Jak zostać twórcą gier wideo?

Nad „Wiedźminem 3” i „Dying Light” pracowały zespoły liczące kilkaset osób. Twórców „This War of Mine” było kilkudziesięciu. „Crush Your Enemies” to dzieło jakichś dziesięciu osób. „Beat Cop” tworzy jeszcze mniejszy zespół. A Sos Sosowski wszystko robi sam.

Jakby tego było mało, gry wideo to bardzo złożony produkt. Czym innym zajmują się graficy, czym innym projektanci, a jeszcze czym innym specjaliści od marketingu czy programiści. Niemniej każdym z nich można stać się na różne sposoby. Ale jak zostać deweloperem możliwie szybko?

Najpierw jednak warto ustalić, co to znaczy zostać twórcą gier możliwie szybko. Wszak nawet najmniejsze produkcje potrafią powstawać latami! Zatem miesiąc to oczywiście za mało, pół roku – wydaje się raczej niemożliwe, chyba że mamy jakaś niezłą podbudowę teoretyczną. Może rok?

Warto zatem posiadać pokrewne doświadczenia, zanim zaczniemy zajmować się tworzeniem gry wideo. Szybko to zaś rok. I tyle mniej więcej trwają różne kursy przygotowujące do produkowania gier.

Podbudowa teoretyczna to dla wielu najlepszy sposób na zdobycie odpowiedniej wiedzy. W większości wypadków specjalistyczne kursy – a jest już ich kilka, choćby Game Dev School, które osobiście kończyłem – opierają się nie tylko na przekazywaniu suchych informacji. W takich szkołach robi się również gry, a przynajmniej ich prototypy. Nie brakuje tu także niezwykle przydatnych informacji ogólnych, czyli właśnie podbudowy teoretycznej.

Oczywiście chcąc zostać twórcą gier niekoniecznie trzeba iść do szkoły ich tworzenia. Grafikom na pewno bardziej przyda się innego rodzaju edukacja. Podobnie jak programistom, którzy umiejętności praktyczne szkolą w nieco inny sposób.

Przeciętnie kurs zajmuje około roku. Po tym czasie powinniśmy mieć na koncie grę albo chociaż jej prototyp.

Najlepszym sposobem na zostanie twórcą gier jest... ich tworzenie. To właśnie praktyka czyni mistrza. I to właśnie radzą polscy deweloperzy.

Wszyscy znani mi twórcy gier twierdzą, że należy projektować, kreować, próbować robić cokolwiek. Na papierze, komputerze czy przy użyciu „Minecrafta”. I ciężko pracować lub mieć świadomość, że istnieje trzecia droga. Jaka?

Jest bardzo wielu twórców, którzy trafili do branży przez znajomości. Niejeden dziennikarz „przeszedł na drugą stronę barykady” spotykając się z deweloperami, rozmawiając z nimi o grach i wykazując się umiejętnościami. Tymon Smektała czy Tadeusz Zieliński to osoby pierwsze z brzegu.

Każda z dróg wymaga oczywiście umiejętności. Ich nabywanie i rozwijanie jest kluczowe. Podobnie jak upór.