TOP 8 bzdur architektury, czyli paskudztwa na horyzoncie

Ten budowany w Phenianie hotel jednych zachwyca, innych odstrasza. Ma on 105 pięter, na których znajduje się łącznie 3 tysiące pokoi hotelowych. Osiem pięter na szczycie miało być obrotowych, jednak prace nad hotelem przerwano (podobno budżet Korei Północnej nie wytrzymał), a na szczycie pozostał malowniczo wyglądający żuraw.  Hotel Ryugyong zwany jest przez niektórych Hotelem Potępienia lub Piramidą Strachu.

W Prisztinie postawiono budynek, który przypomina mi bazę owadopodobnych obcych z jakiegoś tandetnego filmu science-fiction. Od samego patrzenia bolą oczy, co udowadniają zresztą powyższe zdjęcia. Biblioteka wygląda jakby była rozmazana albo też pokryta jakąś dziwną, lepką mazią...

Tu natomiast mamy stojący sobie w Londynie wieżowiec, który dostał wiele prestiżowych nagród  architektonicznych. No cóż, mimo tego dla mnie wygląda jak wielki, pomalowany wibrator. Ma on 40 pięter, a dzięki nietypowemu kształtowi zmniejszono parcie boczne wiatru. Szkoda tylko, że kosztem estetyki... Dlatego też złośliwi zwą go czasem Penis of London. W złagodzonej wersji: Gherkin, czyli korniszon.

W Liverpoolu stoi sobie kwadratowa głowa prymitywnej konstrukcji robota. Nawet antenki widać... zaraz... to nie głowa robota! To najprawdziwsza w świecie katedra!!! I bynajmniej nie jakiegoś tam kultu czy sekty czcicieli mechanicznych form życia, a rzymskokatolicka... Oh, my God!!!

W robocich tematach zostajemy - tu mam idealną parę nóg dla wymienionej wyżej głowy. Jeszcze korpus i mamy architektonicznego robota. Torres de Colón grzeje się w promieniach Słońca, a że stoi sobie w Madrycie, pasuje do miejscowej architektury jak pięść do nosa.

W stolicy księstwa Liechtenstein stoi sobie czarne pudełko. Wygląda jak wielki, ciemny klocek, który jakiś olbrzym rzucił w ten uroczy zakątek Europy. Jednakże jest to celowo zaprojektowany obiekt, wewnątrz którego mieści się wielkie muzeum sztuki. To chyba na zasadzie kontrastu...

W amerykańskim Seattle stoi sobie budynek, który wygląda plastikowo i głupio. Paskudność ta ma według jej twórcy głębokie uzasadnienie. Frank O'Gehry, odpowiedzialny za ten wytwór, powiedział, że postmoderniści sięgają do przeszłości, on zaś jeszcze dalej - do archetypów. Czyżby istniał archetyp brzydoty?

Ja rozumiem, że Szkotom od noszenia kiltów zimno i lubią sobie wypić, ale po wypiciu nie powinni brać się za budowanie, bo wychodzi coś takiego, jak siedziba szkockiego parlamentu. Tak, ten budynek, który wygląda, jakby go noga giganta z gór kopnęła, a tynk częściowo odpadł, to siedziba ichniejszego sejmu.