Po raz pierwszy w historii możemy obejrzeć prawdziwe kolory dinozaura

Do tej pory rekonstruowanie wyglądu dinozaurów było wypadkową pomiędzy pracą paleontologów a wizją artystyczną grafików. Dzięki najnowszym osiągnięciom naukowym udało się odejść od swobody twórczej na rzecz twardych faktów. W końcu możemy zobaczyć prehistoryczne stworzenia takimi, jak wyglądały przed milionami lat.

Pierwszym dinozaurem, który ujawnił nam swoje prawdziwe ubarwienie, jest Anchiornis huxleyi - gatunek znany człowiekowi od zaledwie roku. Na terenie Chin odnaleziono skamieniałości dwóch okazów, z czego jeden wyróżniał się doskonale zachowanymi piórami na całym ciele.

To właśnie on posłużył Li Quanguo z pekińskiego Muzeum Historii Naturalnej oraz Jakobowi Vintherowi, paleobiologowi z Yale, do odkrycia prawdziwych kolorów tego przypominającego nieco skrzyżowanie indyka z przerośniętym dzięciołem przodka ptaków. Naukowcy dokonali tego dzięki analizie zachowanych piór pod mikroskopem elektronowym. W ten sposób odnaleźli 29 próbek zawartych w nich, odpowiadających za pigment melanosomów. Następnie metodą żmudnych porównań z żyjącymi współcześnie gatunkami ustalili kolory anchiornisa.

Kup sobie dinozaura

Dowiedzieliśmy się, że posiadał rdzawy grzebień, a pióra na skrzydłach układały się w czarno-białe wzory. Daje to podstawy, by przypuszczać, że już miliony lat temu barwa upierzenia mogła być wykorzystywana podczas rytuałów godowych, zaznaczania terytorium i innych zachowań, które obserwujemy u współczesnych ptaków.

Metodę odczytywania melasomów ze skamieniałości zawdzięczamy co prawda Vintherowi, który dwa lata temu opublikował na ten temat artykuł, ale samo dążenie do odkrycia prawdziwych kolorów dinozaurów jest wyścigiem między dwoma zespołami naukowców: już wspomnianym oraz prowadzonym przez Brytyjczyka, Mike Bentona z Uniwerytetu w Bristolu i wspierającego go chińskiego uczonego Fuchenga Zhanga. To właśnie im zawdzięczamy pierwsze odkrycie prawdziwego ubarwienia dinozaurów. Sprowadzało się to jednak jedynie do rekonstrukcji ogona małego sinosauropteryksa. Dopiero Vintherowi i Quanguo udało się doprowadzić do ukazania kolorów niemalże całego osobnika. Niemalże, ponieważ, paradoksalnie, ogon anchiornisa nie zachował się do naszych czasów.

Współpracujący ze wspomnianymi naukowcami Matthew Shawkey z Uniwersytetu w Akron nie ukrywa entuzjazmu, jakim napawa go to odkrycie: "Początkowo nie docierało do mnie, czego dokonaliśmy. Dopiero gdy ujrzałem podobiznę anchirnisa, odebrałem to niezwykle emocjonalnie. Zupełnie jakbyśmy przywrócili go do życia albo przynajmniej cofnęli się w czasie i zrobili mu zdjęcie".

Źródło: National Geographic