Jak zostać astronautą i ile wytrzymamy na obcych planetach bez kombinezonu?

W wielu filmach SF jakiekolwiek rozszczelnienie kombinezonu astronauty oznacza szybką i widowiskową śmierć. A co się stanie, gdy do takiej samej sytuacji dojdzie na powierzchni którejś z planet Układu Słonecznego?

Scenariusze, w których jakimś paskudnym zrządzeniem losu odwiedzamy kolejne planety bez skafandra kosmicznego przedstawił amerykański astrofizyk i popularyzator wiedzy o Kosmosie, Neil deGrasse Tyson.

Jak wynika z jego krótkiego wyjaśnienia, na Merkurym i Marsie mamy szansę przeżyć zaskakująco długo – przyczyną zgonu będzie prozaiczny brak tlenu, który uśmierci nas, gdy nie będziemy już mogli wstrzymywać oddechu. Czyli po mniej więcej 2 minutach.

Szukacie pracy? NASA zaprasza! Amerykańska Agencja Kosmiczna ogłosiła nabór, publikując przy okazji wymagania, stawiane przed przyszłymi astronautami:

• Tytuł licencjata z inżynierii, fizyki matematyki lub nauk przyrodniczych
• Co najmniej trzyletnie doświadczenie w wykonywanym zawodzie
• Brak wady wzroku (akceptowana korekcja laserowa do roku przed rekrutacją)
• Bardzo dobra kondycja psychiczna i fizyczna
• Zaliczenie testu wytrzymałościowego
• Wzrost w przedziale 158 – 192 cm
• Obywatelstwo amerykańskie (teoretycznie szansę mają również kandydaci z innych krajów, w tym z Polski)
• Dodatkowym atutem jest zaliczona służba wojskowa, wyższe stopnie naukowe lub umiejętność pilotażu wojskowych samolotów.

Wszystko wskazuje na to, że nowi astronauci będą mieli pełne ręce roboty. W najbliższych latach finalizowane są ważne projekty, związane z załogowymi misjami kosmicznymi: do 2018 roku mają się rozpocząć załogowe, prywatne loty organizowane przez Space X i Boeinga, a w 2018 roku w testowy rejs wyruszy statek Orion, zaplanowany do długotrwałych misji w Kosmosie. Niedługo później, na początku kolejnej dekady, czeka nas seria misji załogowych na orbitę Księżyca lub do asteroidów.

Ile zarobi astronauta? Od 65 tys. dol. (257 tys. zł) do 140 tys. dol. (554 tys. zł) rocznie, co przy amerykańskiej średniej, wynoszącej około 55 tys. dolarów rocznie nie jest imponującym wynikiem.

Źródło: Astronomos

Mija rok od czasu katastrofy prywatnego, kosmicznego samolotu SpaceShip Two. Maszyna, krótko po oddzieleniu się w powietrzu od samolotu – matki o nazwie WhiteKnightTwo rozpadła się na części, w wyniku czego zgineło dwóch testujących ją pilotów. Dochodzenie, prowadzone przez Narodową Radę Bezpieczeństwa Transportu ujawniło nowe,niepokojące szczegóły tamtego wypadku.

Okazuje się, że SpaceShipTwo miał poważne problemy znacznie wcześniej – w 2011 roku. Jeden z lotów niemal zakończył się katastrofą – na skutek niepoprawnego ustawienia mechanizmu skrzydeł i przemęczenia załogi samolot, po odwróceniu do góry nogami, spadał w płaskim korkociągu przez 7 minut i 15 sekund. Incydent został jednak zbagatelizowany przez finansującego prace Richarda Bransona i firmę Scaled Composites, odpowiedzialną za konstrukcję samolotu.

Źródło: Astronauta.net

Badania nad wpływem przebywania w stanie mikrograwitacji na zdrowie ludzi są prowadzone od początku załogowej eksploracji Kosmosu. Jeśli zakładamy, że w niedalekiej przyszłości wybierzemy się na Marsa czy wylądujemy na pobliskich asteroidach, warto zastanowić się nad tym, co dla człowieka oznacza rok w Kosmosie?

• Rozciągnięcie kręgosłupa i zmiana wzrostu – możemy czasowo urosnąć nawet o 5 cm
• Utrata siły mięśni
• Zmiana rysów twarzy – płyny gromadzą się w niej równomiernie
• Rozrzedzenie kości
• Problemy ze wzrokiem – zmiana kształtu gałki ocznej
• Osłabienie układu odpornościowego
• Zaburzenia snu
• Zaburzenia koordynacji przestrzennej, poczucia dołu i góry
• Częściowa utrata smaku – potrawy stają się mdłe
• Anomalie psychiczne – poczucie lęku

Źródło: [url=http://www.fpiec.pl/post/2015/10/22/12rzeczyktredziejasiezludzkimciałempodczaspodrozykosmicznejj

]F5[/url]

Poszukiwania pozaziemskich cywilizacji rozpalają wyobraźnię od dziesięcioleci. Choć dotychczasowe niepowodzenia sensownie tłumaczy paradoks Fermiego, to badacze z Space Telescope Science Institute (STScI) w Baltimore mają inne, interesujące wyjaśnienie.

Po analizie danych, uzyskanych z teleskopów Hubble'a i Keplera doszli do wniosku, że istniejące planety to tylko 8 proc. tych, które pojawią się we Wszechświecie. Innymi słowy wciąż nie powstało ponad 90 proc. planet, co częściowo wyjaśnia, dlaczego – mimo teoretycznie dużego prawdopodobieństwa – wciąż nie udało się nam namierzyć w Kosmosie śladów inteligentnych form życia.

Źródło: Wyborcza

Na koniec jedno ze zdjęć tygodnia Space.com, przedstawiające rozgwieżdżone niebo nad Wyspą Wielkanocną na południowym Pacyfiku.

Do zobaczenia w najbliższy wtorek!