Selfie z Messim psuje boiskową rywalizację. Nie dla nowych technologii na boisku

To prawda, taka postawa w piłce nożnej nie jest niczym nowym. Jest wielu piłkarzy, dla których jedynym osiągnięciem w sportowej karierze jest zdobycie koszulki od znanego zawodnika. Zachowują się jak fani, a nie profesjonaliści.

Jak się okazuje, przyjazd Messiego na PGE Arenę budzi emocje nie tylko wśród fanów, którzy zabiegają o zdjęcia i autografy z nim. Obecność jednej z największych gwiazd futbolu chcą także wykorzystać podopieczni Michała Probierza. Biało-zieloni po mecz z "Barcą" będą polować na... koszulkę genialnego Argentyńczyka. - Moi koledzy pytają mnie nawet, jak powiedzieć po hiszpańsku "Czy dałbyś mi swoją koszulkę" - mówi Luis Santos Deleu w rozmowie z katalońską La Xarxą.

Na szczęście to był tylko mecz towarzyski. Ale są zawodnicy, dla których wielkie reprezentacyjne lub klubowe turnieje to szansa na to, żeby przybić piątkę z idolem. A gdzie duma, honor?

Nie marzą o strzeleniu bramki, o wywalczeniu remisu. Nie - ważniejsza jest koszulka gwiazdy z przeciwnej drużyny.

A dzisiaj - także selfie.

Po przegranym meczu Jamajki z Argentyną, do Leo Messiego podbiegł z telefonem Deshorn Brown i poprosił o selfie. Tak jakby to w tej chwili było najważniejsze. Pal licho fakt, że Jamajka odpada z turnieju, nie wygrała żadnego meczu, ba, nie strzeliła nawet bramki. I tak można wywieźć fajną pamiątkę.

Ktoś może powiedzieć, że to nic wielkiego, Jamajka i tak nic wielkiego w świecie futbolu nie znaczy, więc niech piłkarze mają chwilę radości.

Myślę jednak, że to ważna lekcja dla trenerów piłkarskich. Dziś przed meczem z wielkim rywalem, faworytem, mniej jest sportowej złości, a więcej kombinowania. Także przez selfie.

Jak będę szybki, to zgarnę koszulkę. A jak ktoś mnie wyprzedzi, to przynajmniej selfie zrobię. Hm, tylko komu dać telefon, żeby szybko podał?

Problemem jest tu rzecz jasna nie technologia, tylko mentalność zawodników. Nie da się jednak ukryć, że jest to też kwestia, która dotyka nas, kibiców.

Nie chcę oglądać zawodników, którzy tylko czekają na koniec meczu, żeby cyknąć fotkę z gwiazdorem. Ważniejsze nie są statystki, a polubienia na Facebooku czy Instagramie.

Dużo się mówi o tym, żeby nie używać smarfonów w muzeach, na koncertach czy nawet na chodnikach. Wygląda na to, że do tej coraz to dłuższej listy wpisać będziemy musieli sportowe areny.

Trudno - nie ujrzymy takich ciekawych “cieszynek” ja ta Tottiego, ale przynajmniej piłkarze będą mieli jeden problem z głowy: “co zrobić, żeby namówić przeciwnika na selfie”.

Zresztą selfie to dla mnie kolejny dowód na to, że boisko i technologie to nie jest dobre połączenie. Ostatnio wielu zachwycało się nowym modelem transmisji telewizyjnych. Dzięki odpowiednio zamontowanym kamerom można oglądać każdą sytuację z dowolnego kąta:

Dla kibica, eksperta piłkarskiego, dziennikarza czy sztabu szkoleniowego to na pewno ciekawe udogodnienie.

Ale nasuwa się też myśli - jeżeli przeciętny kibic przed telewizorem widzi więcej niż sędzia, to dlaczego nie wprowadzić podobnych powtórek dla arbitrów?

Sprzeciwiam się temu od dawna. Moim zdaniem psuje to widowisko, które w dużej mierze oparte jest na błędach. Niestety, ale to jest piękne. Kiks bramkarza, tak jak kiks sędziego, powoduje, że piłkę przeżywamy jeszcze bardziej. Jest więcej dyskusji. Nerwów. Emocji.

A poza tym technologia wcale nie sprawi, że będziemy mądrzejsi. W meczu Legia - Jagiellonia była taka sytuacja:

Jeden powie, że karny należał się gościom, drugi, że karny nie należał się gospodarzom. A ja mówię, że: nie wiem. Nie mam pojęcia. Mógłbym skorzystać z technologii Intela, a i tak nie znałbym odpowiedzi na to pytanie.

Potrzebne jest coś więcej. Boiskowa wiedza, "czucie" gry. Tego nie ma żaden system. Dlatego wolę pozostawić decyzję sędziemu, bo nie wszystkie sporne sytuacje są albo czarne, albo białe. Możemy widzieć, że piłkarz podłożył nogę rywalowi, ale czy na tyle, żeby go przewrócić?

Technologia na boisku nie zawsze jest zbawieniem. A może zabrać jedną z najbardziej wartościowych rzeczy w tym sporcie - kontrowersję.