Dell tak poważnie podchodzi do redukcji emisji CO2, iż postanowił zająć się problemem wyłapywania dwutlenku węgla uwalnianego przez pracujące pecety i natychmiastowego przekształcania go w życiodajny tlen. I tak powstał projekt "O", czyli procesor, spełniający jednocześnie rolę doniczki, w której umieszcza się roślinę. Jaką - zależy od gustu właściciela peceta; ewentualnie od warunków otoczenia, w których pracuje komputer (nie każda roślina toleruje słabe światło rozproszone lub za wysoką temperaturę).
Dell tak poważnie podchodzi do redukcji emisji CO2, iż postanowił zająć się problemem wyłapywania dwutlenku węgla uwalnianego przez pracujące pecety i natychmiastowego przekształcania go w życiodajny tlen. I tak powstał projekt "O", czyli procesor, spełniający jednocześnie rolę doniczki, w której umieszcza się roślinę. Jaką - zależy od gustu właściciela peceta; ewentualnie od warunków otoczenia, w których pracuje komputer (nie każda roślina toleruje słabe światło rozproszone lub za wysoką temperaturę).
"O" w nazwie projektu oznaczałoby więc:
Primo: tlen, który powstaje w procesie fotosyntezy. Dostawcą CO2 jest, rzecz jasna, pracujący komputer (użytkownika peceta pomijamy, ponieważ uwalnianie przez niego dwutlenku węgla jest procesem fizjologicznym i nie może on nic na to poradzić).
Secundo: okrągły kształt procesora. Jakkolwiek by nie umieścić doniczki - obudowa dla elektroniki zawsze przyjmuje kształt kolisty. Na dodatek sama osłona też jest eko: wykonano ją z bioplastików wytworzonych z kukurydzy i pomysłowo połączono w bambusowymi elementami.
Wzornictwo świetne - komputery zaczynają się wtapiać w naturę (a może odwrotnie: to wszędobylska natura zdobywa nowe nisze?...). Kto wie.., może praktyczne połączenie zieleni z maszynerią przyczyni się do powstania swoistego trendu: współistnienia natury i techniki?
Źródło: Tuvie
