Nowy obowiązek właścicieli domów i mieszkań. Chodzi o ważny dokument

Świadectwo energetyczne (świadectwo charakterystyki energetycznej) funkcjonuje w polskich przepisach od lat. To dokument, który potwierdza wielkość zapotrzebowania na energię dla danego budynku lub jego części. Chodzi o energię zużywaną na potrzeby ogrzewania, wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia i oświetlenia. Nowelizacja Ustawy prawo budowlane oraz Ustawy o charakterystyce energetycznej budynków nakłada na Polaków nowe obowiązki i wprowadza potencjalne kary za niedopatrzenia.

W myśl nowych przepisów świadectwo energetyczne będzie potrzebne kilku grupom Polaków. Na liście znajdują się przede wszystkim osoby, które zamierzają złożyć zawiadomienie o zakończeniu budowy nowego lokalu.

Dokument będzie też niezbędny do zawarcia umowy kupna/sprzedaży domu lub mieszkania oraz do umowy najmu. Poza tym o świadectwo energetyczne trzeba będzie postarać się po przeprowadzonej termomodernizacji (np. wymianie okien, ociepleniu ścian lub stropu) domu lub mieszkania. Co bardzo ważne, zniesione zostanie w tych przypadkach kryterium mówiące o wieku nieruchomości, przepisy obejmą także starsze domy i mieszkania.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Dopilnowaniem obowiązkowego świadectwa energetycznego obciążono właścicieli nieruchomości. W znowelizowanej Ustawie o charakterystyce energetycznej budynków nalazł się zapis o karze grzywny nakładanej przypadku braku dokumentu. Niepokojący może być dla niektórych fakt, iż przepisy nie precyzują maksymalnej wysokości grzywny.

Skąd wziąć świadectwo energetyczne? Może przygotować je osoba uprawniona do przeprowadzenia audytów energetycznych. Koszt ekspertyzy oraz sporządzenia dokumentu mieści się w przedziale od kilkuset do nawet 1000 zł. Wiele zależy od lokalizacji, a także rodzaju i wielkości nieruchomości oraz posiadanej dokumentacji. Po nowelizacji przepisów świadectwo energetyczne można będzie uzyskać w formie papierowej lub elektronicznej.

Nowe przepisy wprowadzają również kontrole użytkowanych systemów ogrzewania. W tym przypadku w Ustawie znajdą się konkretne zapisy. Częstotliwość kontroli będzie zależeć od rodzaju wykorzystywanego źródła ciepła, a także mocy kotła.

• co najmniej raz na 5 lat – dla kotłów o nominalnej mocy cieplnej od 20 kW do 100 kW
• co najmniej raz na 2 lata – dla kotłów opalanych paliwem ciekłym lub stałym o nominalnej mocy cieplnej większej niż 100 kW
• co najmniej raz na 4 lata – dla kotłów opalanych gazem o nominalnej mocy cieplnej większej niż 100 kW
• co najmniej raz na 3 lata – dla innych źródeł ciepła o sumarycznej nominalnej mocy cieplnej większej niż 70 kW