Gry zabawne, dziwne i odjechane.

Jak wszyscy wiemy, gry są różne. Niektóre śmiertelnie poważne, gdzie krew leje się strumieniami, trup pada gęsto, a mroczny klimat wręcz wylewa się z ekranu, inne z kolei realistyczne, gdzie mamy po prostu ciekawą historię, a prócz tego ukazują się tytuły, mające wpisaną w fabułę dużą dawkę dobrego humoru. Chciałby w poniższym artykule skupić się na tych ostatnich i przedstawić Wam subiektywny przegląd tytułów śmiesznych oraz dziwnych, które warto poznać.

Jak wszyscy wiemy, gry są różne. Niektóre śmiertelnie poważne, gdzie krew leje się strumieniami, trup pada gęsto, a mroczny klimat wręcz wylewa się z ekranu, inne z kolei realistyczne, gdzie mamy po prostu ciekawą historię, a prócz tego ukazują się tytuły, mające wpisaną w fabułę dużą dawkę dobrego humoru. Chciałby w poniższym artykule skupić się na tych ostatnich i przedstawić Wam subiektywny przegląd tytułów śmiesznych oraz dziwnych, które warto poznać.

Najbardziej zabugowane tytuły

Najczęściej humor spotkamy przygodówkach. Przykłady? Masa, Najbardziej znane to Secret of Monkey Island, Goblinsy (z różną ilością „i” w tytule), Sam & Max, Full Throttle, czy też przygody nastoletniego czarodzieja Szymona (Simon the Sorcerer). Długo można by o nich pisać, postaram się jednak streszczać i skupię się tylko na wydawanych wciąż seriach.

Ostatnio ukazała się piąta część przygód Simona, jeśli jednak chcielibyście najpierw spróbować czwartej, musicie liczyć się z tym, że napotkacie pyskatego, sfeminizowanego Czerwonego Kapturka, wilka z bajki, który popadł w depresję, czy też inne zabawne postaci. Pokazuje je poniższy filmik:

[url=http://grrr.pl/2010/04/08/top-bohaterow-gier-z-ktorymi-poszedlbym-na-piwo/]Z jakimi bohaterami na piwo?

[/url]

Ostrzegam jednak przed pewną rzeczą – a mianowicie trzecią częścią serii, gdzie subtelny, autentycznie śmieszne gagi zostały zastąpione przez dość kloaczne poczucie humoru. Na szczęście czwórka i piątka trzymają poziom i nie sposób nie uśmiechnąć się, gdy Simon podnosi sznur i zwraca bezpośrednio do gracza: „pamiętaj, że sznur w przygodówce zawsze się przyda!”. A w piątce czeka nas spotkanie między innymi z takimi  oto postaciami (pyskaty Kapturek pokazany w akcji!):

[url=http://grrr.pl/2010/01/30/w-somalii-granie-w-gry-wideo-jest-karalne/]Granie w Somalii zakazane!

[/url]

Przejdźmy teraz do fascynującego świata goblinów. W pierwszej i czwartej części sterujemy ich trójką, w drugiej – dwójką, trzeciej – jednym oraz pomocnikiem. Seria ta charakteryzowała się tym, że człowiek specjalnie wykonywał błędne akcje, aby zobaczyć reakcję podopiecznych. I nie raz goblin odwracał się w stronę gracza, żeby znacząco popukać w głowę czy też wyszczerzyć z wściekłości zęby. Poniżej pokazuję trailer czwórki i przy okazji zadam Wam pytanko – może ktoś będzie znać odpowiedź. W oryginalnej wersji gry bohaterowie to Tchoup, Stucco i Perluis. Polski wydawca przetłumaczył ich imiona jako… Thrabs, Sztrenkf i Polopirion. Ma ktoś jakiś pomysł, dlaczego?

[url=http://grrr.pl/2010/01/11/dziewczyny-tez-graja-i-to-jak/]Dziewczyny też grają

[/url]

No dobra, zejdźmy z PC-tów i zobaczmy, czy na konsolach trafia się coś zabawnego. Moim kandydatem numer jeden do gier które są zabawne – może nieco „zabawne inaczej” – jest wydany w 2006 roku tytuł: Elite Beat Agents na NDS. Mamy tu organizację a la Faceci w Czerni. Jak się okazuje, wykonywanie misji polega na tym, że owi faceci tańczą do mniej lub bardziej skocznych rytmów. Tym sposobem wykonują kolejne Bardzo Ważne Zadania. Normalnie Taniec z Gwiazdami się chowa.

[url=http://grrr.pl/2009/10/12/o-jeden-grzyb-za-duzo-mario-na-haju/]Mario na haju

[/url]

Dobra, NDS odfajkowane, czas wziąć do ręki Playstation 2. Pozostajemy w klimatach muzycznych. Wiecie, kto to jest PaRappa? Nie? A szkoda, bo postać to dość niezwykła, a mianowicie rapujący czworonóg. Przygody śpiewająco-tańczącego psiaka ukazały się w 2007 roku i możemy dzięki nim zobaczyć nie tylko jak wychodzi rapowanie psu, ale też sprawdzić, czy będzie on w stanie zrobić prawo jazdy, nauczyć się kung-fu oraz jak pójdzie mu praca „agenta sprzedaży bezpośredniej”. Wygląda to mniej więcej tak:

[url=http://grrr.pl/2010/04/16/dead-or-alive-paradise-recenzja-ze-skaczacymi-piersiami/]Piersi skaczą, a my recenzujemy

[/url]

W temacie PS2 pozostając – jeśli macie tą konsolę, możecie też przetestować grę Seaman, będącą połączeniem symulatora wirtualnego zwierzaka z elektronicznym kumplem do pogaduszek. Jest to tytuł, o którym ciężko powiedzieć, czy jest bardziej śmieszny, absurdalny czy też po prostu głupi. Mamy tu rybkę z ludzką twarzą, która lubi sobie z nami pogadać. Zresztą, co się rozpisywać – zobaczcie sami.

[url=http://grrr.pl/2010/04/14/tak-wyglada-sprzet-profesjonalnegomaniakalnego-gracza-mmorpg/]Jak wygląda pokój profesjonalnego gracza?

[/url]

W ogóle to zauważyłem jakąś taką dziwną tendencję do wydawania rzeczy przedziwnych na PS2. Kolejną pozycją (już ostatnią na tą platformę w tym artykule) będzie Mister Mosquito. Jest to jedyny w swoim rodzaju symulator życia… komara. Z pewnością każdy, kto czyta te słowa, choć raz w życiu został dziabnięty przez taką skrzydlatą bestię. Dzięki *Mister Mosquito *można poczuć, jaka to wielka satysfakcja. Prócz tego komar ma takie zdolności jak na przykład uderzanie w przycisk na pilocie telewizora (dzięki czemu złośliwie można przerwać komuś oglądania filmu). Trochę kojarzy mi się to z agentem-muchą z Załogi G (G-Force), ale w Załodze był on postacią drugoplanową, choć ważną.

[url=http://gadzetomania.pl/48947,alarm-chroniacy-gracza-przed-wyrznieciem-czolem-w-klawiature]Alarm chroniący gracza przed wyrżnięciem głową w klawiaturę

[/url]

Dobra, daję spokój PS2, bo zaraz zostanę okrzyknięty wrogiem tej konsoli. Choć również i na nią ukazał się tytuł Psychonauts, w którym miałem przyjemność pograć na PC oraz jest dostępny na Xbox. Naszym bohaterem jest chłopiec o imieniu Rasputin (!), zwany w skrócie RAZ. Ma on taką zdolność, dzięki której może wchodzić w umysły innych ludzi. Co tam zobaczy? Czasem lepiej nie wiedzieć. Całość wykonana jest w groteskowo-humorystyczny sposób, co zresztą pokazuje poniższy trailer:

[url=http://grrr.pl/2010/04/13/peter-griffin-jest-wyjatkowo-slaby-w-modern-warfare-2/]Peter Griffin i CoD MW 2

[/url]

Myślałem, czy nie napisać tu o Larrym, któremu nic innego, jak tylko kobiece krągłości w głowie, ale jest to tytuł na tyle znany, że szkoda czasu. Jednak w tematyce gier dla raczej-dorosłych wspomnę o Conker’s Bad Fur Day, wydanym na Nintendo 64 w 2001 roku. Mamy tu wiewiórkę, która bez przerwy robi aluzje (wiadomo do czego), parodiuje sceny z filmów i ogólnie cały czas ma jedno na myśli. Poniżej niewinny trailer:

A tu reklama tej gry dla starszych graczy (powyżej 17 lat)

[url=http://grrr.pl/2010/04/13/osiagniecia-xboxa-360-w-prawdziwym-zyciu/]Achievmenty Xboxa w realu

[/url]

Zacząłem od przygotówek na PC i na nich kończę. Ostatnim tytułem, który chcę dziś pokazać, to Grim Fandango. Pozycja ta ma już status kultowy, aczkolwiek jeżeli ktoś w nią nie grał, wyjaśnię pokrótce, że akcja osadzona jest w świecie pośmiertnym, gdzie coś zaczyna szwankować. Mimo, iż jest to pozycja z 1998 roku, to po dziś dzień jej grywalność przykuwa do monitora na godziny.

[url=http://grrr.pl/2010/04/12/mozaika-ku-czci-mega-mana/]Mozaika z Mega Manem

[/url]

Podobnie i jak w przypadku zabugowanych gier, tak i tu można by jeszcze spokojnie sypnąć kilkunastoma tytułami. Jednak nie czas i miejsce na to. Tym artykułem chciałem przede wszystkim przybliżyć mniej znane, aczkolwiek zabawne, pozycje i mam nadzieję, że to mi się powiodło.