10 największych rzeczy we Wszechświecie

Większość astronomów potwierdza – to jest największy twór Wszechświata. To niekończące się kosmiczne rusztowanie złożone z ciemnej materii i gromad galaktyk. Rusztowanie wypełniające cały Wszechświat.

Supergromada Shapley to najmasywniejsza koncentracja gromad galaktyk we Wszechświecie. Uważa się ją za największą znaną strukturę powiązaną grawitacyjnie. Jej masę ocenia się na 1016 mas Słońca, a jej przybliżone rozmiary to około 30 × 55 × 100 Mpc. Nasza Droga Mleczna jest 4000 razy mniejsza.

Największy znany rejon wolny od galaktyk to superpustka w Wolarzu. To znaczy może nie do końca wolny, bo kilka(dziesiąt) galaktyk tam się znajduje, ale ma się to nijak do gromad i supergromad, gdzie mamy do czynienia z tysiącami takich skupisk. Jej szerokość szacuje się na ponad ćwierć miliarda lat świetlnych. Oznacza to, że w pustce tej może zmieścić się aż 2,5 tysiąca Dróg Mlecznych.

Rozległy obłok gazu wodorowego. Największe znane obłoki tego typu mają średnicę ponad 400 tysięcy lat świetlnych. Pierwszym takim znanym obiektem jest LAB-1 odkryty w 2000 roku. Światło wyemitowane przez niego potrzebowało 11,5 miliarda lat, aby dotrzeć do Ziemi, jego średnica wynosi zaś 300 tysięcy lat świetlnych. Obłok mieści w sobie kilka galaktyk, w tym jedną aktywną.

Radiogalaktyki czerpią najprawdopodobniej energię z supermasywnych czarnych dziur. Materia wyrzucana z ich biegunów osiąga prędkość zbliżoną do świetlnej. Typowy strumień ma długość ok. 160 tysięcy lat świetlnych i jest dłuższy niż Droga Mleczna. Największa radiogalaktyka, 3C26, leży w gwiazdozbiorze Małego Lwa. Jej strumień ma 40 milionów lat świetlnych długości!

IC 1101 to olbrzymia galaktyka eliptyczna znajdująca się w konstelacji Węża w odległości 1070 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 19 czerwca 1890 roku przez Edwarda Swifta. Powstała w wyniku połączenia wielu mniejszych galaktyk. Jest głównym składnikiem gromady galaktyk Abell 2029.

Największą do niedawna czarną dziurą znaną człowiekowi była ta w centrum galaktyki eliptycznej oznaczonej symbolem M87. Jej masa wynosiła aż 6,6 miliarda mas Słońca. Niedawno jednak świat nauki zaszokował informacją o znalezieniu dwóch nowych tego typu obiektów. Czarne dziury zauważone przez naukowców z Uniwersytetu Kalifornia są oddalone od Ziemi o 270 milionów lat świetlnych. Masa każdej z nich przekracza 10 miliardów razy masę Słońca. Ich horyzont zdarzeń, czyli zasięg pola grawitacyjnego, z którego inne ciała niebieskie nie są już w stanie uciec - jest siedem razy większy niż nasz Układ Słoneczny. Naukowcy podejrzewają, że czarne dziury tworzyły się przez miliardy lat, wsysając nie tylko pojedyncze planety i gwiazdy, ale również całe galaktyki.

Ten tytuł przypada VY Canis Majoris z gwiazdozbioru Wielkiego Psa. Znajduje się ona w odległości 5 tysięcy lat świetlnych od Ziemi. Jej średnica jest dwa tysiące razy większa niż średnica Słońca. Gdyby umieścić ją w miejscu naszej dziennej gwiazdy, VY Canis Majoris sięgnęłaby aż za orbitę Saturna.

Planeta TRES 4, położona w konstelacji Herkulesa, jest o 70% większa od Jowisza (średnica), ale też ma jedynie 88% jego masy. To świadczy o tym, że jej gęstość zbliżona jest do gęstości korka.

Największą z odkrytych asteroid jest Ceres. Ma 933-kilometrową średnicę i zawiera około 25% masy wszystkich połączonych asteroid.

Źródło: Zidbits • Odkrywcy.pl • Centauri-dreams • Polskie Radio • Wikipedia