Najsłynniejsze opuszczone budynki i budowle świata

Przez długie lata pomnik porażki chorego i na wskroś skorumpowanego systemu finansowego Wenezueli stał i straszył mieszkańców ubogiego Caracas. W 2007 r. chichot historii rozległ się w murach budynku, gdy sprowadzili się do niego squattersi i biedota. Było to niezwykłe wydarzenie. Ubodzy lokatorzy mieli wspaniałe widoki na miasto, istniało też niebywałe ryzyko wypadnięcia z "mieszkania" przez ziejące otwory. Część mieszkańców zrobiła sobie ceglane barierki, a część ryzykowała śmierć przez nieuważny krok. Obecnie to jedynie 45 pięter smutku.

New South China Mall

Gdzie najlepiej szukać opuszczonych megakonstrukcji? W krajach skrzywdzonych przez komunizm. Betonowe potworki i sieroty są doskonale widoczne w Chinach. Zwłaszcza w prowincji Guangdong, gdzie zbudowano potężne centrum handlowe.

Kompleks otwarto w 2005 r. Mieściło się w nim około 2300 sklepów, co stawiało inwestycję na pierwszym miejscu wśród największych centrów handlowych świata. Kicz i bogactwo mieszały się ze sobą w jednym miejscu: replika Sfinksa, Łuk Triumfalny, olbrzymie fontanny i kanały weneckie miały przyciągać gawiedź na zakupy.

Minęło 8 lat i centrum handlowe jest praktycznie puste. Drobny promil dostępnego miejsca wynajęli sklepikarze, choć ich liczba powoli się zmniejsza. Puste korytarze i przepastne hale pokrywają folia i kurz. Windy nie działają, bo nie mają po co. Śmieci i farba schodząca ze ścian opadają na błądzących pracowników, ale nikt tego nie sprzątnie. I tak nikt nie złoży skargi.

Koszmarki z byłej Jugosławii

Nie ma to jak upamiętnić ważne wydarzenie pomnikiem. Najlepiej takim, co to go zapamiętają wszyscy, czy będą tego chcieć czy nie. Josip Broz Tito miał takich zachcianek wiele i jedną z nich zrealizował. Upamiętnił pola ważnych starć WWII (oraz innych wydarzeń wojennych) za pomocą... takich oto konstrukcji.

Przy czym widoczne powyżej potworki to jedynie drobna część dorobku artystycznego "architektów": Dušana Džamonja, Vojina Bakića, Miodraga Živkovića, Jordana i Iskry Grabul. Tereny byłej Jugosławii są dosłownie upstrzone takimi bryłami i można na nie trafić wszędzie. Socjalistyczna młodzież odbywała pielgrzymki od jednej do drugiej konstrukcji i poznawała w ten sposób historię swojego kraju. Po upadku reżimu pomniki przestały kogokolwiek interesować i powoli kruszą się, niszczone przez czas.

O hotelu w Korei Północnej pisaliśmy już dużo. Zastanawiałem się, czy zakwalifikować go do kategorii opuszczonych budynków, ale wygląda na to, że hotel wciąż jest jedynie pięknie wyglądającą fasadą z pustym i zniszczonym wnętrzem.

Orascom zabrał się kilka lat temu za tego molocha i postanowił wykończyć to wiekopomne dzieło koreańskiej ideologii Dżucze. W 2011 r. ogłoszono, że nie tylko elewacja, ale też wnętrza zostały wykończone. Rok później do środka dostała się niewielka wycieczka, która wykonała kilka zdjęć. Zerknijcie poniżej i oceńcie sami, czy budynek nadaje się do zasiedlenia.

Co się stało z tym dość atrakcyjnym przedsięwzięciem? Nikt do końca nie wie. Najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem losu tego kompleksu jest... przekleństwo. Gdy ruszyła konstrukcja i budowano drogę dojazdową, drogowcy musieli zburzyć rzeźbę smoka stojącą na drodze inwestycji. Po tym wydarzeniu zaczęły dziać się bardzo dziwne rzeczy. W okolicy zaczęli ginąć ludzie w wypadkach samochodowych, a okoliczni mieszkańcy twierdzili, że miejsce jest nawiedzone. Obecnie trwają prace rozbiórkowe i po niezwykłych domkach nie ma już praktycznie śladu.

Miasto leżące na wyspie jest dziełem firmy Mitsubishi. Korporacja zbudowała je dla górników, którzy wydobywali węgiel spod wyspy. Poza blokami mieszkalnymi była tam szkoła, szpital, restauracje i sklepy. Przez pewien czas było to najgęściej zaludnione miejsce na Ziemi - mieszkało tam przeszło 5000 ludzi!

Jak to zwykle bywa z naturalnym surowcem, musiał się wyczerpać - węgiel skończył się w 1974 r. Mitsubishi ogłosiło błyskawiczny plan przesiedleńczy i momentalnie wyludniło wyspę, zostawiając pustkę i wiatr wiejący przez powybijane okna.

Po krótkim zawieszeniu broni w 2008 r. (konflikt z rządem i lokalnymi rolnikami był główną przyczyną upadku inwestycji) próbowano wznowić budowę, ale starania te spełzły na niczym. Co ciekawe, obiekt można odwiedzać bez narażania się na nieprzyjemności ze strony organów ścigania. Prawie zawsze można tam spotkać grupki dzieciaków, które nie czekały na ukończenie prac i zawłaszczyły ten olbrzymi plac zabaw dla siebie.

Choć budynek stał się niezwykle popularną atrakcją turystyczną, to nikt nie miał pomysłu na jego wykorzystanie. Dopiero w 2012 r. całość sprzedano malezyjskiej spółce "SP Setia" za 400 mln funtów. Elektrownia Battersea to największy budynek ceglany w Europie i prawdziwy pomnik art déco. Wielka szkoda, bo ostatnie badania wykazały, że konstrukcja jest w stanie "bardzo złym".