. Kilka lat po jej wydaniu główny bohater Postala, Postal Dude, stał się inspiracją dla Kimveera Gilla, sprawcy masakry w Dawson (Kimveer inspirował się również inną grą z tego rankingu, Super Columbine Massacre RPG!).

Rezerwowe Psy (1999 r.)

Sukces tytułów takich jak seria Jagged Alliance zaowocował polską odmianą strategii turowej, w której gracz przejmuje kontrolę nad oddziałem najemników, wykorzystując punkty akcji na poruszanie się, strzelanie lub np. otwieranie zamkniętych drzwi. Mechanizm stary jak świat, fabuła oklepana do bólu. Co zatem było w Rezerwowych Psach wyjątkowego?

Na sławę gry złożyła się huczna premiera i mocne osadzenie w polskich realiach („Nazywam się major Sztos i mam stopień majora”). Poza tym gra była – od strony technicznej – prosta jak budowa cepa i mocno odbiegała od światowych standardów w tej dziedzinie. Nadrabiała to wulgarnością, koszarowym humorem i scenami seksu z prostytutkami, traktowanym jako sposób na obniżenie poziomu stresu najemników.

W grze można kierować poczynaniami skinheada wrzuconego w sam środek murzyńskiego getta, co w jednej recenzji określono trafnie jako survival horror. W roli przeciwników występują również Latynosi i Żydzi. Gra została wydana przez Resistance Records – wytwórnię muzyczną powiązaną z rasistowską organizacją National Alliance. Problem w tym, że o ile twórcom nie brakowało zapału, to zdecydowanie cierpieli na niedostatek umiejętności, przez co rasistowski FPS zamienił się w farsę.

Border Patrol (2002 r.)

Krążące na całym świecie stereotypy na temat Stanów Zjednoczonych zazwyczaj przedstawiają ten kraj jako symbol totalnego upadku – niewydolna służba zdrowia, głupi mieszkańcy, hamburgerowa dieta i poziom nauczania dostosowany do możliwości ameby to tylko fragment popularnego obrazu.

Problem w tym, że na świecie jest mnóstwo ludzi, którzy mimo wszystko usiłują dostać się do amerykańskiego piekła. Co z nimi robić? Prosta, flashowa gra „Border Patrol” sugeruje rozwiązanie – wystrzelaj wszystkich Meksykanów, czyli przebiegających przez ekran wąsatych jegomościów albo kobiety w ciąży.

Tym, co wyróżnia grę wśród innych tytułów z niniejszego zestawienia, jest nie tylko poziom brutalności, ale również jej poziom techniczny. Pod tym względem Manhunt (i wydany w 2007 roku Manhunt 2) to kawał solidnej roboty, czemu w sumie trudno się dziwić - został opracowany przez Rockstar Games, czyli firmę odpowiedzialną m.in. za serię GTA i całkiem długą listę niezłych tytułów.

JFK Reloaded (2004 r.)

Zabójstwo prezydenta Kennedy'ego okazało się na tyle tajemnicze, że po kilkudziesięciu latach wiele wątków wciąż nie wyjaśniono, a cała sprawa stała się kanwą niezliczonych teorii spiskowych i mniej lub bardziej wiarygodnych domysłów. Jak było naprawdę?

Tego możemy się nigdy nie dowiedzieć, ale jeśli marzycie o tym, by strzelić w głowę amerykańskiemu prezydentowi, to macie taką okazję. Tytuł gry wyjaśnia wszystko – gracz może wystąpić w roli zamachowca i gwałtownie skrócić prezydencką wizytę w Dallas, a następnie obejrzeć szczegółowe podsumowanie dokonań.

Kilka lat po tej tragedii Danny Ledonne za pomocą darmowego edytora napisał grę wiernie przedstawiającą okoliczności, jakie poprzedziły masakrę, i dającą graczowi szansę na pokierowanie dwoma zamachowcami podczas mordowania swoich kolegów. Choć zamiarem autora w żadnym wypadku nie było gloryfikowanie zbrodni, gra ze względu na swoją tematykę wzbudziła kontrowersje. Co gorsza, w 2006 roku zamachowiec z kanadyjskiego Dawson College, który postrzelił 20 osób, jako swoją inspirację podał właśnie tę grę.

RapeLay (2006 r.)

O tym, że Japończycy miewają nieortodoksyjne zainteresowania, nie trzeba chyba nikogo przekonywać. W Sieci dość często można natknąć się na galerie lub opisy jakichś dziwactw, które łączy opis „tylko w Japonii”. Nic zatem dziwnego, że to właśnie w tym kraju powstała gra, która zaszokowała cały świat.

Media zatrzęsły się z oburzenia, a dziennikarze z przejęciem relacjonowali, jakim zdegenerowanym gustom schlebia japońska produkcja. Bo RapeLay w dużym skrócie można streścić do: zgwałć kobietę, a później namów ją do aborcji. Najdziwniejsze w całej sprawie jest to, że przez trzy lata gra nikomu nie przeszkadzała – ogólnoświatowe oburzenie zaczęło się dopiero w 2009 roku, gdy RapeLay pojawiła się w Amazonie.

Sonderkommando Revolt (2010 r.)

Wolfenstein 3D w momencie premiery wywołał sporo kontrowersji, a widoczna w grze symbolika nazistowska stała się przyczyną zakazu sprzedaży m.in. w Niemczech. Co więcej, niektóre wersje gry miały zmieniony kolor krwi i z trafionych wrogów wypadały zielone piksele. Kontrowersje związane z oryginałem to jednak tylko wierzchołek góry lodowej.

Przez lata powstało wiele modów Wolfensteina 3D, a co najmniej jeden z nich zasługuje na wspomnienie. W Sonderkommando Revolt możemy pokierować Żydem,  Zalmenem Gradowskiem, w obozie koncentracyjnym na Ukrainie który zdobywa broń i zaczyna zemstę na swoich prześladowcach. Twórcy gry zapowiedzieli wydanie kolejnych części: Sonderkommando Revolt 2 – Warsaw Uprising i Sonderkommando Revolt 3 – Mission: Treblinka

Źródło: Super Columbine Massacre RPG!