Powstał materiał mocniejszy niż kevlar. Kamizelki kuloodporne będą lepsze
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Amerykańscy naukowcy stworzyli materiał wykorzystujący nanowłókna, w przeciwieństwie do kevlaru lepiej znosi uderzenia pocisków o dużej prędkości.
Aktualnie wykorzystywany w kamizelkach kuloodpornych kevlar świetnie chroni przed amunicją pistoletową, której pociski w większości przypadków charakteryzują się dużą masą i niską prędkością. Sytuacja zmienia się w przypadku amunicji karabinowej, gdzie mamy do czynienia z lekkimi pociskami ostrołukowymi poruszającymi się z wyższą prędkością. Wtedy potrzebne są tzw. twarde wkłady wykonane najczęściej z materiału ceramicznego, ale zdarzają się też z polietylenu lub - kiedyś - z tytanu.
Twarde wkłady powodują też sporo problemów, ponieważ nie należą do lekkich, a w przypadku większych rozmiarów mogą utrudniać ruchy noszącemu. Tymczasem jak donosi portal Interestingengineering nowy materiał zaprojektowany przez badaczy z University of Wisconsin-Madison ma charakteryzować się niższą masą oraz większą elastycznością.
Cel osiągnięto poprzez połączenie nanorurek węglowych o grubości zaledwie jednego atomu z nanowłóknami kevlarowymi. Pozyskany materiał zapewnia nawet 100-proc. poprawę pochłaniania energii w przypadku pocisków naddźwiękowych w stosunku do samego kevlaru. Ponadto materiał jest odporny na zarówno wysokie, jak i niskie temperatury, podobnie jak kevlar.
Kluczowym aspektem było wytworzenie wiązań wodorowych między nanorurkami węglowymi a nanowłóknami kevlarowymi. Wedle słów przewodniczącego zespołu Ramathasana Thevamarany: "Wiązanie wodorowe jest wiązaniem dynamicznym, co oznacza, że może stale się łamać i ponownie tworzyć, umożliwiając rozproszenie dużej ilości energii w tym dynamicznym procesie".
Tego typu tzw. maty z nanowłókien mogą z powodzeniem zostać wykorzystane do tworzenia elastycznych osłon balistycznych, które zapewnią komfort użytku i dokładne zakrycie ciała, znane z kamizelek w klasie NIJ IIIA, przy zapewnianiu ochrony aktualnie zarezerwowanych dla niewygodnych w użyciu osłon klasy NIJ III i IV.
