Jak Tusk z Kaczyńskim, czyli wzajemna niechęć w świecie IT. Kto kogo nie lubi?

Przez długie lata Bill Gates był nie tylko szefem, ale i twarzą Microsoftu. Znacznie mniej znany był i nadal jest jego drugi współzałożyciel, Paul Allen. To razem z nim Bill najpierw zbudował maszynę liczącą Traf-O-Data, pozwalającą na analizę ruchu ulicznego.

Założony w 1975 roku Microsoft miał dwóch ojców, ale gdy firma zaczęła rosnąć w siłę, założyciele postanowili przekształcić ją w spółkę. Do pierwszych niesnasek doszło, gdy Allen oczekiwał, że stanie się właścicielem połowy udziałów, jednak Gates przeforsował podział 60 do 40 na swoją korzyść.

Na początku lat 80., czyli w czasie szybkiego rozwoju Microsoftu, Paul Allen zmagał się z białaczką. Walkę wspólnika z chorobą wykorzystał Bill Gates, który osłabił jego pozycję w firmie, pozbawiając, wraz ze Steve’em Ballmerem, wpływu na kluczowe decyzje. Po odejściu z Microsoftu w 1983 roku Allen przez długie lata nie szczędził Gatesowi krytyki.

Mimo wieloletniej niechęci obaj panowie w ostatnich latach deklarują profesjonalną przyjaźń – Paul podziękował nawet Billowi w swojej biografii, a w 2013 roku założyciele Microsoftu stanęli wspólnie przed obiektywem, odtwarzając historyczne zdjęcie, zrobione ponad 30 lat wcześniej.

Larry szczerze nie znosi Billa Gatesa i – co jest ewenementem – wrogość ma podłoże bardziej osobiste, niż biznesowe. Poszło o urażoną ambicję, a powody trwającej prawie 30 lat niechęci sięgają 1986 roku.

Larry zbudował swoją pozycję jednego z najbogatszych ludzi świata dzięki firmie Oracle, która skoncentrowała się na dostarczaniu oprogramowania dla biznesu. Ellison wraz ze swoimi wspólnikami założył Oracle dwa lata po powstaniu Microsoftu, w 1977 roku. W 1986 roku firma zadebiutowała na giełdzie, osiągając rekordowy wynik 270 mln dolarów. Ellison triumfował… jeden dzień. Nazajutrz na giełdzie zadebiutował Microsoft, ściągając od inwestorów 700 mln.

Larry został zepchnięty przez Billa na drugie miejsce i niczym Adaś Miauczyński z „Nic śmiesznego” już zawsze miał być najwyżej drugi. Odreagowywał, przez lata nie szczędząc uwag pod adresem Microsoftu, w wywiadach określając jego produkty jako bezsensowne, skomplikowane i ohydne.

Tak, jak Bill Gates był przez lata twarzą Microsoftu, tak Carly była nie tylko szefową, ale i – do 2008 roku - personifikacją HP. Objęła stery firmy w 1999 roku i przeprowadziła ją przez trudny czas po pęknięciu bańki dotcomów, łącząc siły z firmą Compaq.

Carly, zdobywająca wówczas przez sześć lat z rzędu tytuł najbardziej wpływowej kobiety biznesu, miała jednak śmiertelnego wroga – Michaela Della i jego firmę. Trudno orzec, na ile jej publiczne deklaracje były powodowane konkurencją, a na ile osobistą niechęcią, jednak nie szczędziła Michaelowi krytycznych uwag.

Stwierdziła m.in., że w czasie, gdy HP jest innowatorem, Dell stał się tylko dystrybutorem cudzych produktów. Krytykowała konkurenta również za podejście do biznesu, którego mottem miało być „niska jakość za niską cenę” i lekceważenie innowacyjności.

Zwykła biznesowa rywalizacja i współpraca Apple’a i Google zakończyła się w 2010 roku, gdy pojawiła się aktualizacją Androida, dodająca do niego m.in. obsługę wielodotyku. Dla Steve’a Jobsa było to jak zaproszenie do wojny, toczonej głównie w sądach na całym świecie.

Steve Jobs:

Nasz pozew mówi: „Google, zerżnęliście, kurwa, z iPhone'a, orżnęliście nas na całego". Kradzież w biały dzień. Wydam ostatniego centa z czterdziestu miliardów dolarów Apple w banku i będę walczył do ostatniego tchu, żeby ta krzywda została naprawiona. Zamierzam zniszczyć Androida, bo to produkt kradziony. Wypowiadam im wojnę termojądrową. Są śmiertelnie przestraszeni, bo wiedzą, że są winni. Nie licząc wyszukiwania, produkty Google - Android, Google Documents - to gówno.

Złapaliśmy was na gorącym uczynku. Nie interesuje mnie ugoda. Nie chcę waszych pieniędzy. Choćbyście mi dali pięć miliardów. Pieniędzy mam dużo. Macie przestać używać w Androidzie naszych pomysłów, oto, czego chcę.

Historię konfliktu pomiędzy założycielami Facebooka wspaniale przedstawił David Fincher w filmie „Social Network” pokazując, jak koleżeński układ zmienia się z czasem w bezlitosne starcie o pieniądze i władzę.

Warto jednak pamiętać, że „Social Network” nie tyle dokumentuje prawdziwą historię Facebooka, co jest ekranizacją książki „Miliarderzy z przypadku” Bena Mezricha, który dość swobodnie potraktował część wydarzeń.

Nie zmienia to faktu, że Eduardo – jeden z założycieli Facebooka – o warte miliardy dolarów udziały musiał walczyć z Markiem w sądzie, podobnie jak o swoje nazwisko wśród założycieli Facebooka. Szczegóły zawartej ugody są objęte tajemnicą.