Kosmiczna eko-inwigilacja
Tym razem, na szczęście, nie chodzi o kolejny program do śledzenia naszych poczynań w internecie, ale o rzecz znacznie większą: o satelitarne systemy podglądania zmian poziomu CO2 w ziemskiej atmosferze.
Tym razem, na szczęście, nie chodzi o kolejny program do śledzenia naszych poczynań w internecie, ale o rzecz znacznie większą: o satelitarne systemy podglądania zmian poziomu CO2 w ziemskiej atmosferze.
- Wprawdzie nad nami lata mnóstwo żelastwa nafaszerowanego przeróżnymi przyrządami pomiarowymi, lecz OCO będzie tylko jeden.
OCO, czyli The Orbiting Carbon Observatory, to pomysł NASA, jak skutecznie i systematycznie badać zmiany poziomu CO2 w ziemskiej atmosferze. OCO wystartuje w styczniu 2009 r. Wielu znany jest też pod mniej oficjalną nazwą: "a front A-Train", ponieważ będzie pierwszą sondą z ciągu, w którego skład wchodzą jednostki poruszające się po tej samej orbicie, jedna za drugą, jak wagoniki w pociągu. "Wagoniki" pojawiają się w konkretnym miejscu orbity co minutę.
Zadaniem OCO będzie precyzyjny pomiar zawartości CO2 nad obszarami Ameryki Północnej, Europy i Azji, przeprowadzony za pomocą trzech czułych spektrofotometrów. Co 16 dni pojawi się mapa poziomu CO2 w ziemskiej atmosferze.
- OCO to niejedyny satelita wytworzony z myślą o pomiarach zawartości CO2. ESA (The European Space Agency) też posiada na orbicie sondy, śledzące zmiany w składzie atmosfery. Dwutlenkowi węgla przygląda się wyjątkowo dokładnie, bo za pomocą pierwszego na świecie systemu pomiarowego pozwalającego na oszacowanie zmian w składzie atmosfery w skali regionalnej.
Sceptycy, którzy uważają, iż pieniądze przeznaczone na budowę i opiekę nad systemami satelitarnymi monitorującymi zmiany w składzie ziemskiej atmosfery są funduszami wystrzelonymi w próżnię, oraz wszyscy niedowiarkowie, którzy wątpią w to, iż poziom CO2 rzeczywiście się zmienia - co wpływa na wzrost temperatury na naszej planecie, niech zerkną tutaj. Rejestr prowadzony od 1978 r. nie kłamie.
Fot. EcoGeek
