Telefon z Androidem zamiast laptopa, konsoli i telewizora? Da się zrobić!

Android rozwijał się bardzo szybko, a wraz z nim – możliwości telefonów. W zasadzie moim zdaniem pionierem była Nokia N900 z Maemo, czyli Linuksem. Dzięki czemu można było instalować aplikacje z pingwinka na takim telefonie (jak Pidgin). Sam telefon był całkiem ciekawy, chociaż drogi i nie w pełni przemyślany.

Android też miał swoje wady, jednakże jego szybki rozwój i jego cena (czy raczej jej brak) sprawiły, że system bardzo szybko zaczął się adaptować na telefonach – od najtańszych, po najdroższe.

Ostatnio myślę o kupnie nowego komputera (za co Panowie, za co?) - dylemat był prosty: stacjonarka czy laptop? Stacjonarka to solidny sprzęt, można brać nawet używany (a bardzo fajne na allegro są Delle z 2 procesorami po 4 rdzenie), potężna moc … ale niestety żadna mobilność (chociaż nie takie rzeczy krążą po Internecie)

Laptop to sprzęt niestety drogi, zazwyczaj niskiej jakości (tzn. nie są tak wytrzymałe jak komputery stacjonarne), za to mobilne i dość powszechne (coraz mniej stacjonarek, coraz więcej laptopów) Wielka bitwa w mojej głowie się rozpętała, aż do momentu, w którym kolega zaproponował mi (pozdrawiam) - swoją starą Motorolę – a konkretnie Motorola Atrix 4G z Cyanogenmodem

Sprzęt ten nie dysponuje nieludzką wydajnością – całość działa na 2 rdzeniowym procesorze z taktowaniem 1GHz, 1GB Ramu, Tegra 2, o łącznej pamięci dostępnej – 42 GB (10 GB wbudowana pamięć na dane + 32GB (około) z karty MicroSD).

Bardzo ciekawą opcją są jednak akcesoria do telefonu. Jednym z nich jest Lapdock – stacja dokująca, do której wkładamy smartfon, co zmienia ją w netbooka.

Domyślnie na Androidzie 2.3 jest wydzielona partycja, na której znajduje się „Webtop”. Jest to dystrybucja Linuksa okrojona do Firefoksa i paru dodatków. Są tzw. „hacki” (modyfikacje), które umożliwiają przywrócenie Linuksowatości i używanie jak zwykłej dystrybucji Ubuntu.

Niestety, Android 2.3 ze starym Ubuntu nie wszystkim odpowiadają, dlatego mam Cyanogenmoda, który dostarcza mi Androida 4.2.2 (jest możliwość instalacji 4.3, ale nie działa łączność z internetem mobilnym, jednak bez Webtopa. Przypuszczam jednak, że wgranie Debiana (z Linux Install Complete) sprawi nam coś podobnego do Webtopa. Problem w tym, że nie mam na razie Lapdocka, a sam Android jest tak rozbudowanym środowiskiem, że zastanawiam się – czy Linux jest potrzebny. Niemniej opcja taka jest, a sam sprzęt wygląda dość ciekawie, jest mobilny i co najważniejsze – nie jest poważnym wydatkiem.

Telefon Motorola Atrix 4G – nowy – kosztuje 450zł. Być może bez żadnego kombinowania można go zastąpić Motorolą Moto (nie mam Motoroli Moto, nie wiem), a Lapdock to koszt od 150zł (używany) do 400zł (nowy) Sam lapdock jest niekiedy stosowany do „homemade laptopów” – jest to połączenie mini-komputera (np. Raspberry PI) z lapdockiem. Sprzęt ma matrycę 10 cali, klawiaturę, touchpad, 2 głośniki, baterię i 2 porty USB.

Handheld to angielskie określenie konsoli przenośnej, którą można złapać w ręce i grać, swojego czasu takie konsole były bardzo popularne w Polsce (Gameboy Color, GameBoy Advance, PlayStation Portable). Wydaje mi się, że rynek Androida mocno osłabił ich pozycję.

Na Androidzie jest mnóstwo emulatorów różnych konsoli – od Gameboyów, po PSP, przez Nintendo DS aż do PlayStation. Jest to naprawdę spory rynek gier, w które możemy pograć.

Na swojej Motoroli przetestowałem emulator Playstation i (demo) Nintendo DS. Oba działają bardzo dobrze, co w mojej opinii pozwala się świetnie bawić (testowałem Crasha Bandicoota: Warped i Pokemony) – wszystko jest płynne.

Ogólnie można grać na ekranie dotykowym, niemniej to nie jest wygodne, bo klawisze dotykowe dla emulatorów nie są dobrze dostosowane, dlatego wypada pomyśleć o dodatku w postaci Pada (Bluetooth), a najlepiej z ramką na telefon.

Taki telefon wkładamy do ramki (plastikowej), która go utrzymuje, następnie parujemy urządzenie Bluetooth z telefonem, by ostatecznie w emulatorze skonfigurować odpowiednią klawiszologię) Testowałem na klawiaturze USB i można to zrobić.

Jako, że nie mam telewizora – nie przetestuję na nim, a na ekranie smartfonu. Do tego użyłem aplikacji XBMC z pluginami (można zainstalować wiele aplikacji typu Netvi, TVN Player – ale im więcej, tym gorzej dla naszego telefonu) i HD Multimedia Dock (jest to stacja dokująca, która ma 1 port MicroHDMI i 3 porty USB). Sama stacja dokująca ma pilota do zarządzania naszym sprzętem.

Jako, że mój telefon ma Tegrę 2 (która nie jest wspierana przez XBMC) – musiałem znaleźć wersję, która wspiera ów procesor. Po skonfigurowaniu XBMC – mogę za pomocą pilota sterować oprogramowaniem bez problemu, oglądać filmy z różnych serwisów, bez żadnych obaw.

Nie wiem tylko czy mógłbym oglądać płynnie filmy w Full HD, aczkolwiek nowsze telefony by to potrafiły. Liczę, że inaczej spojrzycie na swoje telefony. Oczywiście to nie koniec zastosowań dla twojego sprzętu - o innych możliwościach postaram się napisać w kolejnym artykule.