Windows w Linuksie czyli wirtualizacja dla wszystkich

Pojęcie wirtualizacji nie brzmi zbyt zachęcająco, gdyż większości użytkowników kojarzy się z czymś bardzo zaawansowanym. To właśnie głownie z tego powodu wiele osób traci szansę na wykorzystanie olbrzymiego potencjału jaki drzemie w tworzeniu wirtualnych maszyn. W dzisiejszym poradniku pokażę krok po kroku jakie korzyści można czerpać z wirtualizacji.

Wstęp

Zanim jeszcze zacznę, winien jestem kilka słów odnośnie tego czym w ogóle jest ta wirtualizacja. Wyobraźcie sobie, że korzystacie z Windowsa (a może tak rzeczywiście jest :)) i zaszła nagła potrzeba uruchomienia programu dla Linuksa, albo dowolnego innego systemu. Dzięki stworzeniu wirtualnej maszyny możliwe jest uzyskanie stuprocentowej zgodności z wirtualizowanym systemem na dowolnym sprzęcie.

Innym bardzo popularnym zastosowaniem wirtualizacji jest testowanie nowych systemów czy programów. Jeśli lubicie testować nowe aplikacje a nie chcecie zaśmiecać swojego systemu, wystarczy stworzyć wirtualną maszynę w której będziecie mogli do woli eksperymentować. Jeśli w takim przypadku uszkodzicie system to tylko ten wirtualny i po zamknięciu okna programu wszystko będzie nadal działało.

Do tworzenia wirtualnych komputerów użyjemy darmowego programu VirtualBox. To iż nic nie kosztuje nie determinuje wcale jego jakości, o czym mam nadzieje sami się przekonacie. Warto wiedzieć, że istnieją też inne komercyjne rozwiązania takie jak VMware czy VirtualPC Microsoftu. Jeśli opisany tutaj VirtualBox nie spełni Waszych oczekiwań warto wtedy zainteresować się powyższymi aplikacjami.

Po tym przydługawym wstępie, który jednak był konieczny by pokazać początkującym, że wirtualizacja to nic strasznego przejdźmy wreszcie do działania.

Podstawowe funkcje

Na początek pobierzmy VirtualBoksa. Jest on rozwijany równocześnie dla wszystkich popularniejszych platform systemowych i można go pobrać ze strony twórców. Po instalacji uruchamiamy go jak każdy inny program. Okno główne programu wygląda tak:

Tworzenie maszyny wirtualnej

1. Zaczynamy od wciśnięcia przycisku Nowa (na powyższym obrazku w czerwonej strefie). następnie wyświetli się nam bardzo przyjazny kreator nowej maszyny.
2. W pierwszym kroku klikamy na Next, następnie podajemy nazwę maszyny i ewentualnie system jaki będzie się na niej znajdował. Jest to potrzebne aby po instalacji oprogramowania VirtualBox wiedział dla jakiego systemu zainstalować  sterowniki. Na koniec standardowo - Next.
3. W kolejnym kroku przydzielamy wybraną ilość pamięci RAM. Nie należy przesadzać z tym parametrem i zostawić przynajmniej połowę dla fizycznej maszyny.
4. Następnie musimy do komputera przydzielić odpowiedni dysk wirtualny. Jeśli takowego nie mamy (w większości przypadków) tworzymy nowy o dynamicznie powiększanej objętości co pozwoli oszczędzić miejsce na dysku.
5. To tyle jeśli chodzi o tworzenie nowej maszyny. W ostatnim kroku widzimy podsumowanie, kończymy je przyciskiem Finish.

Skróty klawiszowe

Tworzenie wirtualnych komputerów to właściwie najtrudniejsza czynność z jaką można się spotkać podczas obsługi programu. Na wirtualizowanych komputerach działamy tak samo jak na "normalnym" systemie. Jeśli uruchomimy wirtualizowany sprzęt na pełnym ekranie nieocenione mogą okazać się skróty klawiszowe:

• Prawy Ctrl - uwalnianie kursora
• Prawy Ctrl+R - restart wirtualnej maszyny
• Prawy Ctrl+P - pauza
• Prawy Ctrl+Q - zamknięcie wirtualnego sprzętu
• Prawy Ctrl+F - przejście do trybu pełnoekranowego
• Ponowne wciśnięcie Prawy Ctrl+F - powrót do trybu okienkowego

Mam nadzieję, że po zapoznaniu się z tym poradnikiem będziecie potrafili już korzystać z ogromnych możliwości wirtualizacji. Zapewne prędzej czy później zaistnieje potrzeba ich użycia.